Zondagochtend, twee december. Nog ongeveer drie weken werk en dan... Ja, wat dan? Geen idee. Wiet zegt altijd dat ik hoe dan ook altijd op mijn pootjes terecht kom. Hij is er geruster in dan ik. Toch vind ik nog niet de 'drive' om echt te solliciteren. Hoewel, de drive is er misschien wel, maar ik vind gewoon niet de juiste vacature. Ik ben op een punt gekomen dat ik een fatsoenlijke job wil. Als ik echt zonder zit, zou ik natuurlijk terug naar de krant kunnen, of terug naar de Hema, of in een café kunnen gaan werken, maar ik wil gewoon aan een toekomst werken. Een job, met uren en collega's die op dezelfde golflengte zitten. Een job die me voldoening geeft en waar ik mijn energie in kwijt kan. Maar wat voor job is dat dan? Als ik dat eens wist. Tv-werk bevalt me. Heel goed, zelfs. Maar 't is zo'n klein wereldje. Je krijgt hier vooral de jobs, als je met de juiste mensen goed kan opschieten. Ach, we zien wel. Is dat geen fijn plan? We zien wel. Er zal wel iets opduiken. Toch? Jaja, het komt wel goed met me. Hoop ik.