Katrien kan knoeien !
U moet zich mijn washok als volgt voorstellen: Het is een hok zoals een washok hoort te zijn. Het is een meter breed, dus mijn wasmachine kan er nét staan. Mijn droogkast staat daarbovenop. Naast die twee opeengestapelde toestellen is nog een tien centimeter vrij, waar precies mijn doos waspoeder in past. Voor het wasgedoe staan alle schoonmaakproducten, emmers, dweilen, vegers en swiffertoestanden, naast mekaar gerangschikt op rekjes. Die rekjes staan nogal vol want ik ga wel eens shoppen in de makro en dan heb ik ineens vier flessen vloeibaar wasmiddel en zo. Dus die rekjes staan vol. Vandaag ging ik de grote slaapkamer grondig poetsen, want er moet alleen nog geschilderd worden. Jaaaa, niet meer breken, zagen, bezetten, zelfs de laminaat ligt er al. En op te poetsen, had ik mister proper nodig. Die stond toch wel uitgerekend in het midden van zo'n overvol rekje zeker... En ja, u voelt het al aankomen he. Een grote volle fles woolite voor wol en delicate stoffen op de grond. Kapot. Tot dusver nog niet dramatisch, maar moest dat ding nu precies in die tien centimeter tussen de wasmachine en de muur vallen? Moest dat nou écht? Een groot deel onder de machine gelopen en daar kan ik dus niet aan. Ik heb geprobeerd het ding te versleuren maar dan moet eerst die droogkast eraf en dat durf ik niet aan. Ik dus op mijn knieën, zoveel mogelijk weggedaan, maar als het in aanraking komt met water, begint het hele goedje te schuimen ! Pffff, ik heb gedaan wat ik kon, en voorlopig wacht ik op mijn liefje om de wasmachine op te heffen. Intussentijd stinkt dat hele hok wel naar meiklokjes !