Grrmbl
Ik ben nog maar net de feestdagen doorgekomen zonder al te veel kleerscheuren en nu staat het volgende al voor de deur. Vanmorgen zat er een reclameblaadje in de brievenbus van één of andere plaatselijke superette. Ze houden een speciale 'Valentijnactie'. De meest gevreesde "feestdag" voor een vrijgezel als ik. Een tijdje geleden was ik nog echt een happy single. Geen verplichtingen, geen verantwoording, geen rekenschap geven aan niemand. Ik ga en sta waar ik wil, zo dacht ik. Nu denk ik vooral: niemand om tegen te vertellen hoe mijn dag was, niemand om tegenaan te kruipen op een koude winteravond, niemand die vraagt of ik een kop thee wil, niemand die me begrijpt zonder woorden. Zielig? Ja, dat zal dan wel. Het is genoeg geweest. Ik haat Valentijntijd. Ook mét relatie. Wat een opgefokt gedoe. Wat valt er ook te vieren? Moet je alleen op veertien februari tonen dat je de m/v van je dromen hebt gevonden? Flauwekul.