Te weinig
Ik denk dat ik te weinig denk. Ik doe altijd alleen maar. Zonder te denken. Ik ga werken, ik ga naar huis, ik kook, ik kijk tv, ik ruim op (zelden, maar goed), ik ga shoppen, ik doe boodschappen, ik ga skaten, ik doe vanalles, maar ik sta nooit eens stil om na te denken. Nadenken over waarmee ik bezig ben in mijn zeven haasten, over of ik wel goed bezig ben, over hoe ik dingen doe en of dat wel verstandig is. Soms stel ik te weinig vragen, denk ik. Ik ben in een ritme gevallen en dat gaat maar door en door en door en door en deadlines, en net op tijd en dan de volgende deadline en nog een en nog een en ... daar word ik zo moe van... Ik wil me zoveel dingen afvragen. Waarom zit ik hier en vooral waarom zit ik hier alleen? Maar als ik over zo'n dingen ga nadenken, dat kost me zoveel tijd en dat schijn ik nu net niet te hebben.
Alhoewel. Eigenlijk heb ik wel tijd. Maar in mijn vrije tijd wil ik altijd zoveel mogelijk doen omdat ik wel eens denk dat ik het meeste van mijn vrije tijd kan genieten door zoveel mogelijk leuke dingen te doen. Maar voor ik het weet, is de dag voorbij en heb ik weer geen seconde stilgestaan.
Het voornemen van deze namiddag: ik ga een beetje doelloos wandelen. Wat uitwaaien. Wat nadenken. Over vanalles.