Vakantieblues
Pffffffff... ik heb vakantie nodig. Maandagochtend, uitgerekend maandagochtend, krijg ik een bericht op mijn telefoon van mijn broer: "We zitten buiten aan de ontbijttafel met verse platte kaas, verse aardbeien, en kraakvers stokbrood. Heerlijk weertje. Zicht op Middelandse Zee. 't Leven is mooi." Ik grom iets terug over in de file staan en op weg naar t werk en regen in Vlaanderen en daar hou ik het bij. Dinsdagavond meldt mijn moeder dat ze aan vakantie toe is en dat ze de ochtend daarop vertrekt. Haar neus achterna, we zien wel waar we uitkomen. Woensdagavond piept mijn telefoon weer. "We zitten aan de Moesel op een terras iets te eten. We hebben al gezwommen en bootje gevaren. Tot volgende week." Te druk om te antwoorden, want live-uitzending van rijker dan je denkt, en donderdagochtend daarom een berichtje "waarom antwoordt gij nie?" Ik grom -alweer- iets terug over drukte en stress en moe en blij voor jullie maar laat me nu maar gerust. Nog steeds donderdagochtend haal ik de post uit de brievenbus. Postkaartje uit Ile d'Oleron, waar mijn broer en schoonzus zitten. "Slecht weer, slecht eten en vooral niks te zien hier." Even kan ik een glimlach niet onderdrukken, maar ik lees verder. "*NOT*" schreef ie er nog achteraan. En ik krijg de groeten. De groeten ! Grrrmmblll....
Net het voorlopig laatste berichtje van mijn schoonzus. Of alles nog wel in orde is met mijn nieuwe liefde en dat ze nu haar telefoon uitzet want ze gaat zwemmen in zee. Aaaaaaaaaarghhhh !