Van ver
Vanmorgen voelde ik het al. Heel ver in mijn hoofd, voelde ik wat pijn. Heel erg op de achtergrond, dus ik schonk er geen aandacht aan. Intussen heb ik een knallende hoofdpijn. De soort waarbij je nauwelijks nog normaal kan kijken omdat elke oogbeweging pijnlijk is. Intussen al twee dafalgans genomen, maar geen enkele beterschap waarneembaar. Vanavond moet ik weer op stap in rumoerige cafés op zoek naar knappe vrijgezellen. Ik heb er echt geen zin in. Misschien besluit de dafalgan nog om alsnog effectief te worden...