Weinigzeggend
Ik ben verkouden. Ik zit aan de citroenthee, orofar-gelsolets, zakdoeken bij de hand, en een goeie warme trui. Een paar weken geleden zat ik in bloody-hot-temperaturen, nu moet ik wennen aan ijsdagen... Nuja, ook niet echt een nationale ramp natuurlijk.
Ik zag vorige week trouwens een veel te dure horloge. Maar mooi ! Heel mooi ! En duur ! Ik zou het me wel kunnen veroorloven, maar ik durf niet goed. Als freelancer weet je namelijk nooit wanneer je weer es zonder geld zal vallen. Maar ze is echt mooi, en af en toe denk ik dat ik er gewoon voor moet gaan. Maar dan zit er weer zo'n engeltje-duiveltje tafereel op m'n schouder in m'n oor te roepen... Tot hiertoe heb ik ze nog niet gekocht. Nog niet...