Druk
Goeiemorgen allemaal. Zondagochtend, bijna tien uur. Lag een beetje slapeloos te woelen in bed. Er zit me namelijk iets dwars. Die webstats die ik heb, vind ik ontzettend geweldig om te hebben. Zo kan ik me er iedere keer weer over verbazen dat er ongeveer vijftig (50!) mensen mijn weblog dagelijks komen bezoeken. Vijf-tig mensen. Die kunnen niet eens in mijn appartement binnen. Om maar te zeggen: ik vind dat veel volk, en ik kan nauwelijks geloven dat die voor mijn logjes komen. But then again, waarom zouden jullie anders komen?
Goed, tot zover dus de fijne kant van de webstats. Nu de vervelende kant: Die verdomde webstats geven mij een schuldgevoel. Schuld als ik een dagje niks schrijf. Want dan heb ik het gevoel dat ik vijftig mensen teleurstel. Het geeft een soort druk, stress zelfs, zo van: "Katrien, je moet de Bühne op, want er zitten vijftig mensen in de zaal te wachten en ze zijn speciaal voor jou gekomen en nu geef je ze niks en dat kan je niet maken." Zo dus. En dan voel ik me schuldig en da's vervelend.
Maar diep in mijn binnenste voel ik me toch een beetje een schrijver. Da's mijn vak en daar voel ik me goed bij. Nee, natuurlijk geen Auteur met grote A, maar gewoon iemand die bezig is met het schrijven van teksten, dat graag doet en er nog voor betaald wordt ook. En als ik druk voel, dan gaat het niet meer. Schrijven is bij mij zoiets dat eruit moet als ik inspiratie voel, maar als ik geen inspiratie heb, komt er niets. Zoals gisteren dus.
Even goeie vrienden?
Dankjewel.