Schoot

Hahaha, I did it, I did it. De infrastructuur op 't werk heeft het vandaag helemaal begeven: ik kon geen enkele site meer openen, ik kon mijn mails niet meer openen, niets meer versturen, en op de gemeenschappelijke server kon ik ook al geen documenten meer raadplegen. Met een beetje een grote smoel naar de baas gestapt. ''Als dat hier nog zo'n twee dagen duurt, blijf ik volgende week gewoon van thuis werken. Daar heb ik een vlotte connectie, ik kan mails versturen zoveel ik wil, en je geeft me maar een paswoord zodat ik toegang krijg tot de server.'' Me meteen realiserend dat ik nu toch wel erg brutaal klonk. Ik ben er tenslotte nog maar een goeie week aan 't werk.
En dan met evenveel verbazing vaststellend dat het werkte. De man zei niets. Hij nam de telefoon, ontbood de secretaresse en liet een laptop voor me vrijmaken. Oké, nog wel een apple, maar wel nieuw, compact én het kan op schoot !
Wijze les: af en toe een grote mond opzetten is niets te veel...