Terugflits
25 november 2002 heb ik de sleutel van mijn huis gekregen. Mijn eerste huis. Helemaal van mij. Geen studiootje meer in de nok van een dak, geen appartementje meer dat af en toe bevolkt werd door een rat, ook geen donker appartementje meer in de luidruchtige binnenstad. Wel een huis in een rustig dorp. Een ruim huis, eigenlijk te groot voor mij alleen. Maar wel van mij alleen. 26 november 2002 ben ik beginnen verbouwen. We zijn nu 3 maanden verder. Een kwartaal. Wat begon met papier van de muren trekken, is geëvolueerd tot grondige verbouwingswerken waarbij alleen de buitenmuren bleven staan. Nieuwe vloeren, nieuwe plafonds, nieuwe muren, nieuwe kleuren, nieuwe meubelen, alles nieuw. Of toch bijna alles. In deze drie maanden heb ik al tonnen, nee dit keer overdrijf ik niet, tonnen puin naar het containerpark gedragen. Kilo's stof proberen wegwerken. Het resultaat van dit alles: De grote slaapkamer is -op details als een nachttafeltje- helemaal af. De kleine kamer: af. De hal: tot mijn grote vreugde: helemaal af. Nieuwe trap, nieuwe vloer, nieuwe muren, en licht.... Veeeeel daglicht. En ruimte ! Veeeeeeel ruimte. De woonkamer is de volgende stap op het plan. Nog wel even wachten op de beschikbaarheid van de vaklui, maar binnenkort beginnen we daar dus te breken. Schouw weg. Vloer weg. Muren recht. Dat soort dingen. Misschien dat het tegen de zomer klaar geraakt. Ik hoop het.