Het is er ! Het is er !
Ik ben blij, ik ben opgetogen, ik ben nerveus, ik ben euforisch ! Het is er ! Alles is er ! En alles is perfect ! Geen krassen, nergens beschadigingen, alle meubeltjes zijn precies zoals ik ze wilde. En nog mooier !
Bon, ik heb me er vandaag al drie uur mee beziggehouden (een lange lunch, hihi) en dan was het weer tijd om af te koelen. Die kleerkast van vier meter lang is een serieus paar handen vol, maar het was zelfs fun om het ding in mekaar te zetten. Het was een soort of vader-dochter-moment. Papa aan t zeuren over dat die kast te breed zou zijn en niet tussen de muren zou passen, ik dapper volhouden dat ik wél precies gemeten heb en dat het er wél moet tussenpassen. Hem in de waan laten dat hij het hele plannetje aan het doorgronden is en terwijl al gewoon beginnen vijzen want ik kon niet wachten. En dan samen blij zijn als het karkas er staat. Achterpanelen, zijpanelen en bodem van de kast staan in mekaar. En dan was de aanvaardbare grens van de 'lange lunch' voorbij en moest ik dus weer weg. Hij ook trouwens. Vanavond doe ik verder. Ik hoop dat mijn relatie zoveel doe-het-zelf overleeft. Tafel en stoelen staan al beeldig te blinken in de woonkamer. Echt fantastisch. Straks koop ik mooie bloemen om op tafel te zetten. The finishing touch, weet u wel.
Ik ben blij, ik ben opgetogen, ik ben nerveus, ik ben euforisch ! Het is er ! Alles is er ! En alles is perfect ! Geen krassen, nergens beschadigingen, alle meubeltjes zijn precies zoals ik ze wilde. En nog mooier !
Bon, ik heb me er vandaag al drie uur mee beziggehouden (een lange lunch, hihi) en dan was het weer tijd om af te koelen. Die kleerkast van vier meter lang is een serieus paar handen vol, maar het was zelfs fun om het ding in mekaar te zetten. Het was een soort of vader-dochter-moment. Papa aan t zeuren over dat die kast te breed zou zijn en niet tussen de muren zou passen, ik dapper volhouden dat ik wél precies gemeten heb en dat het er wél moet tussenpassen. Hem in de waan laten dat hij het hele plannetje aan het doorgronden is en terwijl al gewoon beginnen vijzen want ik kon niet wachten. En dan samen blij zijn als het karkas er staat. Achterpanelen, zijpanelen en bodem van de kast staan in mekaar. En dan was de aanvaardbare grens van de 'lange lunch' voorbij en moest ik dus weer weg. Hij ook trouwens. Vanavond doe ik verder. Ik hoop dat mijn relatie zoveel doe-het-zelf overleeft. Tafel en stoelen staan al beeldig te blinken in de woonkamer. Echt fantastisch. Straks koop ik mooie bloemen om op tafel te zetten. The finishing touch, weet u wel.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage