't Zeetje !
Ik moest gistermiddag even wat documenten in de bus gaan steken bij onze presentatrice. En laat die nu net op de dijk aan zee wonen zeker... Na tien minuten rijden stond ik op de dijk. Aan zee. Veeel volk aan zee. Vakantie, weet u wel. Maar wat een sfeertje ! Heerlijk... Flashbacks van mijn jeugd dwaalden ineens door mijn hoofd. Ik zag me ineens weer lopen, aan de hand van die grote lieve nonkel die eigenlijk mijn nonkel niet was, maar die we wel zo noemden voor t gemak. Uren en uren hadden we plezier aan zee. Vooral aan zee. Ik heb gisteren daar vijf minuten staan dagdromen op de dijk, om dan terug t binnenland in te rijden. En opeens wil ik weer een klein meisje zijn. En opeens wenste ik dat hij nog zou leven...