Verborgen schatten
De oude laminaat in de woonkamer van mijn huis zakte een beetje door. Zakte eigenlijk veel door. Telkens je van de zithoek naar de keuken liep, ging het flink bergaf en dan weer bergop. Ik vermoedde dat de steunbalken onder de laminaat wat verschoven waren. Omdat het toch een lelijke laminaat was van de vorige eigenaar, gingen we een nieuwe vloer leggen. Vanmorgen begonnen we de vloer uit te breken. Quelle horreur ! Onder de laminaat lagen drie lagen folie en daaronder een lelijke linoleumvloer. Nog steeds kon ik de verzakkingsoorzaak niet vaststellen. De linoleum eruit getrokken en dan een verschrikkelijke geur. Ooit al rot hout geroken? Rot, beschimmeld hout? Lief trapte door de rotte, houten vezelplaten en zat pardoes in een kelder. Een kelder ! Ik wist niet eens dat mijn huis een kelder had ! Na nog wat sloopwerk, bleek mijn huis een kruipkelder van ongeveer anderhalve meter diep te herbergen en van een oppervlakte van ongeveer vier op vijf meter. Helemaal rot. Een gi-gan-tische krater in mijn living. En wat een stank ! De moed zonk me in mijn schoenen, vooral toen de buren met open mond staarden en iets mompelden als 'amai meiske, da's om te schreeuwen he !'
Nee, dat was niet voorzien. Nee, hier had ik niet op gerekend. Maar nee, ik vind het ook niet zo erg. Ik kan een koi-vijver aanleggen in de woonkamer, met een brugje erover tot aan de zithoek ! Lekker exclusief. Of ik kan een woonkamer met een niveau bouwen, zodat de zithoek lager ligt dan de rest. Lekker gezellig. Of ik kan het hele zootje volstorten met beton zodat alles mooi effen wordt. Lekker recht.
En het grote voordeel: ik heb dan in één moeite ook maar die lelijke schouw afgebroken en al het puin gewoon in de krater gegooid. Hoef ik tenminste niet meer naar het containerpark met al de stenen...