Geblokkeerd
Ik zit nu in een fase waar ik moet vertrouwen op de mechanismen in mijn hersenen die het allemaal leefbaar houden. Mijn hersenen hebben er nu voor gekozen om niet te denken aan worst case scenario's. Ik leef nu in de mentale toestand waarin 'alles goed' gaat. Vanaf het moment dat één vezeltje in mijn hoofd gaat denken 'jamaar lieve katrien, wat als er toch iets misloopt met het contract en wat als', dan blokkeert de hele boel. Ik kàn er niet aan denken, mijn hoofd laat het niet toe. Dat is aan één kant goed, want ik weet niet wat voor een paniek me zou overvallen als ik wel aan de worst cases zou gaan denken. Aan de andere kant is dat natuurlijk mezelf bedotten. Als het nu inderdaad allemaal misloopt, dan heb ik heee-le-maal niks meer om op terug te vallen. Dat gebeurt er natuurlijk als je slechts op één paard wedt. Ik ga toch nog maar even verder mijn kop in 't zand steken. En ik kom er alleen uit, als de telefoon goed nieuws brengt. Alleen dan.