Pfoe !
Ik hou van m'n collega's, maar pfoeh wat kan ik blij zijn als ze allemaal tegelijkertijd weg zijn. Dan lukt het ordenen van gedachten ineens veel beter en word ik nooit in het midden van een getypte zin onderbroken zodat ik niet meer weet wat het vervolg van de zin ging worden. Dan duurt het schrijven van een redactieverslag ineens veel minder lang en is het ook veel helderder voor de bestemde lezer. Ik kan dan in een concentratie verzinken waar zelfs een telefoon me nauwelijks uit haalt en huppekee, we zijn een uur en een verslag verder. Nu nog één verslag en dan mogen ze terug komen. Dat ze dan maar snel terugkomen...