Magie
Zondagochtend, zes uur. Het onweert buiten, ik sta in de douche, bijna klaar om te gaan werken. Tanden poetsen, aankleden, dagcrème smeren, klaar voor een nieuwe dag. Ik trek m'n schoenen aan, mompel in m'n hoofd dat het toch nog wel erg vroeg is voor een zondagochtend, en heel even vervloek ik m'n job. Ik trek een fleece jasje aan en met een vlaag van slechtgezindheid mompel ik tegen mezelf dat het echt geen zomer is. Ik trek m'n voordeur open, loop naar m'n auto en ik kijk. Het onweer is voorbijgetrokken, de zon komt op en kleurt de hemel in onwaarschijnlijke tinten roze, oranje, blauw en geel. De laatste druppels van de regen vallen op mijn gezicht. Ik weet het, ik moet over twintig minuten dertig kilometer verder zijn, maar toch loop ik terug naar binnen. Ik maak liefje wakker en neem hem mee naar het raam. Dit moést hij gezien hebben. Even kijken we samen stil naar de wereld die wakker wordt. Een kus, hij kruipt terug in bed, ik haast me weg.
Het waren maar twee minuten, maar ze waren wél magisch...