Baby komt...
Zo ongeveer wanneer de Sint komt, komt ook een heel klein baby'tje. Het zal een jongetje worden. Dat is ie nu eigenlijk ook al, maar toch nog niet helemaal. Baby wordt mijn neefje. En mijn metekindje. Hij wordt lief, dat weet ik zeker. Maar eerst nog even in de buik. Vrijdagavond kreeg ik telefoon van de peter-in-spe. Waar E. (de mama) en D. (de papa, mijn broer) zouden zijn? Ze nemen hun telefoon niet op. Het zal toch nog niet waar zijn zeker?
Ik probeer hen ook te bellen op de vaste lijn. Zonder succes. Ook oma-in-spe weet niks van waar ze zouden kunnen zijn. Gek. Geplaagd door een vreemd voorgevoel bel ik naar het ziekenhuis. De receptioniste:
- ja, die naam zegt me wel iets. Ja, E. is opgenomen. Zal ik doorverbinden naar de kamer?
- Huh? Graag !
- ...
- Mevrouw, ik krijg geen gehoor, maar ik zie op de computer dat ze in nog in de arbeidskamer verblijft.
- (stilte) Pardon? Is E. aan het bevallen?
- Dat kan ik niet zeggen, mevrouw. Het zou ook kunnen dat dat al gebeurd is, maar ze is in ieder geval nog op de arbeidskamer. Wil u later terugbellen of de verpleging spreken?
-...
- Mevrouw?
-.. Euh, geef de verpleging maar.
...
Afdeling Materniteit.
- Nee, hoor, Mevrouw E. ligt gewoon op haar kamer. Die is helemaal niet in arbeid. Zal ik u doorverbinden?
- Doet u maar. Graag zelfs !
- Hallo?
- E. ?
- Ja?
- ...
- K?
- ... ja?
- Wat is er ?
- E., ben je al bevallen????
- Huh? Nee !
- Wat doe jij dan daar?
- ah. Bloeddruk was te hoog. Ik moest even onder observatie.
- Nog geen baby dus?
- Neenee, niet voor sinterklaas komt he ! Dat weet je toch?
- Jaja, dat wist ik wel !
- ....