Jongetje
Veertien maanden geleden werd J. geboren. Ik zag 'm ongeveer wekelijks en zag 'm evolueren. Het ging goed met J. Hij is altijd blij, nieuwsgierig en bijzonder mooi. Gisteren kwam hij aan de hand van z'n mama binnengestapt. Voor het eerst zag ik 'm stappen. Geweldig. Hij zat bij opa op de arm. Opa vroeg waar mama was, en het kleintje wees naar z'n mama. Met brede glimlach. "En waar is oma?". Weer wees ie de juiste richting uit. "En waar is Peter?". Het mannetje keek naar mijn lief, en bracht een klank uit. Het klonk als 'daa'. "En tante Katrien, waar is tante Katrien?". Hij lachte breed, en een fijn vingertje wees naar mijn neus. "Jaaa!", en iedereen blij.
Of hoe een baby'tje plots een fijn kereltje is geworden...