Nog es...
U weet het, geduld, dat heb ik niet. Of toch weinig. Ik ben er niet fier op, maar kijk, ieder heeft zo z'n tekortkoming. Ik heb geen geduld. Ik ging vanmorgen tanken. LPG. In het tankstation, is maar één lpg-pomp, en die was bezet. Ik stap al uit, zet mijn dop al op de aansluiting, en ga naar de bankautomaat. Ik hou de man die tankt, in de gaten. Hij bukt zich, ontkoppelt de slang van zijn wagen, en ik concludeer dat ie klaar is. Dus ik pleur mijn bankkaart in dat toestelletje, toets de code en het pompnummer in, en het ding zegt dat ik kan tanken. Op dat moment zie ik de man zijn tweede tankdop eraf schroeven. Hij koppelt de lpg-slang weer aan, en begint te tanken. Maar IK kon tanken ! Ow. Betekent dat dan...? Euh.. Meneer? Ik denk dat u op mijn kosten aan het tanken bent.. Neenee, madammeke, ik betaal dat met mijn kaartje van de vtb-vab... Uhuh, maar toch.. euh.. Ik was te rap en toen .. euh.. Pfff, ingewikkeld. De mevrouw van de shop komt erbij. De meneer legt uit dat hij geen cash geld bij heeft en ook geen bankkaart. Intussen tankt hij vrolijk verder. De mevrouw van de shop zegt dat hij moet stoppen met tanken omdat hij op mijn kosten bezig is. Hij begrijpt het niet en wordt er ook niet bepaald vrolijk door. Ik blijf me maar verontschuldigen voor mijn ongeduld en de man blijft maar zeggen dat dit toch allemaal zijn schuld niet is. Dat beweerde ik toch helemaal niet? Meer dan verontschuldigen en kalm blijven, kan ik toch niet doen? Gelukkig had zijn passagier wél een bankkaart bij en kreeg ik zo mijn centen terug. En toen... toen wachtte ik geduldig, minutenlang, tot de meneer klaar was, en betaald had met zijn vtb-vab-kaartje, en toen was het mijn beurt. Ja. Zo ging deze dag van start zie...