Het Grote Vertrouwen
Vijf maanden na de geboorte. Het is bijna winter, het is avond. Frits ligt op mijn blote huid, op mijn borst, en hij slaapt. Ik kijk naar hem, en ik raak ontroerd. Nooit eerder zag ik iemand met zo'n groot vertrouwen. Nooit eerder zag ik iemand die zo gerust in het leven staat. Hij heeft een ongelooflijk geruste ziel, geen spoor van wantrouwen te merken, nergens. Hij geniet en ik besef dat ik een grote ambitie voel. Nooit eerder heb ik iets zo graag zo goed willen doen. Dit moét ik goed doen. Zijn Grote Vertrouwen moét terecht zijn.