Vogel voor de kat
Vanmorgen op de snelweg naar Gent weer een gigantisch slecht weertje om door te rijden. Ruitenwissers op volle snelheid, mistlichten als vanzelfsprekend aangestoken, en nog geen hand voor ogen kunnen zien. Zoals je al van me weet, vind ik dat gezellig. Zoiets van "Ik lekker binnen. Ik tegen de rest van de wereld." En dan rijd ik ineens twee gigantische trucks voorbij. Geladen met kippen. Levende kippen. Allemaal in piepkleine hokjes opgesloten. Witte kippen. Allemaal dezelfde. Tien verdiepingen hoog gestapeld in hun kooien. Twaalf rijen dik. En ongeveer honderd rijen lang. Er is geen zeil rond de kooien. De vrachtwagen is zo goed als zeker op weg naar het slachthuis. De kippen overleven de rit tot daar wellicht niet. Ze sterven door de plensende stortregen, de koude, de 120 kilometer per uur en de enorme wind die je ervaart als je in een cabrio veel te snel rijdt. Denk er dan nog de regen bij en je kan je bijna gaan inbeelden wat het moet zijn voor de arme vogeltjes. Wellicht de eerste en laatste keer dat ze buiten komen. En wat voor een wereld krijgen ze voorgespiegeld? Misschien maar best ook. Nu vinden ze 't misschien niet erg dat ze dood moeten. Zouden ze weten dat ze aan hun laatste uren bezig zijn? Volgens mij wel. Animal Farm nooit gelezen/gezien? Of Babe, the gallant pig. Jaaa, dieren spreken tegen elkaar. Ze lachen met de mensen en ze vinden hen gek. Ze hebben gelijk.