Stoutmoedig
Gisteravond. Helemaal alleen thuis. Eten klaargemaakt. In de tuin gaan zitten met een bord, maar daar zat ik toch maar wat zieligjes. Dus actieterrein verlegd naar binnen. In de sofa, voor de televisie. Nieuws gekeken. Een half uurtje later hoor ik zacht getrippel. Ik zet de tv zachter om zeker te zijn. En ja hoor, zacht getrippel. Heel erg zacht. En dan.. groene ogen van achter het hoekje. En een zwart hoofd. Poes Pitou had z'n stoute schoenen aangetrokken. Ik kan me er iets bij voorstellen. Loop je als poes nietsvermoedend door een tuin en komt de geur van een gaar kippetje in je neus. Ja, als kat die naam waardig, moet je dan je neus volgen natuurlijk. En zo kwam poes Pitou van vier huizen verder langs mijn sofa getrippeld. Toen ze mijn zachtmoedige aard zag, durfde ze het zelfs aan om op mijn schoot te springen, bijna met één poot in mijn bord. En zo kwam het, dat ik mijn avond doorbracht met Pitou. Gezellige knaap hoor. En hij spint zo lekkerrrrrr....