Benieuwd !
Heel erg ver, maar echt heel erg ver in mijn achterhoofd, begin ik aan een kindje te denken. Aan een baby. Een kindje van mij en mijn liefje. Nu nog niet, maar ik begin er stilletjesaan wel rekening mee te houden, dat het er eens van gaat komen. Vroeger stond ik altijd op de barricades en zou ik nooit kinderen willen, want da's een blok aan je been. Ik ben bijgedraaid. Ik wil graag een kind. Twee zelfs. Kaat en Stan. Of misschien verander ik nog van gedachte. En iedere keer er iemand in mijn omgeving zwanger wordt, en dat gebeurt de jongste tijd nogal wel eens, dan kijk ik mee uit naar het grote moment. Het moment waarin die bolle buik omgetoverd wordt tot een heel klein mensje. Zelfs als ik de zwangere bolle buik niet echt ken, maar wel van in logland, leef ik erg mee. Iedere dag stel ik me dezelfde vraag. Hoe zou 't zijn met 't kindje van Joeri en z'n vrouw? Zou het er al zijn? Zou het een jongen zijn? Zou ie gezond zijn? Zou ie op z'n papa gaan lijken. Ik ben benieuwd.