dinsdag, juli 24, 2007

Natuurlijk !
Ik was op wandel, het was een zomerdag, Frits sliep in zijn hippe kinderwagen. Ik liep voorbij een speeltuin. Grote vakantie, dus een drukke speeltuin. Ik ga even zitten, want ik heb al een eind gewandeld. Ik zie drie broers op de glijbaan spelen. Hun moeder vraagt aan de twee oudsten om de jongste te helpen. "Jaaahaaa." Ze draait haar rug nog maar, en de twee rennen al terug naar boven om nog es te glijden, terwijl het kleinste kereltje de trap niet op raakt. De treden staan te ver uit elkaar voor zijn nog kleine beentjes. De moeder ziet het nog net gebeuren en keert zuchtend terug.
Een ander tafereel op de bank naast me, twintig meter verderop. Oma en opa, niet meer van de jongsten, hebben hun eigen stoeltjes bij. Van het soort die je ook op campings ziet. Vouwstoeltjes, heten ze, geloof ik. Oma houdt de hond vast, opa houdt de drie blonde kinderen in de gaten. Ze spelen in het zand met allerlei grote, wippende, bewegende tuigen. Het blondste meisje komt naar oma en opa gerend. Een jaar of vijf, schat ik. Hemels blond, bijna wit, betoverend mooi kind. Ze vraagt een zakdoek aan oma. Die geeft de leiband van de hond aan opa en ze haalt een pakje papieren tissues uit haar Longchamps-tas. Ze begint eraan te prutsen, ze heeft eerst haar bril nodig om het goed te kunnen zien. Het kind wordt ongeduldig. Oma vindt haar bril en prutst verder aan het nog nieuwe pakje zakdoeken. Ze gebruikt de rand van haar nagels om het open te krijgen, maar het lukt niet. Het mooie meisje neemt het over en laat aan haar oma zien dat er een lipje aan het pakje zit. "Gewoon trekken, en dan ritst alles open, oma !" Dat weet toch iedereen ?! "Ja hoor, natuurlijk. Ik was het even vergeten." "Natuurlijk !" En ze rent weer weg, naar de zandbak.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage