Kerst (4)
Normaal laat ik me dus niet van de wijs brengen als ik een doel voor ogen heb, maar vanmiddag heb ik toch mijn goed hart getoond. Ik bedacht dat de vogeltjes het wel moeilijk hebben bij deze temperaturen en met de sneeuw en zo, dus ik beslis naar de markt te gaan. Per slot van rekening lag die toch min of meer op mijn weg naar de inno, he. Daar laat ik me verleiden tot het kopen van drie kilo zaadjes voor de gevederde vrienden. Maar de arme kereltjes moeten toch ook wat nootjes hebben? En vetbolletjes voor de mezen? Voor ik het goed en wel besef zeul ik vier kilo vogeleten met me mee. In de kou.
Vervolg: ... inderdaad.