Kerst (5)
Dan toch maar naar de inno. Geen zin meer om te zoeken, dus ik vraag meteen aan de winkeljuffrouw waar de vismessen liggen. Ze begint een hele set boven te halen, samen met haar beste verkoperstalent, maar ik bedank en kies liever zelf. Dat gaat sneller. Oké. Opdracht volbracht.
Dan weer naar buiten, terug naar de vreselijke kakafonie. Loop ik in rechte lijn naar huis. Althans, da's het plan. De hema. Ik moet eigenlijk inpakpapier hebben. Kan mijn cadeautjes toch niet in een oude krant wikkelen?
Maar mensenlief, wat een volk. Intussen twaalf uur en dus een drukte van jewelste. Verschrikkelijk. Duwen. Trekken. Kinderwagens. Honden. Passeer ik allemaal. Vier kilo zaad weegt door aan mijn armen. En mijn bh-bandjes zakken af. En de airco in de hema staat te warm. Handschoenen uit. Ik laat er één vallen. *Zucht*
Inpakpapier. Niet kiezen, gewoon pakken, betalen en weg. Oef. Buiten. Richting huis nu. Richting lekker warme thee en rustige computer die niet zeurt en doet wat ik vraag.
Eindelijk thuis. Duurt kerst nog lang?