Rijstpap
Ik ging in januari 2001 op dieet. Echt menens. Een volledig jaar hield ik het vol, en tijdens dat jaar, beging ik erg weinig 'zonden'. Geen uitspattingen meer, nog wel chocolade en snoep en zo, maar alles 'met mate'. Bij een paar dingen kan ik niet matig zijn. Het lukt me niet. Als ik het heb, moet het op. Als ik het zie, moet het op. Als ik het ruik, ben ik verkocht. Chocomousse is zoiets. Zero-chocolade. Botercake van delhaize. Chips tout court. Omdat ik geen mate ken als het over die dingen ging, kocht ik het niet meer. Omdat ik het niet kon. Ik kon het niet weerstaan. Dat mag je flauw vinden, dat mag je gebrek aan karakter noemen, maar ik kon het niet. Iedereen heeft recht op z'n afwijking, toch?
Anyway, chocomousse die weinig calorieën telt en toch lekker is, heb ik al een tijd geleden ontdekt. De zero-chocolade heb ik per half stukje leren eten. Het zit in een doosje waar 'emergency-chocolate' op geschreven staat, om te voorkomen dat mijn liefje ermee weg zou zijn. De botercake van delhaize kan ik nog steeds niet kopen. Ik kan het niet. Wat ik vorige week wél ontdekte, was rijstpap van 99 calorieën ! Meteen gekocht natuurlijk. En lekker! Maar raad eens wat ik vandaag op t werk nog gekocht heb ? Lang na de maaltijd eigenlijk. En helemaal niet low-fat of calorie-arm. Juist, rijstpap. Met bruine suiker. Yummmmmmmmm....