Haast
Dinsdagavond had ik haast. Ik werd bij mijn schoonouders verwacht, voor een gezellig diner. Ik rij van Leuven naar Dilbeek, toegegeven om 17.15 uur. Natuurlijk een dwaas uur. Maar goed, het zijn maar een stuk of dertig kilometer, dus how bad could it be? On-waar-schijn-lijk ! Ik werd zot. Ik stond vast van sterrebeek tot voorbij Zellik. Helemaal vast. Niks gebeurd, geen ongeval, niks wegenwerken, maar wel compleet vast verkeer. Er was geen doorkomen aan. De hele rit, voetje voor voetje, reed ik achter een grijze Renault Megane. Hij had allemaal leuke stickertjes op z'n achterruit en op z'n koffer plakken, dus ik had wel een aangename vijf minuutjes. Heeel de ring reed ik achter hem. Of stond ik achter hem. En het was haast gezellig. Tot hij er af moest, en me achter liet. Jammer. Hij voelde als mijn maatje-in-miserie. Om 19 uur was ik in Dilbeek. Ze waren maar alvast begonnen aan het diner...