Een maandagochtend
Om tien voor acht vanmorgen draait mijn liefje zich om en nestelt zich tegen mij. Ik voel een voorzichtige zoen op mijn rug. Heel traag voel ik me wakker worden. Ik aarzel nog even omdat het in mijn slaapwereldje zo fijn was, maar het alternatief, nog tien minuten quality time, overhaalt me zonder veel moeite. "Dag liefje", zeg ik. "Goeiemorgen liefje", fluistert hij. Een zoen, een glimlach. Man, wat heb ik heerlijk geslapen ! En ik hoorde de hele ochtend geen enkele trein voorbijrazen. Geen enkele. Da's voor het eerst sinds ik in mijn huis woon.