Niks
Vrijdagochtend, acht uur. Ik word wakker. Moet plassen. Loop het hele huis door, want de badkamer is ver van mijn slaapkamer. Terug naar boven. Nog een beetje slapen. Ik kan niet meer slapen, want mijn hoofd is wakker. Ik begin te denken. Over grote en kleine dingetjes. Over dat ik deze voormiddag naar het ziekenfonds moet, want anders komt het er weer niet van. Over dat ik naar de delhaize moet voor een nieuwe swiffer, want bij makro hadden ze 'm niet meer. Over dat ik mijn vriendje graag zie. Over de boot van mijn vader, die ik binnenkort moet gaan dopen. Over de vakantie die ik daarvoor moet aanvragen op mijn nieuwe job waar ik nog niet eens begonnen ben. Ik vraag niet graag vakantie. Zeker niet als ik weet dat het druk zal zijn en dat het eigenlijk niet zal kunnen. Maar ik moét er zijn, op dat doopfeest. Ik ben de meter. En ik ben freelancer, dus ik neem verdorie vakantie wanneer ik dat wil.
Over de lectuur die ik aan het begin van mijn vakantie gekocht heb, en die nog onaangeroerd is. Nog twee dagen vakantie. Maandag begin ik te werken. Ik wilde lezen tijdens deze voorbije twee weken. Waarom heb ik niet gelezen? Waarom kan ik alleen lezen als ik helemaal alleen ben, zelfs zonder radio? En wanneer kopen we nu es een radio voor in de keuken? Ik sta op. Liefje slaapt verder. Hij merkt niks van de kleine en grote dingetjes die me bezighouden.