vrijdag, mei 28, 2004

Oeps
Vanmorgen om 7 uur even mee opgestaan met liefje. Het viel op dat hij mooie kleren aantrok, maar ik stelde geen vragen. Nog moe, u weet wel. Ik bel hem om elf uur en krijg de voicemail. Ik vraag om me snel even terug te bellen. Om twee uur nog steeds geen liefje gehoord, dus ik bel nog es. Weer voicemail. Da's raar. Naar z'n rechtstreeks nummer gebeld op z'n werk en een collega neemt op. "S? Nee, die heeft verlof vandaag."
Stilte. Ik laat het even tot me doordringen. Verlof. Verlof. Had hij verlof? Nee, want hij had om negen uur al een afspraak en vandaar de mooie kleren. Als hij verlof had gehad, had ik dat zeker geweten. Dus ik zeg: "Nee hoor, hij heeft geen vakantie vandaag." Zij weer: "Toch wel, hij is hier de hele dag nog niet geweest." Ik: "Jawel, hij had om negen uur al een afspraak." Ik voel me dwaas worden. Ik tast mijn geheugen razendsnel af en allerlei scenario's vliegen door mijn hoofd. Verrassing? Minnares? Leugen? Perfectly explainable? De vrouw aan de telefoon geeft een andere collega door, één die ik ook ken. "Hey J, hoe gaat ie? Zeg, waar is S?" Hij beaamt de vakantie-uitleg. Sterker nog, hij haalt de vakantieplanning erbij, ik hoor hem ritselen in papieren, en hij beaamt nog es, dat S een dag 'recup' heeft vandaag. Ik word ongerust. Wat is er aan de hand?
Vijf minuten later belt liefje op. Hij zat al de hele dag in een montagecel, met een regisseur en de batterij van z'n telefoon was plat. "Natuurlijk heb ik geen vakantie, dat zou jij dan toch weten? Collega's hebben zich gewoon vergist."
Hmmmm...

maandag, mei 24, 2004

Poeh !
Vier dagen vakantie gaan boel snel voorbij ! Dagje niksdoen, dagje poetsen en boodschappen en huishoudelijkheden, dagje shoppen, nog dagje niksdoen en huppekee, 't is voorbij. Boel snel !

dinsdag, mei 18, 2004

Op speciaal verzoek
Het schijnt dat ik nog nooit over mijn broer verteld heb. Dat kan volgens mij niet. U wist toch dat ik een broer had? Dieter heet ie. Daar heb ik toch al over geschreven? Dat kan niet anders. Beslist wel. Dieter is bijna dertig en kapitein op een grote boot. Sorry, schip moet ik zeggen. Dieter had gisteren bijna een huis gekocht, maar toch net niet. Hij blijft nog even op z'n appartement. Wist u dat ie z'n appartement voor 50.000 euro méér kan verkopen dan waarvoor ie het gekocht heeft? 50.000 euro méér op maar vier of zo jaar, da's veel he ! Vastgoed is een goeie belegging. Mijn broer heeft het goed voor mekaar. Zie ! Ik heb gelogd over mijn broer. Dieter. Mijn broer.

woensdag, mei 12, 2004

Poesie
Het gaat niet goed met mijn poes. Ik vond 'Stress' meer dan 21 jaar geleden, verscholen onder een auto. Amper 4 weken oud, uitgehongerd, verwaarloosd, moederloos. Ik nam ze mee naar huis en ze mocht blijven van mijn mama. Sindsdien heeft ze een fijne thuis gevonden bij ons. Nu is ze ouder dan 21 en het lijkt erop dat ze het een beetje gehad heeft. Stress wil niet meer eten, niet meer drinken, niet meer buiten, en ze plast gewoon binnen. Ze verliest ook heel veel haren. Arme poes. Het lijkt alsof ze het heeft opgegeven. Alsof ze niet meer wil. Ze woont nog steeds bij mijn mama dus ik ga er straks naartoe. Nog even dag zeggen aan poes. Stress is een lieve poes. Als ik van school kwam, zat ze te wachten bij de deur en wanneer ik later kwam dan gewoonlijk, was ze boos. Dan gunde ze mij ongeveer een uur geen blik, ik kreeg alleen haar rug te zien. Heel verwaand deed ze dan. Ze bracht muizen en mussen mee naar huis, en zelfs een duif. Dat doet ze nu niet meer. Ze wil ertussenuit knijpen, denk ik...

vrijdag, mei 07, 2004

Poeh !
Bad hair day vandaag. Very bad. Bad mood day, ook.

woensdag, mei 05, 2004

De kip !

De kip is er ! De kip is er ! De ki-hii-iiip is er ! Liefje heeft de fantastische knuffelkip van Childfocus besteld en ik ben er zoooo blij mee ! Het is een fantastische kip. Ze heeft zwieberbenen en een rode kam. Ze lacht en trekt heel gesofisticeerd haar wenkbrauwen op . Ze heeft een dasje om en daar staat een vrolijke bloem op. Ze kan geweldig amusant dansen met haar zwieberbenen en ze heet vanaf nu mevrouw Kwakkel. Ze praat met een hoge kwakkelstem en gisteravond in bed heeft ze kennis gemaakt met Meneer Beer en Meneer Uil, de twee andere bewoners van mijn bed. Eerst waren ze alledrie nogal schuchter, maar vannacht hebben ze de grootste lol gehad samen. Ze kan wel kakelen hoor, die kip. Rond drie uur vannacht hebben ze me alledrie wakkergekwakkeld. Het is een vrolijke kip. Ik denk dat ze wel een beetje blij is met haar nieuwe thuis.
Ze kwam overigens helemaal verfrommeld toe in ons huis, gisteren. De postbode had haar en de grote enveloppe blijkbaar nogal hardhandig door de brievenbus gefrutseld. Maar ze is al bekomen van de tocht. Ze gaat niet meer weg hoor. Mevrouw Kwakkel blijft bij ons !

maandag, mei 03, 2004

Meiklokjes
Zaterdag kreeg ik van mijn liefje meiklokjes. Hele mooie, welruikende meiklokjes. In een potje zand, drie stengels met meiklokjes. Big deal, want de gemiddelde niet-Antwerpenaar weet niet dat ie verondersteld wordt op 1 mei voor z'n geliefde meiklokjes te kopen. Mijn liefje wel ! Fijn, fijn liefje ...
Pfoe !
Ik hou van m'n collega's, maar pfoeh wat kan ik blij zijn als ze allemaal tegelijkertijd weg zijn. Dan lukt het ordenen van gedachten ineens veel beter en word ik nooit in het midden van een getypte zin onderbroken zodat ik niet meer weet wat het vervolg van de zin ging worden. Dan duurt het schrijven van een redactieverslag ineens veel minder lang en is het ook veel helderder voor de bestemde lezer. Ik kan dan in een concentratie verzinken waar zelfs een telefoon me nauwelijks uit haalt en huppekee, we zijn een uur en een verslag verder. Nu nog één verslag en dan mogen ze terug komen. Dat ze dan maar snel terugkomen...