Fazant
U moet het zich voorstellen : het is warm, de asfalt van de autostrade siddert. Het is druk, maar er staat geen file. Auto's lijken te racen, het gaat snel. Sneller dan zou mogen... Ze razen maar door, blik op oneindig. En opeens steekt een fazant de snelweg over. Te voet. Hij mankt. Een gewonde fazant, pikkelt tot aan de middenberm. Auto's wijken uit. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel want ik ben er ook voorbij. Ik zie hem nog net de berm halen. Ik hoop dat het goed afliep voor het beestje...

Verrassing
Vandaag precies drie jaar geleden gaven mijn lief en ik mekaar de eerste zoen. Er volgden er nog duizenden en dat mag gevierd. Voor mij was een gezellige avond met pizza in bed al lang goed geweest, maar liefje heeft een verrassing gepland. Ik mag niet weten wat het is, want zo gaat dat nu eenmaal bij verrassingen. Hij blijft herhalen dat ik er niet teveel van mag verwachten en dat het no big deal is, maar zo redeneert Katrien niet. Als het helemaal geen big deal zou zijn, zou ik het wel mogen weten. Dus het wordt groots. Ik verwacht veel, maar ik weet begot niet wat. Ik moet wel stipt om zes uur stoppen met werken, wist hij me te vertellen, na lang aandringen van mijn kant. Iemand een zinnig idee?

Grmblll
Het is lang geleden, maar ik ben vanmorgen opgestaan met een kater. Geen groot formaat, maar toch, onmiskenbaar, een kater. Zwaar hoofd, draaierig, maag niet helemaal in orde, onbedwingbare drang naar koffie. Verse en veel. Gisteravond de laatste aflevering van Stanley gevierd met champagne, fris en veel. Nadien nog erg veel water gedronken, want met de auto. Het heeft niet mogen baten... Maar het betert. Ik was nochtans niet dronken. Kan dat, een kater zonder dronken geweest te zijn? Ja he?

Maité
Vannacht is er een baby'tje geboren ! Wellicht meer dan eentje, maar tussen alle baby's weerklonk ook voor het eerst het geschrei van Maité, flinke dochter van een bevriend koppel. Hoera !

Niet mijn dag
Vandaag is niet mijn dag geworden. Misschien wordt ie dat alsnog, maar dan heeft ie toch nog flink wat inhaalwerk vrees ik. Ik weet niet waaraan het ligt, het kan mijn lichte verkoudheid zijn, mijn ergernissen op het werk, een onderhuidse spanning tussen die kennis en mezelf, de hartritmestoornis van mijn stiefpapa, de reactie van mijn moeder daarop, mogelijkheden zat om niet mijn dagje te hebben. Mijn mentale vermoeidheid zal er ook wel niet bij helpen. Nog zes weken en ik zit in Schotland. In het noorden, daar waar niets is, behalve schapen, regen, wind, een fijne zonnestraal, mijn lief en ik. En slaap. Veel slaap.

Joehoe !
Verschillende redenen om blij te zijn ! Het is vrijdagavond en ik hoef niet te werken, zelfs niet te monteren. Joehoe ! Morgen heb ik de hele dag niets te doen. Joehoe ! Wel naar de delhaize en wat opruimen en zo, maar tegenwoordig wordt ook dat al als quality-time beschouwd. Zondag wel weer werken, maar niet zo heel lang. En vanavond gaan we pinten drinken met een bende collega's. Joehoe ! En morgen dus uitslapen. Nuja, proberen toch. En ik heb een ipod gekocht, compléét assorti met mijn blitse, groene handtas waarmee ik voortdurend gecomplimenteerd word. En ik heb een nieuwe imac G5, 2Ghz besteld. Joehoe ! Maar ik moet nog wel een tijdje wachten, tot eind mei... Bummer.
En ik word meter ! Joeehoeoeoeoe !

Meter
Ik word tante, en echt deze keer. Ik was ook wel al tante van stiefzussen die bevallen zijn en zo, en van een schoonzus, maar deze keer wordt mijn broer vader ! Hola jong ! Mijn broer, wordt papa. Ergo word ik tante. Maar er is meer, veel meer. Ik word ook meter van het eerste kleinkind in de familie ! Ikke, meter. Ik heb met het baby'tje helemaal niets te maken, ik zit er voor niets tussen en toch ben ik al trots. Apetrots zelfs ! Ik weet niet waarom, maar het brengt al zo'n glorieus gevoel mee, ik kan er zelf niet goed aanuit. We moeten nog wel lang wachten. 7 december is de te noteren en onthouden datum. Dan wordt Katrien meter. En mijn broer en schoonzus ouders. Straf zeg !

De grote sprong
Ik ga de grote sprong wagen. Ik ben er nu eindelijk zeker van, ik vind, een mens kan niet blijven twijfelen en aarzelen. Af en toe moet je een beslissing met ogen dicht nemen, af en toe moet je er gewoon voor gaan, zonder met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te weten hoe het zal aflopen. Ik ga een apple kopen. Een nieuwe Imac G5. Ik vind hem onwaarschijnlijk mooi. Ik wéét dat ik grote pc-fan was, but things change. Ik ben nu een grote apple-fan aan het worden. Ik vind 'm echt zoooo mooi. En in twee (!) Gigahertz bestaat ie nu ook al, and yet sooo affordable !
En als ik dan toch op dreef ben, koop ik er meteen een flitsend groene Ipod bij. Past bij m'n handtas. Da's belangrijk hoor !