Stilte... storm?
Trouwens, over aftellen en feest en zo gesproken, hoe komt het dat ik eigenlijk niets te doen heb? Het lijkt wel of iedereen zit druk heen en weer te rennen om nog vanalles in orde te brengen, maar ik zit gewoon wat te nerden achter mijn computer. Ik heb helemaal niets te doen vandaag. Ja, oké, ik moet nog wel een bloemetje halen voor de gastvrouw van vanavond, but that's it ! Ik ben wel al gedoucht en zo, maar ik zit hier nog in 'home-outfit' en ik voel geen druk om daarin verandering te brengen. 't Is wel fijn zo, hier. Buiten alles wit, binnen de top 2001 op, een volle pot thee, een pc, een logje en lekker warm. What does a girl want more? Jaja, 't is goed, iets van een wit paard en een prins en zo. Trouwens verbazingwekkend hoeveel mensen me dit jaar op hun kerstkaarten weer 'een goed lief' toewensten. Jaja, 't is al goed.

Aftellen

Vanmorgen op het radiojournaal, eerste hoofdpunt: "Nog veertien uur en de euro wordt geïntroduceerd in ons land." Gek vond ik dat. Nog veertien uur en we hebben een nieuwe munt. Niet gewoon: nog veertien uur en 't is feest, of nog veertien uur en we beginnen aan een nieuw jaar met een schone lei en heel veel goeie voornemens, maar : nog veertien uur en de euro is er. Vreemd.

Ben ik nu BV?
Ik sta op 't net ! Niet omdat ik mezelf er heb opgezet, maar omdat iemand anders dat al voor me deed. Wat een mens allemaal niet doet als ie zich verveelt: inderdaad, ik heb mijn eigen naam ingetikt, ik dacht: laat ons een beetje googlen (is dat eigenlijk een werkwoord of heb ik dat verzonnen?). En daar verschenen allemaal naamgenoten. En nog straffer: ik sta er zelf ook bij. Superdesuper toch? Ik verklap alleen niet welke van de search results over mij gaat en welke niet natuurlijk he.
Maar the bottem line: ik sta op 't wereldwijde web. Ben ik nu bekend? Anybody? Hallooooo?

Leugenaars
Ik ben zo één van die mensen die gezegend is met het geluk van zich maar te hoeven neer leggen om te kunnen slapen. Als ik naar bed ga, duurt het nooit langer dan vijf minuten eer ik slaap. Of ik moet met ernstige kopzorgen zitten, maar ook die houden me meestal niet veel langer uit mijn slaap. Vannacht heb ik geen oog dicht gedaan. Geen oog. Voor mensen wie dit vaak overkomt, is dat wellicht niet zo'n drama, maar voor mij wel. Ver-schrik-ke-lijk. Vreselijk. Nooit gedacht dat een nacht zo lang kon duren. Uren en uuuren en uuuuuren bleef het donker vannacht. Volgens mij was het de langste nacht van het jaar... Hoe het komt dat ik niet sliep? Hmm. Hiervoor zijn een paar verklaringen. Eén: ik sliep op een boot. Twee: ik sliep op een zeilboot in Oostende en 't was een vreselijke storm vannacht aan zee. Drie: de boot lag wel in een jachthaven, maar hij was wel piepeklein. Ik kon mijn benen niet strekken en ik kon ook niet op mijn zij liggen omdat mijn benen dan tegen het plafond stootten. Vier: in mijn gezelschap waren nog vijf andere mensen, onder wie twee vreselijke snurkers. Vijf: het was verschrikkelijk koud aan boord. Ook al had ik een donsdeken met een flanellen overtrek, en ook al had ik een geïmproviseerde pyama aan (ik heb dat namelijk niet), het was f*cking koud daar. En het waaide, en dat ding wiebelde, en die touwen kraakten, en het water klotste tegen de romp, en ... Need I go on?
Gevolg: slecht gezind, donkere wallen onder mijn ogen en daar word ik nog slechter gezind van. En de hele dag kou. Naar 't schijnt een gevolg van te weinig slaap. Zeg maar, géén slaap whatsoever.
Een weekendje aan zee zou me goed doen, zeiden ze. Ze hebben gelogen.

Als ik een videogame-personage was ...

Dan zou ik Mr. Do zijn... (?)

I am sedentary by nature, enjoying passive entertainment, eating when the mood takes me, and playing with my food. I try to avoid conflict, but when I'm angered, I can be a devil - if you force me to fight, I will crush you. With apples. What Video Game Character Are You?

gevonden via Puck

Insomnia
Acht uur en wakker. Da's een combinatie die me niet zo zint tijdens mijn vakantie. Vooral als ik voor de hele nieuwe dag niets gepland heb. Behalve uitslapen dan. En daar lag ik dan. Om acht uur. Klaarwakker. In bed. Voor me uit te turen. Af en toe krampachtig de ogen sluitend in de hoop terug in slaap te vallen. IJdele hoop. Helaas. En maar denken. Aan vanalles. Maar vooral aan mijn nieuwe job. Ik heb namelijk een fijn aanbod gekregen van Capiau Projects. Ze willen graag met mij samenwerken. Ik ook met hen. Dat treft dus, he. Mja, dat is wel zo, maar ik zou ook graag met vt4 gaan samenwerken. Alleen is het nog even afwachten of zij .... Ach, we zien wel. Wakker nu dus. En nu? We'll see.

Vraag
Waarom regent het telkens ik bij de kapper buiten stap? En waarom regent het nooit voor ik daar binnenstap, zodat ik eraan zou denken een plu mee te nemen? Kan iemand me dat eens vertellen?

Bessie
Geen besjes meer voor mij. Geen veenbessen, geen cranberries, geen woudvruchten, geen bessen meer. Genoeg. Ik kan er weer een heel jaar tegen. Laat ons nu terug allemaal gewoon doen. Of was 't bij jullie niet overdadig misschien?

Jippie. Again.

Ha ! 't is gelukt. Vanaf nu kan iedereen van over heeeeeel de wereld, reageren op mijn postjes! Ikke zelf gedaan. Helemaal alleen. Met een beetje hulp van een scriptje van ne kerel, heb ik het geflikt. Zelf codes en zo geïntegreerd in mijn template, zelf gesaved, zelf geüploaded of zoiets en dus zelf geïntegreerd op mijn weblog ! Goed he.
Damn, I'm good.En nu dus: reageren maar! Wel alleen maar lieve dingen zeggen, he, otherwise my feelings get hurt ;-(

Kerst (5)
Dan toch maar naar de inno. Geen zin meer om te zoeken, dus ik vraag meteen aan de winkeljuffrouw waar de vismessen liggen. Ze begint een hele set boven te halen, samen met haar beste verkoperstalent, maar ik bedank en kies liever zelf. Dat gaat sneller. Oké. Opdracht volbracht.
Dan weer naar buiten, terug naar de vreselijke kakafonie. Loop ik in rechte lijn naar huis. Althans, da's het plan. De hema. Ik moet eigenlijk inpakpapier hebben. Kan mijn cadeautjes toch niet in een oude krant wikkelen?
Maar mensenlief, wat een volk. Intussen twaalf uur en dus een drukte van jewelste. Verschrikkelijk. Duwen. Trekken. Kinderwagens. Honden. Passeer ik allemaal. Vier kilo zaad weegt door aan mijn armen. En mijn bh-bandjes zakken af. En de airco in de hema staat te warm. Handschoenen uit. Ik laat er één vallen. *Zucht*
Inpakpapier. Niet kiezen, gewoon pakken, betalen en weg. Oef. Buiten. Richting huis nu. Richting lekker warme thee en rustige computer die niet zeurt en doet wat ik vraag.
Eindelijk thuis. Duurt kerst nog lang?

Kerst (4)
Normaal laat ik me dus niet van de wijs brengen als ik een doel voor ogen heb, maar vanmiddag heb ik toch mijn goed hart getoond. Ik bedacht dat de vogeltjes het wel moeilijk hebben bij deze temperaturen en met de sneeuw en zo, dus ik beslis naar de markt te gaan. Per slot van rekening lag die toch min of meer op mijn weg naar de inno, he. Daar laat ik me verleiden tot het kopen van drie kilo zaadjes voor de gevederde vrienden. Maar de arme kereltjes moeten toch ook wat nootjes hebben? En vetbolletjes voor de mezen? Voor ik het goed en wel besef zeul ik vier kilo vogeleten met me mee. In de kou.
Vervolg: ... inderdaad.

Kerst(3)
Door de luidsprekers boven de winkelas, klinkt opeens een zware stem. Die kondigt aan dat de winkeliersvereniging van de straat, in samenwerking met een plaatstelijk radiostation, vanalles organiseert: Voor kinderen is er animatie, de politie loopt op straat en in de winkels te waarschuwen voor gauwdieven, er is een rommelbeurs en een kerstmarkt wat verderop en zeur en zeur en zaag. Oké, fijne info als je 't wil weten, maar toch niet om de vijf minuten! Iedere vijf minuten, diezelfde stem met diezelfde mededeling op datzelfde toontje. Iedere vijf minuten. Afgewisseld door kerstmuziek. Maar, op de Meir zijn nogal wat muziekwinkels. Je weet wel, van die zalen waar ze de stomste cd's verkopen aan dumpingprijzen. Om klanten te lokken, zetten ze hun muziek (boenke boenke) kei- en keihard, zodat je vandaag op de Meir een kakafonie kon beluisteren van techno, kerstliederen gezongen door frèle kinderstemmetjes, en een zware stem die aankondigt dat je moet oppassen voor zakkenrollers. *zucht*
En dan wil ik je nog besparen wat ik in de inno te horen kreeg, het is te gek voor woorden en het toeval wil dat ik nu geen zin heb om het allemaal uit te leggen. Laat ons zeggen dat het nog erger was dan de Meir. Maar goed, in de inno zitten we nog niet, he. We lopen nog op de Meir.
Vervolg: volgende log. Again.

Kerst(2)
Goed, dan maar naar de volgende winkel: het antwerps kookhuys. Weer even geslipt op de parking van de Ikea, maar dan in rechte lijn naar 't kookhuys. "Geen vismessen, madammeke. Daar kannek u nie mee helpen." Gdvrdmme. Goed. Nie zo erg, 't is nog maar elf uur. De drukte op de Meir zal nog meevallen. Auto op de parking gezet, eerste zakken thuis gaan afzetten en dan in een rechte lijn naar de Meir. Te voet. Koud, dat wel, maar met mijn heerlijk donske aan, is kou ineens gezellig. Sjaal aangetrokken en handschoenen, dus niets kon mij nog deren. Ik stap - met stevige tred - de Meir op en het valt me op dat de muziek zo stemmig is. Geen straatmuzikanten te bekennen, je kan het ze niet kwalijk nemen bij -3°C natuurlijk, dus stemmig muziekje. Kerstliedjes, nogal cliché, dat wel, maar stemmig dus. Maar toen liep ik de Meir wat verder op. Nog steeds met vaste tred, want maar één doel voor ogen: de vismessen.

Kerst
Ben vanmorgen vol goede moed de laatste (en eigenlijk ook eerste) kerstcadeautjes gaan kopen. Zondag vandaag en alle winkels zijn open, dus ik had wel een redelijke drukte verwacht. Daarom ook dat ik het shoppen als eerste daad voor de dag had gepland. Geen ontbijt eerst, geen weblogjes, wel eerst een snelle douche en dan winkelen. Vol goede moed naar de Ikea, omdat ik daar iets wilde halen. Wat precies kan ik niet vertellen omdat degene voor wie het pakje bestemd is, dit log ook nog kan lezen voor hij het krijgt. Maar wat het was, doet er ook helemaal niet toe hoor. Goed, vanmorgen dus naar de Ikea. Betrekkelijk weinig volk eigenlijk. Een plekje gevonden op de parking, redelijk dichtbij de in- en uitgang. Goed dus. Wel effe geslipt op het ijs op de parking, maar zonder veel erg. Gelukkig. Door de Ikea gesjeesd, want ik wist wat ik moest hebben en waar in de Ikea dat ligt. Zo ben ik als ik ga shoppen. Ik weet wat ik moet hebben en waar het ligt. In een rechte lijn, zonder omwegen ga ik er naartoe, ik pak het en in een rechte lijn loop ik door naar de kassa. Ik laat me in tussentijd niet afleiden. Door niets of niemand. Ook niet door die spetter tegen wie ik opbotste. Het slaat me allemaal niet uit mijn lood. Ik had gehoopt dat ze bij Ikea ook nog vismessen hadden (ons moeder wil vismessen), maar helaas, dat was ijdele hoop.
Vervolg: volgende log

Ik haaaaat blogger. Het berichtje over kerst is blijkbaar te lang en de hele boel begint te flippen als ik de fouten eruit wil halen. Weet dat ding dan niet dat het kerst is en dat het verdraagzaam moet zijn? Doe toch gewoon wat ik vraag! Klereblogger...
Oef; 't is eruit.

Jipppiieeee


Fotootjes. Eindelijk foto's op mijn log... Jippiee. Na lang en goed zoeken, en vooral zagen (dankjewel Lieve, dankjewel Bart) is het gelukt. En ik kan opeens ook ftp'en en html'en (ahum). Hoedanook: fotootjes op mijn logje dus. Nu nog goeie logs, he;-)
Hier alweer een foto. Van op 't productiefeestje na de bb-finale. Alstublieft.

Opposites
En waarom laten kinderen de sneeuw nooit liggen zoals die lag: mooi, effen, en wit? Ze maken er een smerige smurrie van en da's het tegenovergestelde van wat ie was. Grrrrr.

Vraag
Waarom gaat iedere automobilist op zijn rem staan van zodra de eerste regendruppel valt?

Droom
Heel gek gedroomd vannacht. Vanmorgen eigenlijk, want het zat nog heel vers in mijn geheugen. Een droom waarin allerlei elementen niet kloppen en dat is niet zo uitzonderlijk, maar wat wel bijzonder was, was dat ik een uitzonderlijk mathematisch talent had. En het was niet zodanig de wetenschap dat ik over het talent beschikte, dat vreemd was, maar wel de mathematische berekeningen die ik maakte. Ellenlange berekeningen met x'en en y's en kwadraten en logische redeneringen en bewijsvoeringen en nog veel meer. Ik kon het allemaal. Zelfs toen ik vanmorgen wakker werd, had ik een heel helder inzicht in de logica.
In de droom ging ik bijlessen volgen bij mijn professor van Logica van op de VUB. Van Bendegem. Ik zal de man nooit vergeten, maar het was nu toch al enkele maanden geleden dat de man mijn gedachten doorkruiste. Hoedanook, ik ging bijles volgen. Zijn kantoor zat in een gebouw, op de negende verdieping. En ineens stond dat gebouw op Linkeroever, vlak naast het Galgenweel. Begrijpe wie kan.
En toen begon de bijles dus. We hadden eerst een hele sociale babbel, maar voor zover ik me herinner hebben Van Bendegem en ik nooit een persoonlijk gesprek gehad 'in real life', laat staan een sociale babbel. En toen begonnen we dus aan de logica. Ineens kon ik het allemaal ! Je weet wel, van die bewijzen van pagina's-lang, waarbij je twee gegevens krijgt, een te bewijzen gedeelte, en-begin-er-dan-maar-aan. EN IK KON DAT ALLEMAAL. Ik zie de bewerkingen nog voor me. 2x(xy-xz)² en nog een heleboel tekentjes die ik niet op mijn klavier terug vind. Gek toch he? Of vind ik dat als enige gek? Ik vond het wonderbaarlijk, dat ik berekeningen waarover ik al meer dan vier jaar niet meer nagedacht heb, zomaar kon reproduceren. Woordelijk. Letterlijk.
Wat ben ik slim, he !

Ridders brengen mijn gedachten in de war. Laatst zat ik bij een van de webbies en die liet me een puike trailer zien van 'lord of the rings'. Toen sprong een nog betere trailer in mijn gedachten. Ikke: "Trailer van 'first knight' al gezien?" hij: "Brr, slechte film"
Ikke: "Nee, supergoeie film. En goeie trailer dus." Hij fronsende wenkbrauwen. Wat gek was natuurlijk, want meestal vinden we dezelfde films goed. Daarnet bij t surfen, trailer bekeken van 'first knight' Inderdaad géén goeie trailer. En toen pas viel de frank. De film-met-goeie-trailer-die-ik-bedoelde heette gewoon 'a knight's tale'. Da was dus de fijne film. Al die ridders ook he. Waar zit trouwens een ridder when you need him? En wanneer brengt hij zijn wit paard mee?
Just a thought...

Ha ! Kijk hier maar eens naar !


<<
?
NL(ogs)WOMEN
#
>>

Fijne weblog ontdekt. Via Lieve, mijn collega. Lieve heeft ook zo'n ding en zij heeft me eigenlijk de weblogmicrobe doorgegeven, maar omdat ik niet zo html-onderlegd ben, log ik maar in m'n uppie. Niet interactief dus. Zonder teller op "mijn site". Zonder mogelijkheid op mijn logjes te reageren dus. Tenzij via mail. Maar dan moet je wel naar je eigen mailprogramma gaan, daar mijn adresje (katrien.geens@pandora.be) intikken en dan je reactie typen en versturen. Omslachtig, ik weet het, maar ik ben te laat op de weblogtrein gesprongen. Noem me dus maar een weblogtrien. Je liegt er niet mee.
Maar goed, heb dus een fijne weblog ontdekt. Ik ben vooral door de naam van de weblog gelokt: Pucks Podium. Puck is namelijk absoluut geen courante naam, tenzij je 't over het elfje in A Midsummer Night's dream van Shakespeare hebt, en ik ken toevallig een Puck. Nu ja, kennen is misschien wat te veel gezegd. Ik heb Puck gekend. Puck Verstraeten. Zal ik nooit vergeten. We hebben fijne tijden gehad, Puck en ik. En nog drie andere grieten. Je weet wel hoe dat gaat. Je zit samen in de klas, al sinds het begin van je schoolcarrière. Het klikt en je wordt samen tieners en vervelende pubers en zo en je wordt samen min of meer volwassen. En dan opeens beslist Puck om er zomaar een jaar tussenuit te muizen. Naar Amerika dan nog wel. A-me-ri-ka ! Kan je je nog iets verders indenken? Jaja, Australië en zo, dat weet ik ook wel, maar toen, toen we 18 waren, was dat ont-zet-tend ver weg. En ontzettend lang ook. Toen ze terugkwam, had ik al op kot gezeten, en een vriendje en zo, en zij niet. We hadden wel heel goed contact gehouden, nog via de post en zo. Echte post. Fysieke post, waarbij een ventje op een fietsje met een pet op zijn hoofd een papiertje gaat of komt afgeven. Niet digitaal dus. Kan je 't je nog voorstellen?
Maar ondanks onze ouwerwetse correspondentie, waren we allebei toch wat veranderd. En nu zie ik Puck niet meer. Het laatste dat ik van haar hoorde, is dat ze geschiedenis was gaan studeren. In Antwerpen, geloof ik. En daarna in Gent, geloof ik. En toen raakten we het spoor bijster. Jammer, want Puck was een toffe. Een goeie vriendin en zo. Het zou me niet verbazen als zij nu ook aan het webloggen zou geslagen zijn. Maar het is niet de Puck uit Pucks Podium. Helaas.
Misschien bel ik haar wel een keertje of zo. Als haar nummer nog klopt.
Misschien ook niet.

We zijn vertrokken. In een rechte lijn naar de finale. Big Brother zit er bijna op. Zondag spelen vier mensen de finale. Tot zolang hebben we nog werk en blijven we dus optimistisch. Het komt goed hoor. Het komt helemaal voor mekaar. Je zal wel zien !

Nie goe gezind vandaag. Zonder duidelijk aantoonbare reden. Nee, ook niet hormonaal. Misschien te weinig geslapen. Misschien. Gisteravond een heeeele gezellige avond gehad, nochtans. Eerst gaan shoppen, dan koffieke gaan drinken, mmmm. Cappuccino meerbepaald. Véél gestoomde melk, beetje honing, beetje chocopoeder. Jammie. Dan nog wa gaan shoppen, dan su-per-ge-zel-lig gaan eten. Italiaan, kaarslicht, rode wijn, 3 (drie !) glazen wijn. En dan gewoon naar huis. Fijn dus.
Vanmorgen geen zin om op te staan. Nu nog steeds zin om terug in bed te kruipen.
Note to self: bijna gedaan. Bijna gedaan.

Finding Forrester gezien op video. Fijne film. attractieve alliteratie, he :-)
Nee, serieus: echt nen hele goeie film. Met Sean Connery. over ne schrijver (de sean, dus he) en een jong kerelke uit The Bronx (NY) met schrijverstalent. Echt goed. Schoon einde ook. Ikke alweer aan t huilen met dat einde. Hoe kan het ook anders. Typisch ik.
En gisteren de papa op bezoek gekregen. Paëlla gemaakt. Da's ongeveer het enige dat ik kan maken dat in de smaak valt. Ben niet zo'n keukenprinses, valt het op? 't Was gezellig gisteravond. Is hij weer helemaal geüpdatet over mijn leven. Nu weet hij weer waarmee ik allemaal bezig ben. Heb hem zelfs 'Het Internet' getoond. Hij helemaal verbaasd. Met open mond kijkend naar het monster dat het wereldwijde web heet. Zich realiserend dat hij oud wordt.
Ja, de tand des tijds, weetjewel.
En nu weer gaan werken. Twee vrije dagen zijn voorbij. Maar ik vind het nie zo erg. Gek he?
Vrouwen .... Niet te snappen;-)

Leuke live gisteren. Druk, dat wel, maar leuk. en moe nu. als vanzelfsprekend. maar wel vrij. vrije dag. nog sterker: twee vrije dagen. Ha !

Ik word tante !!!!! En wel een keer of drie. Eigenlijk, technisch gesproken, word ik niet echt tante. Maar verbreek mijn blijdschap nu niet. Er zijn 3 (drie !!) kleintjes op komst in mijn familie en dus voel ik me tante. Tante Katrien. Klinkt wel leuk he. Gitte is zwanger. Zeven weken nu al. Ongeveer tegen 21 juli komt het kleintje. Kan nauwelijks wachten. Ik heb al kleine sokjes gekocht voor Jefke. Voor t gemak, noemen we 't kindje-in-wording maar Jefke. Leuke naam toch? Als het een meisje wordt, blijft het voor mij toch een beetje een Jefke.
En twee van mijn stiefzussen, Rie en Els, zijn ook zwanger. De ene moet rond acht juni bevallen, de andere rond twintig juni. De zomer wordt dus een baby-zomer voor me. Fijn vind ik dat. Ik weet zelf niet goed waarom ik daar zo opgetogen over ben. Zo'n klein, nieuw wezentje. Lijkt me wel fijn. En the best part: ze zijn niet van mij. Als ze lastig zijn of ze huilen, kan je ze gewoon weer aan de mama geven. En zijn ze lief en snoezig, dan kan je er trots op zijn. Goed geregeld, he.
Kan echt nauwelijks wachten. En 't is nog zo lang. *zucht*

Zondagochtend, twee december. Nog ongeveer drie weken werk en dan... Ja, wat dan? Geen idee. Wiet zegt altijd dat ik hoe dan ook altijd op mijn pootjes terecht kom. Hij is er geruster in dan ik. Toch vind ik nog niet de 'drive' om echt te solliciteren. Hoewel, de drive is er misschien wel, maar ik vind gewoon niet de juiste vacature. Ik ben op een punt gekomen dat ik een fatsoenlijke job wil. Als ik echt zonder zit, zou ik natuurlijk terug naar de krant kunnen, of terug naar de Hema, of in een café kunnen gaan werken, maar ik wil gewoon aan een toekomst werken. Een job, met uren en collega's die op dezelfde golflengte zitten. Een job die me voldoening geeft en waar ik mijn energie in kwijt kan. Maar wat voor job is dat dan? Als ik dat eens wist. Tv-werk bevalt me. Heel goed, zelfs. Maar 't is zo'n klein wereldje. Je krijgt hier vooral de jobs, als je met de juiste mensen goed kan opschieten. Ach, we zien wel. Is dat geen fijn plan? We zien wel. Er zal wel iets opduiken. Toch? Jaja, het komt wel goed met me. Hoop ik.