Let the weekend begin !
Het is goed geweest hoor met deze werkweek. Ik heb een deel van de week thuisgewerkt omdat woensdagochtend al aanvoelde als vrijdagavond. Ik heb het toch uitgezongen tot nu, maar het is dan ook echt wel welletjes geweest. Laat het leukste deel van de week maar beginnen voor mijn part ! Bring on my bed, a hawaii-party, a shoppingafternoon, a birthdayparty, a yummie diner and... my sweetie !

Nummer vijf
Mijn (voorlopig) laatstenieuwe nichtje is geboren. Alle vier mijn stiefzussen zijn nu bevallen, en mijn nicht, dus de familie is op drie maanden tijd met vijf nieuwe levens uitgebreid. Romy is de voorlopig nieuwste telg. Een meisje dus om op de ingeslagen weg verder te gaan... Ook voor Romy: welkom op deze wereld !

Gelukkig
Ik heb dit nog nooit eerder gehad, op deze manier.
Het voelt allemaal zo juist en ongedwongen en spontaan.
Het voelt zo gelukzalig, alsof wij tweeën samen sterk staan.
Het voelt ... heerlijk zo.

Update: Ik zat net nog even te denken. Het is niet zo dat ik tevoren niet gelukkig was, integendeel, maar nu is het gewoon ietsje leuker. Completer. Rijker. Het is gewoon much more fun om hoogtepunten en dieptepunten te kunnen delen.

Wauw, ik ben een boef !
Ik loop effe naar de winkel. Ik stap buiten met mijn boodschappen en meteen word ik holderdebolder bijna van mijn (denkbeeldige) sokken gereden door een politiewagen. En een combi. En nog een. En nog een verdorie ! Vier politie-units racen rond mij en stoppen met briesende remmen vlak voor mijn neus ! Wat heb ik gedaan? Ik heb mijn kipfiletje keurig betaald hoor. Heb ik iets mispeuterd? Wauw, spannend. Een helikopter van de politie boven mijn hoofd. Pal erboven ! Miami Vice in Antwerpen! Cool... Zoveel politieaandacht alleen voor mij? Hmmm, helaas. De vier sjeesden er weer vandoor. De helikopter achterna. Iemand anders kaapte de hoofdrol weg. Maar wat is er gebeurd? Het lijkt hier wel een belegerde stad...

Cool !


























Kijk ! Ik kan photoshoppen ! Dankjewel Lieve ! Oke, het heeft wat voeten in de aarde gehad, ik heb zelfs een poolse versie moeten downloaden, maar het is gelukt ! Ik kan nu fatsoenlijk resizen, bewerken, enhancen, sharpenen, enfin, ik moet ook nog wel een heel klein beetje leren, maar het eerste resultaat is er toch al he. Op t fotootje ziet u de reflectie van de Mormoonse Tempel in Salt Lake City in een vijvertje op Temple Square. Schoooon he ! Allez vooruit, en nu ga ik werken he !

Discipline...
It takes discipline to work from home... Jaaa, tis wel gezellig hier hoor. Radiootje aan, potje thee erbij, eigenlijk in pyjama en rustig een scenariootje schrijven... Ahum. Nog niet echt veel gedaan. Wel al wat over en weer gebeld en gemaild met de redactie maar nog niks op papier. Misschien moet ik maar eens gaan beginnen. Of misschien toch nog eerst een rondje logsurfen? Dat duurt eigenlijk niet zo lang he. Toch?

Meevaller
Het mag ook al eens meevallen he. Gisteravond moest ik twee reportages hermonteren. Inkorten, beelden bijvoegen, quotes eruit halen, andere quotes erin steken, nieuwe teksten schrijven, opnieuw laten inlezen, muziekje erbij kiezen, laten afmixen, enfin, u snapt het plaatje wel. Om vier uur gisterennamiddag begonnen en voor vandaag ook al een audio-postproductiecel geboekt, want het werk zou nooit op een avond klaar geraken. En kijk eens aan ! Alles af ! Helemaal klaar. Finishing touch nog aan toe ! Vandaag hoef ik dus geen twee uur meer door te brengen in de audiopp. Ik moet zelfs niet naar brussel vandaag ! Een fileloze dag? Het zal toch nie waar zijn zekers...?

BB
Ik ben benieuwd. Benieuwd naar Big Brother. Natuurlijk kan het me geen ene moer schelen wat de veertien nieuwe kiekens van dienst in dat huis gaan uitsteken, maar ik ben benieuwd naar de website. Vooral naar de internetredactie. Zoals menig lezer van dit log weet, was ik een vierde van de internetredactie van bb van vorig jaar, en het scheelde niet veel of ik was ook de nieuwe internetredactie, maar dus niet he. En nu ben ik benieuwd. Naar wat ze ervan zullen bakken. Of ze beter zullen zijn dan wij waren. Of de kandidaten niet zulke complete losers annex nitwits als die van vorig jaar zijn... Damn, had ik maar het andere gekozen. Ik zei al dat ik slecht was in kiezen he... En nu heb ik spijt van mijn keuze. Of is het gras altijd groener aan de overkant? Hmmmm..., I'll never know !

Slang
Mijn huid vervelt. Ik heb maar een paar stralen zon op mijn lijf gehad want meestal werk ik binnen, en wanneer ik zon had gevoeld, had ik nadien vlijtig en gul met apres-soleil gesmeerd, maar toch zijn mijn schouders aan het vervellen. Nu allemaal roze vlekjes. Heeeeeel schoon ... Pffff.

Afreageren
Mijn huisje is de stress dankbaar. Ik had gisteren blijkbaar de nood om me eens flink af te reageren... Ik heb het hele huishouden onder handen genomen. Om middernacht was ik klaar. En pompaf. En bovendien gekalmeerd. Alles blinkt, alles ruikt naar dennen, alsof ik vanmorgen in het Zonienwoud wakkerwerd... Muziek kei- en keihard gezet, diepvriezer ontdooid en zelf (!) versleurd naar het kot want ik wil er vanaf, kookvuur verplaatst, microgolfoven, de hele badkamer blinkt als een edelsteen, geen stofje meer in huis; Enfin, de stress is destressed... En nu mag het weer kalm worden.

Wat een dag !
Zou een agenda kunnen ontploffen? Twaalf afspraken op een dag, zou dat haalbaar zijn? Vier minuten monteren op vier uur, zou dat lukken? Het is druk op de redactie van Spoorloos. Het is echt niet meer aangenaam, het is te veel. Volgende week gaan we op antenne. Hmmm, and so much to be done !
Ach, zoals een wijze man weleens pleegt te zeggen: "Teekitieziiieeeee".... Dat zullen we maar doen zeker?

Boy meets girl
Een vierendertig jarige vrouw was op zoek naar haar biologische vader die ze nooit gekend heeft. Ze schreef Spoorloos aan. Ik heb de man teruggevonden. Aangename man. Niets van wat de moeder ervan afgeschilderd had. Rustige man, zonder wraakgevoelens, met heel veel emoties. Wil dolgraag zijn dochter ontmoeten. Helaas, zonder camera erbij. Al het researchwerk dus tevergeefs. 't Is te zeggen, tevergeefs voor ons. Vanavond om acht uur ontmoet de dochter voor het eerst haar vader. Zonder camera. Ze begon te huilen toen ik het haar vertelde. Ook al zit er voor mij, voor het programma, geen verhaal meer in, toch leef ik mee. Ben zelfs zenuwachtig voor hen. Hoop dat ze er iets moois van maken...

Zoooooo moe
Goeiemorgen Vlaanderen. Ik ben terug. Ik ben moe. Het was heel erg tof werken, maar zoooo vermoeiend. Heel erg veel last van jetlag. Niet geslapen tijdens de vluchten. Slecht geslapen in de hotels. Vannacht heerlijk geslapen, maar te kort. En nu weer aan t werk. Maar ik klaag niet hoor. Klink ik alsof ik klaag? Nee hoor, alles a okay... *Geeuw*

Out of office
Ik ben weg. Een tijdje geen logs meer. Ik vlieg voor het eerst over de Groote Plas, naar de US of A. Voor 't werk. Tot woensdagochtend. En dan ga ik slapen. Want dan ben ik wellicht jetlagged. Maar tot dan, kan je je hiermee wel bezighouden he. Ben je een tijdje zoet mee. Adios ! Tot volgende week. En niks doen dat ik niet... Nuja, doe maar hoor !

Nog meer
Zien jullie ook allemaal roze wolkjes aan deze straalblauwe hemel? Ze lijken alsmaar met meer ...

Arial
Zien jullie de links naar de leuke logs ook ineens in Arial? Terwijl ik dat helemaal niet wilde.... Heeft iemand mijn log gehackt? Of ben ik daarvoor niet belangrijk genoeg of zo?! Hmmmm... Verrrry strange indeed.

Warrem
Vanmorgen een journalistenvisum gehaald op de Amerikaanse ambassade. Op zich al geen makkie om daar binnen te geraken, maar de ware klus kwam pas toen ik Brussel wilde buiten geraken. Om elf uur vanochtend. Het leek een ware volksverhuizing. De uittocht van Egypte ! En dan eindelijk alle tunnels door, Koekelberg door, en toen wilde ik de E40 oprijden. Nuja, kruipen is beter in deze context. Minder dan stapvoets. Blijkbaar wilde heel Brussel om elf uur al naar de kust vertrekken, via mijn E40. Om elf uur vertrekt de lang-weekend-toerist al naar zee. Terwijl het nog maar woensdag is ! Pffff. Twee uur later was ik veertig kilometer verder, in Gent, op de redactie. En warm in de auto. War-rem ! Geen water bij. Helaas. En btw, nog steeds geen airco op de redactie. Da trekt er toch nie meer op he !

Voorbij
Een weekend gaat altijd snel voorbij. Maar het weekend was wel zoals een weekend zijn moet... Hmmmmm.

Ambtenarij
Sinds elf september gelden draconische veiligheidsmaatregelen voor de verenigde staten. Alle begrip voor. Maar er komt zoveel bij kijken ! Ik vertrek vrijdag naar Salt Lake City voor t werk. Ik verneem vanmorgen pas dat ik een journalistenvisum nodig hem om er een repo te mogen draaien. Ja oké, dat had ik op voorhand wel effe kunnen uitzoeken, maar dat heb ik dus niet gedaan. A lot on my mind... Een collega heeft zo'n visum en die had het gewoon effe aan t loket van de ambassade gaan halen. Stempeltje erop, fotootje erbij, betalen en hupsakee, klaar op tien minuten. Nu twee dagen. Formulier downloaden van op t net. Invullen. Handtekenen. Pasfoto. Betalen. Betalingsbewijs. Reispas. Document van opdrachtgever waarin duidelijk staat dat ik voor die en die werk in opdracht van die en die. Op papier van de zender. Met de hoofding van de zender. Document ondertekend door grote chef. Dan persoonlijk naar ambassade rijden. Daar alles afgeven. Twee dagen later persoonlijk terugrijden. Daar alles afhalen... Dan pas vertrekken.

Kijk !
Zoals (een hele tijd geleden) gevraagd, krijgt u hier een fotootje van de eetplaats en keuken en deur naar de tuin van mijn nieuwe huis. Ik verhuis pas in november. Ten vroegste. Voor mijn geduld een grote op-de-proefstelling. Ik moet het voorlopig stellen met een foto uit de advertentie. U dus ook.

Hehe
Morgen een dagje vakantie !!!! Yippppiiiieeeeee. Eindelijk hoor... God, wat kan ik blij worden om zomaar een snipperdag... En meteen een lang weekend natuurlijk. Heerlijk ! So, let the weekend begin.... (Heeft wel iets he? Niet zoals 'the games', maar toch...) Hihi.

Inspiratie en transpiratie
Ik kan niet goed schrijven op commando. Ik ben nu aan het scenario bezig voor de reportage van volgende week, en het vlot niet goed. Als ik nog een week tijd heb, dan wil het maar niet lukken. Omdat ik volgende week een drukke week heb, en morgen vrij wil, zou het toch wel een goeie zaak zijn als dat scenario vandaag eens klaar geraakt... Maar het gaat toch niet echt goed hoor... Waar zit die inspiratie als je ze nodig hebt?

Lieveke?
Dit log heeft een 'strange effect on me'... (Het muziekje er zelf bijdenken aub.) Ik ben gisteravond gaan slapen (alleen !) rond half twaalf of zo. Een uurtje later, ik sliep dus nog niet lang, werd ik wakker. Ik zat rechtop in mijn bed, en ik voelde aan mijn linkerzijde of S. naast me lag. Ik zei: "Lieveke?" en ik herhaalde dat nog een keer of twee, telkens iets luider. Toen ben ik opgestaan, en naar de sofa gaan kijken of hij daar lag. Wat ben ik toch een gek mens ! Natuurlijk lag hij daar niet, en al helemaal niet naast mij in bed. Hij lag gewoon thuis, in zijn eigen bed. Alwaar hij bezig was met zijn 'stuff'. Pffffff, ik.ben.nieuws.gie.rig. Ik wil het weeeeeeteuuuh !

Stuff
Ik ben nieuwsgierig. Altijd al geweest. En wordt alleen maar erger. Toch ben ik ook gek op verrassingen. Maar ik mag vooral niet weten dat er een verrassing komt, want dan word ik gek van nieuwsgierigheid. Mijn lieveke komt vanavond niet naar mij. Hij blijft thuis.
Ikke:"Waarom?".
Hij: "Ik heb iets te doen."
Ikke: "Wat dan?"
Hij:"Gewoon. Stuff."
Ja, kijk, daar word ik dus stapelzot van he ! En vooral omdat ie er nog aan toevoegde dat ie het niet wilde vertellen, want 't was een verrassing.
Ikke weer: "Kom je dan donderdagavond?"
Hij: "Nee. Ook niet."
Ikke: "Hoe niet?"
Hij: "Zo niet. Stuff to do."
Straf he !

Wie zoekt, die vindt
Ik heb het gevonden ! Denk ik. Ik denk te weten waarom ik tegen mijn zin werk. Ik was net een mail aan t schrijven voor mijn liefje, waarin ik het allemaal eens uit de doeken deed (arme stakker, hij moet mijn gezeur aanhoren. Nuja, hij kan ook gewoon naar beneden scrollen he), en terwijl ik het schreef, begon het een beetje te dagen. Er is namelijk een deel aan mijn werk dat ik heel erg leuk vindt: het draaien van de reportages. Zo vertrek ik bijvoorbeeld volgende vrijdag voor vier dagen naar Salt Lake City omdat we daar een gezochte gevonden hebben, en daar heb ik nu wel zin in. Het zit 'm gewoon in het bureauwerk denk ik. Eer we dus iemand vinden, gaat daar meestal een boel zoekwerk aan vooraf. En dat vereist dus iets van mij dat ingaat tegen mijn natuur: binnen zitten. Aan een bureau. Aan een pc. Met een telefoon bij de hand. En veel papieren. Dat steekt me toch zoveel tegen he ! Als ik weer eens op reportage ben geweest voor een paar dagen, dan de beelden gevisioneerd heb, dan gemonteerd, dan ben ik toch al gauw tien dagen bezig geweest. En dan lukt het de daaropvolgende week wel om bureauwerk te doen. Maar nu zit ik al bijna drie weken onafgebroken op deze redactie. In m'n uppie, want andere collega's zijn gaan draaien. En daar heb ik dus schoon genoeg van. Ik denk dat het dàt is ! Nu ik dat weet, is het gewoon aftellen tot volgende vrijdag he, dat ik kan vertrekken. Misschien toch tussendoor een dagje vrij nemen. Dan gaat het wat sneller...

Baal
Ik ben de laatste tijd nogal wat slecht gezind. En dat heeft maar een reden en da's het werk. Als ik thuis ben, ben ik weer helemaal vrolijk en happy, vooral als mijn liefje in de buurt is, maar ik ga tegenwoordig tegen mijn zin werken... Dat heb ik nog niet vaak gehad. 's Avonds wil ik niet gaan slapen, want als ik dan wakker word, is het tijd om te gaan werken. Als de wekker afloopt, is mijn eerste gedachte 'pfffffffffff' en 'bwueeeek'. En ik begrijp zelf niet eens waarom. Ik heb een toffe job en een interessante en ik kan erdoor reizen en zo, maar toch... Er is zoveel werk en zo weinig middelen en zo weinig tijd en dus zoveel stress... Ik heb nog een week vakantie staan. Ik denk dat ik er een lang weekend van maak. Ik kan het althans eens rustig proberen aanbrengen bij de hoofdredacteur...

Zes augustus
Zes augustus en de regen valt met bakken uit de hemel. Zes augustus zou terrasjesweer moeten zijn, zelfs strandweer. Denkt Frank Deboosere dan niet aan die tienduizende gezinnen die met kleine kindjes aan de Belgische kust zitten? Niet dat ik op dit log een weerpraatje wil houden he, echt niet, maar dit is toch niet meer serieus! Als ik nu eens emigreerde naar ... pakweg Martinique of zo... *zucht*

Onweer
Als het dondert en bliksemt, als de regen uit de hemel klettert als snijdende pijlen, dan moet het donker zijn. En dan moet ik thuis zijn, met mijn liefje. Er moeten een paar kaarsjes branden. En bovendien moet het ook redelijk warm zijn, zodat het raam wagenwijd open kan. Zo moet het zijn als het zomeronweert...

Boxer
Wie was er zaterdag net als ik op de Makro-parking? Wie heeft daar de boxershort zonder naden en in microfiber gevonden die ik net voor mijn liefje had gekocht? Ik heb ze gekocht, van de band in de kar gelegd, maar ze lag niet in de koffer toen ik thuiskwam. Wil de eerlijke vinder hier een berichtje achterlaten? Ik keek er zo naar uit mijn liefkes billen in het zwarte kleinood te bewonderen...

Monday-blues
Het nadeel aan een fantastisch weekend, is dat het maandag weer extra moeilijk maakt he...

Upside down
Seg ! Alles staat weer op z'n kop. Ik ging weg bij Spoorloos, om naar Big Brother te gaan. Ik had me er al helemaal op voorbereid, ik was er klaar voor, ik keek er eigenlijk al een beetje naar uit. Gisteravond laat telefoon van de producer van Spoorloos. Dat ie niet wil dat ik wegga. En dat ik dan toch zekerheid krijg tot eind december. En of ik dan toch niet wil blijven? Seg ! Wat een zottekesspel is dat toch. Big Brother dus weer maar afgebeld. Ik blijf dus bij Spoorloos. En nu zal je zeggen: 'Awel, dat wilde je toch?' Maar daar moet ik nu ineens het antwoord op schuldig blijven. Wat ik gisteren nog zo zeker wist, heeft opnieuw een mist van twijfel rond zich hangen. Maar goed, ik kan het niet maken om nu bij Spoorloos weg te gaan, dus ik blijf. Al ben ik weer niet helemaal overtuigd van die 'keuze'.

Niet tof
Het is niet meer tof. Weten dat ik wegga op deze job, en toch nog veertien dagen moeten blijven. Ik kan geen zaken meer gaan 'draaien' want meer dan twee weken werk met voorbereiding, visioneren, montage en postproductie inbegrepen, dus wat moet ik dan wel doen? Zaken oplossen, maar ze laten uitvoeren door iemand anders? Ik heb er ook geen zin meer in. Het sfeertje op t werk is helemaal anders en dat bevalt me langs geen kanten. Ik ga weg en dan wil ik liefst meteen weg. Maar toch moet ik het nog twee weken rekken. Pffff, niet tof.
ps: Had ik al gezegd dat ik vakantie nodig heb?