zondag, maart 31, 2002

Sixty minutes
Al een geluk dat we dit weekend een dag extra krijgen, want anders zou ik er helemaal niet mee akkoord gaan dat ons een uur wordt ontnomen. Maar goed, in 't najaar krijgen we het natuurlijk terug hé. En ook al ging ik er niet mee akkoord, ik betwijfel of dat iets zou uitmaken....
Vrolijk paasei !
Ik moet toegeven dat Pasen voor mij eigenlijk alleen betekent dat ik een extra dag vakantie krijg en veel meer eigenlijk niet. Voor wie het wel iets betekent: Vrolijk Pasen en zo hé. And try to stay away from the chocolates !


zaterdag, maart 30, 2002

Raar
Mensen gedragen zich soms raar. Hun humeur kan soms omslaan van de ene minuut op de andere, zonder zelf te beseffen wat de aanleiding is, laat staan dat ik het dan al snap. Ik heb liever dat men zegt wat er scheelt zodat ik tenminste weet of ik me schuldig moet voelen of niet. Alles is beter dan in dubio staan... F*ck zeg.

vrijdag, maart 29, 2002

Woord van de dag
Ik heb een nieuw woord gehoord vandaag op de radio. Tijdens het journaal kwam één of andere federaal politieagent van de dispatching Vlaanderen vertellen dat er accordeonfiles staan, richting Kust. En hij legde het ook uit: Heel druk verkeer waarbij af en toe een enkeling op zijn rem gaat staan, zodat iedereen moet vertragen en het verkeer tot stilstand komt om zich enkele seconden later weer op gang te trekken. Accordeonfiles dus ! Cool nee?
Goed zo
De sfeer zit weer goed op het werk. Het is ontzettend mooi weer en er hangt hier een soort van onuitgesproken solidariteit onder de collega's. Niemand heeft zin om te werken, iedereen zou nu liever aan zee zitten op een terras met een ijsje. Maar iedereen beseft ook dat het geen zin heeft om erover te zeuren, dus doen we gewoon rustig en consciëntieus verder. Af en toe wordt er wat gelachen, houden we een kletsmoment of roddelsessie en dan gaan we weer met frisse moed verder. De ramen staan open en dat brengt toch wat zomer binnen. We zijn met z'n allen een broodje gaan eten in het park over de deur en ook dat sterkt de collegialiteit. We tellen samen af. Nog een kleine drie uur en dan hebben we drie dagen voor onszelf. En ik neem me nu al voor dat ik niet het hele weekend achter mijn computer ga zitten. Frederic heeft gelijk. Soms is de wereld naast ons scherm zoveel mooier.
Jaloers
Naar 't schijnt moeten de bankiers en de beursmensen vandaag niet werken. En ik, die voortdurend met aandelen, oude, vergeten bankrekeningen en spaarboekjes in de weer is, ik moet wel werken? Da's nie eerlijk he? Toch? Ik vind dat ik ook vier dagen weekend moet krijgen. Maar daarvoor is 't nu al te laat zeker... *Zucht*

donderdag, maart 28, 2002

Nerd !
Dit fabuleuze en ever-so-hippe t-shirt vond ik via Lieve op tshirthell.com
Ik verjaar nog niet, maar jullie hebben toch niet altijd een excuus nodig om me een cadeautje te kopen, toch? En hadden jullie ook niet nog iets goed te maken....?




Oproep
Zoals Lieve al met grote wijsheid en ervaring opperde, wordt het tijd voor een eigen domeinnaam. Helaas is katrien.be al ingenomen door een ander, dus ik ben op zoek naar iets fijns, iets pittigs, iets dat bij mij past...
Bij mij komt en gaat de inspiratie en momenteel is ze gegaan.... Dus: hebben jullie leuke idee voor een eigen domeinnaampje? Alle tips welkom... De leukste krijgt mijn oneindige dankbaarheid en natuurlijk ook een link. Misschien ook wel een stukje op dit drukbezochte (ahum) log...
M O N E Y
Tot u spreekt een welgestelde vrouw. Ik ben een pak rijker geworden gisteren ! Mijn brommer is namelijk eindelijk verkocht ! Hij heeft geen fortuinen opgeleverd dus de woorden welgesteld en rijker mag je een beetje relativeren, maar toch, maar toch... Met de nodige spijt in het hart heb ik mijn favoriete mobylette van de hand gedaan, maar nu toch wel blij met de centen. Misschien wordt het nu toch weer eens tijd voor die zoooo hippe Nokia....
Vreemd
Gisteravond had mijn favoriete host weer eens zijn 'kuren'. Ik kreeg allerhande runtime-errors en als ik die probeerde te de-buggen, crashte het hele spel en mijn comments waren ook weeral weg. Nu alles weer hersteld zonder permanente schade na te laten. Misschien wordt het nu echt wel tijd om zelf te gaan hosten. Lieve?

woensdag, maart 27, 2002

Jeeeee !
Ik heb vandaag gehoord dat ik maandag niet hoef te komen werken. Jeeeeeej ! Da's fijn. Een extra dagje weekend. Ik kijk er nu al naar uit. Nu nog hopen op een fijn, fris lenteweertje, een uitgeslapen humeur, het juiste gezelschap. Het maakt meteen mijn hele week goed...
Emo-moment
Mag ik even de emotionele toer op? Of u het goed vindt of niet, ik doe het toch.
Ken je dat gevoel wanneer je wakker wordt uit een nare droom en dat je meteen actie wil ondernemen om de droom in de realiteit te voorkomen? Is mij overkomen vanmorgen. Maar eerst wat geschiedenis. Toen ik een jaar of achttien was, was ik verliefd. Maar écht verliefd. Na een paar maanden woonden we samen, na nog een paar maanden kochten we een hond, na drie jaar was de liefde over. Da's 't verhaal in 't kort. Die hond was mijn beste vriend. Nu mogen jullie allemaal lachen met mij, maar die hond en ik, dat klikte. Hij was echt mijn maatje, ik heb trouwens nooit geweten dat een hond zoiets kon teweegbrengen. Vroeger vond ik altijd dat honden vieze beesten zijn die vooral stinken, maar niet mijn Loebas. Een Sint-Bernard. Enfin, we hebben ongeveer twee jaar iedere dag met elkaar doorgebracht. Ik ging alle dagen met hem wandelen, minstens een paar uur, in het bos en aan een klein meertje en daar ging ie dan zwemmen en achter stokken aanhollen en ravotten met andere - meestal veel kleinere - honden. 't Was een leuke tijd. Toen de relatie eindigde, moest ik Loebas bij hem achterlaten. Hij had nooit zoveel omgekeken naar het beest, maar ik moest terug naar het ouderlijke huis en kon hem dus niet meenemen. Ik heb vannacht gedroomd dat Loebas verwaarloosd werd. Ik was aan het wandelen in de stad, kwam aan ons vroeger huis, en hij zat daar in de tuin. Helemaal alleen. Verwilderd. Vol met teken en luizen en... En toen kwam ik te weten dat Loebas werd ingezet in hondengevechten op straat en daar grof geld opleverde aan zijn baasje, mijn ex-lief. Verschrikkelijke droom. Ik heb Loebas nu al bijna vier jaar niet meer gezien en nog duikt hij op in mijn dromen. En het enige waaraan ik vanmorgen kon denken, is dat ik mijn maatje daar zo vlug mogelijk moet weghalen.
Tot zover mijn emo-moment.

dinsdag, maart 26, 2002

Nuance
Ik moet het vorige logje even nuanceren. Ik doe mijn job niet niet-graag, maar ik zit gewoon in een rottige periode. Natuurlijk doe ik het nog honderdduizend keer liever dan any other job, maar ... Je weet wel, ik zit gewoon opgescheept met een klusje dat niet zo fijn is. Als je je geen beeld kan vormen bij de gemiddelde VTM-kijker die de moeite neemt om pen en papier te pakken omdat ie denkt geld geroken te hebben, kan ik je daarbij wel helpen. Maar niet hier. Misschien leest ie wel mee.
Baal
Ik doe mijn werk niet graag. Het programma maken op zich, is wel leuk, maar nu zit ik in een kl*teperiode. We hebben na de eerste aflevering ont-zet-tend veel reacties binnen gekregen en nu moeten we uitzoeken of er daar waardevolle tussen zitten. We krijgen brieven van mensen die in een onleesbaar handschrift schrijven, vol fouten, met verhalen waarvan je op een afstand hoort dat er geen snars van klopt. Toch moeten we dat onderzoeken, want het zou toch maar eens..... Ik zit hier nu begraven in een stapel brieven en mails over spaarboekjes bij De Post uit 1936 met 67,2 frank op, over aandelen van Russische bedrijven uit de jaren twintig, over ooit eens een rekening in Burundi uit 1958, over de meest onmogelijke erfeniszaken van voor Den Grooten Oorlog, enfin, u snapt het plaatje. F*ck zeg, wat een job. Ik heb nog nooit een job moeten doen die ik niet graag deed.

maandag, maart 25, 2002

Hij heeft haar niet gekust
... zei Goedele vol overtuiging op Temptation Island. Ze had net een filmfragmentje van een minuut of zo gezien van haar vriend in een wel erg innige omhelzing met een blonde vamp. Hun monden kleefden op elkaar en hun tongen zaten compleet verstrengeld. Om dan nog te zwijgen van waar de handen allemaal zaten... Het eerste wat het wicht kon zeggen, was "Hij heeft haar niet gekust. Ik kan beter." Ja, kijk, dan zap ik dus weg he. Kiekens !
Toffe mensen
Ooooh jullie zijn toffe mensen. Heel tof. Ja, jullie. Joerie, Frédéric, Steven, Lieve, en ik weet niet wie nog allemaal. Ik riskeer het om mezelf ocharme ééééén dagje rust te gunnen en jullie laten me allemaal al vallen. Uit het oog, uit het hart, is dat het motto van de dag geweest gisteren? 28 mensen zijn me trouw gebleven. Acht-en-twintig ! Ik weet niet wie ze zijn, misschien staan ze wel onterecht in het rijtje van hierboven, maar ik ben ze dankbaar. De zeventig andere hebben iets goed te maken, vind ik zelf. Het was gisteren mooi weer en zo, da's waar, jullie kunnen misschien nog andere excuses en smoesjes bedenken, maar ook 's avonds waren mijn bezoekersaantallen beneden alle gemiddelden. Schoon. Heeeeel schoon van jullie. Het kan toch al eens gebeuren dat een mens geen inspiratie heeft, zeker? Jaaaaaja, ik zal het onthouden...
Stilletjes
Er is slechts één ogenblik in de loop van de week dat ik stilletjes ben, en da's op maandagochtend. Het lijkt alsof ik terug een beetje moet wennen aan het werkritme. Ik probeer er tijdens het weekend zo min mogelijk aan te denken, vooral omdat ik mijn werk even niet graag doe, en dan ineens zit ik in de auto richting werk. Ik word dan wel erg bruusk met de neus op de feiten gedrukt wanneer ik de redactie binnenstap en al mijn collega's zijn al naarstig aan 't werk. Ik heb altijd eerst mijn platte kaasje nodig én een paar tassen koffie en dan kom ik wel op gang... Maar dat iedereen me nu nog maar wat gerust laat. Over vijf minuten begint hier de wekelijkse vergadering-die-vijf-uur-duurt-en-waarop-vooral-veel-geluld-wordt. U begrijpt mijn frustratie.

zaterdag, maart 23, 2002

Romantisch
Gisteravond op 't feestje was een buurvrouw aan 't vertellen. Toen ze een jaar of zeventien was, leerde ze haar man kennen. Ze waren verliefd en gingen samen op stap en zo, je weet wel hoe dat ging veertig jaar geleden... Maar ze zei dat hij haar begeleidde tot voor haar deur als ze naar huis moest. Hij zette haar dan op de bus, sprong op zijn fiets en fietste als een gek de hele rit naast de bus om te zien of ze wel veilig thuis raakte. Eens hij zich daarvan vergewist had, fietste hij weer terug naar huis, drie dorpen verder... Zo maken ze ze toch niet meer hé. Verdorie toch. *Zooooo romantisch...*
Tien
Tien uren aan een stuk geslapen. Half elf vanmorgen wakkergeworden. Heerlijk. Kon iedere dag maar met tien uur slaap beginnen...

vrijdag, maart 22, 2002

Quote
Zoals de uitvinder van de zin al zei: "Ik zet er een punt achter."
Achter de werkweek welteverstaan.
Met dank aan broer Dieter.
Feest
Ik moet vanavond naar een feest. Lu en Theo zijn 25 jaar getrouwd. En hun zoon is een goeie vriend van mij. Ik ben nog nooit naar een huwelijksjubileum gegaan. De meeste mensen in mijn omgeving houden het gewoonlijk geen 25 jaar met elkaar uit. Ben benieuwd wat het wordt. Een fuif of gewoon een 50+'ers gettogether....
Elke dag
Is er nu tegenwoordig elke dag iets te doen? Gisteren internationale dag van de slaap, vandaag internationale dag van het water, was het vorige week ook niet internationale vrouwendag of zoiets? Wat is het morgen? Internationale zaterdag of zoiets? Flauw, ik weet het, maar ik kon niet meteen iets spitanters bedenken.
Ingebouwde wekker
Ik heb gisteravond mijn wekker niet klaargezet. Ik had geen zin om weer eens met de stemmen van Deckers en Ornelis wakker te worden en ik vond dat ik ook wel een uitslaapochtendje verdiend had. Ik verwachtte trouwens telefoon iets voor negenen en dat zou dan mijn wake-up-call zijn. De telefoon kwam er niet, ik werd namelijk vergeten. Dat is natuurlijk niet schoon van de beller, maar dat is een ander verhaal. Wat ik wilde zeggen is dat ik blijkbaar zo getraind ben, dat mijn ogen gewoon openfloepen voor negen uur. Op werkdagen althans. En dan wil een mens al eens uitslapen. Die verdomde biologische klokken ook altijd he.

donderdag, maart 21, 2002

Bril
We hebben hier op 't werk AllyMcBeals-gewijs unisex-toiletten. Eén ruimte met toiletten dus, voor de mannelijke én de vrouwelijke collega's. Leuk. 't Is te zeggen, als de mannen nu eens zouden leren om de bril naar beneden te doen, dàn zou 't leuk zijn. Lastig nu. 'k Vind het zo onattent. En ik heb graag attente mannen. Dit volledig terzijde...
Lente !
Ik kom in weblogland op *verschillende* logs een stukje tegen over t feit dat t vandaag dag van de slaap is. Allemaal goed en wel, maar vanaf vandaag is deze lange winter officieel voorbij. En dat duurt veel langer dan deze dag van de slaap. Oké, ik geef toe, het is er nog niet aan te zien, maar het *is* wel lente. Visioenen van terrasjes, spetters, rollerblades en vooral spetters op rollerblades, spoken al door mijn hoofd. Laat mijn favoriete seizoen beginnen ! Klinkt een beetje als 'Let The Games Begin'. Toch?
Na een hoogtepunt ....
... komt meestal een diepe slaap, toch? Of ben ik weer aan 't teasen? Ik zal mezelf maar tot de orde roepen. Ik wilde maar zeggen dat een hele hoop gebundelde stress gisteravond een ontknoping kreeg en dat ik nu geen zin heb om alweer in actie te schieten. Ik zou een beetje vakantie willen of zo. Of toch minstens een dagje of twee misschien. We hebben heel lang gestreefd naar twintig maart, nu is 't éénentwintig maart en het gaat gewoon door? Da's niet zo leuk. Had ik niet op gerekend. Ik wil aan mijn weekend beginnen. En slapen. En leuke dingen doen die niks met de job te maken hebben. Even niet aan geld denken. Verloren geld en zo. Weer eens buiten komen. Iemand een voorstel?
Dankjewel
710.000 mensen hebben gisteravond naar Rijker dan je denkt! gekeken. Cijfertjes zijn belangrijk in ons wereldje. Kunnen we niet buiten. We hadden een marktaandeel van 30 %. Wat niet slecht is, als je weet dat we tegenover Sergio en de Champions League stonden. Ontzettend veel telefoontjes binnengekregen. Ook wat waardevolle tips voor erfeniszaken, schilderijen, spaarboekjes... Het zit wel goed. Denk ik.
Site was wel down vannacht. Alle vtm-sites trouwens... Da's wel kl*te. Kabelbreuk bij Belgacom gisteravond om negen uur of all times. Hersteld tegen vijf uur vannacht. Driehonderd hits op de site, bijgevolg. Helemaal f*cked up. En ik heb er zo hard aan gewerkt. Samen met twee webbies. Een valse start dus, dankzij de grootste criminele organisatie in België, he Lieve :-).
Maar misschien halen we de schade nog wel in. Bedankt in alle geval voor jullie steun en kijkgedrag.

woensdag, maart 20, 2002

ICQ-rotzooi
Nu opeens weet ik weer waarom ik mijn icq-status altijd op 'invisible' zet...
154137544(13:39 PM) :
hello my name is Katy and I like to chat and meet people that I know on the
net. i love to do alot of sex ... and you?
http://www.italygirls.com/katy
.
Wat een rotzooi krijg je toch allemaal op je scherm gegooid zonder dat je erom vraagt. Of is icq opzetten tegenwoordig synoniem aan er wél om vragen ? Hoedanook, of ik a lot of sex doe, is none of your business Katy. Astemblieft dankewel.
Link
Nu kan ik echt niet meer wachten. Nu gooi ik de link gewoon online. Niet alleen omdat mijn geduld op is, maar ook gewoon omdat ik vanavond de hele avond op vtm zit en daar dus niet zal kunnen loggen. Nu staat er op de site gewoon een teasertje, van zodra de eindgeneriek begint te lopen straks, gaat de hele site online. Dus, met z'n allen naar de rijker dan je denkt-site.

dinsdag, maart 19, 2002

To ... die ... for
Wat is dat toch met mensen die verjaren en ineens trakteren met vanalle zoetigheid? Ik dacht altijd dat wie verjaart allerlei pakjes krijgt, met de nadruk op krijgen en dus niet geven... Totale misvatting, blijkt nu, but then again, hoe kon ik het weten? Ik neem namelijk altijd vakantie als ik jarig ben. Ik ga toch niet werken op mijn eigenste verjaardag? Nog nooit gedaan. Absoluut ook niet van plan. 't Is verdorie een feestdag, wat zeg ik, een hoogdag ! Maar goed, kennelijk niet voor iedereen.
B. is verjaard. Drie taarten heeft hij meegenomen naar zijn werk en er waren nog drie stukken van over. Die had hij meegebracht naar hier. Eén stukje appeltaart, heerlijk als ontbijt btw, en twee stukken chocoladetaart. Het ene nog gigantischer dan het andere. Echt zulke dikke chocoladetaart met chocoladecake en gevuld met chocolademousse en chocolate crisps en besmeerd met half vloeibare choco en bestrooid met chocosnippers. Oh. My. God. Gisteravond in bed chocoladetaart gegeten.
Vanavond voor tv: chocoladetaart gegeten. En voorts een slaatje zonder olie of mayo. Kwestie van mezelf in evenwicht te houden. Maar goed dat nu alle taart op is.
Bummer
Ik heb net een zak peperdure chips gekocht bij een traiteur. Voor honderd gram fetasla en een zak chips, heb ik 4.68 euro betaald. Ik weet dus niet precies hoeveel de chips afzonderlijk kostten, maar bon, het zal veel geld zijn. Onder het motto 'als ik dan toch maar eens per jaar chips eet, wil ik wel meteen de goeie chips', heb ik ze me toch maar gepermitteerd. Met enorm veel zin wilde ik de zak opentrekken en je voelt me al komen he, ... hij was al open. Fabricagefout wellicht, zak was achteraan op de naad niet helemaal dicht. Om niet te zeggen dat de zak helemaal open stond. Chips uitgedroogd. Niet lekker. Sh*t.
Primeur
Ik kan er niet langer over zwijgen. Het staat nu in alle kranten, in weekbladen, het is nu "common knowledge" geworden, nu hoef ik er ook niet meer over te zwijgen. Morgenavond, om 20.40 uur, op VTM, wordt de eerste aflevering van 'Rijker dan je denkt' uitgezonden. Het programma waar de wereld op zit te wachten. Het programma dat me bloed, zweet en slaap heeft gekost en heel veel stress. Ik heb het net al eens in avant-première bekeken, maar ik geef nog geen oordeel, ik wacht op jullie commentaren.
Dus morgenavond, 20.40 uur, VTM. Allemaal kijken, dan hebben we toch al zeker vijf kijkers, ons ma meegeteld :-)
Na afloop van het programma komt de website online, natuurlijk inhoudelijk ook verzorgd door moi, mezelve, door mij dus. Slechts één adres: www.vtm.be/rijkerdanjedenkt. Nu is er natuurlijk nog niets te zien. Morgen link ik.

maandag, maart 18, 2002

Rechtzetting
Over het vorige bericht. Het was ab-so-luut niet de bedoeling om iemand of iets te prikkelen, ik drukte simpelweg een wens uit, geïnspireerd door ontzettend stramme spieren. Ik wilde niet teasen, ik wilde niemand uitnodigen, ik dacht gewoon even luidop. En ik heb vrijdagavond de film over de blinde masseur gezien op de vrt en die heeft wel een en ander 'losgemaakt'.
Dus voor alle duidelijkheid: nee, het was geen teaser.
Ik hou zulke gedachten in het vervolg voor mezelf. Nu allemaal content? Preutse puriteinen !
Hihihihi ;-)

zondag, maart 17, 2002

Wens
Weet je wat ik *echt* eens heel graag zou willen? Echt een wens, een droom, een verlangen? Een 'full-body-massage' van een halve dag of zo, of misschien langer, totdat ik er écht genoeg van heb. Totdat ik echt geen handen aan mijn lijf meer kan verdragen. Zou iemand ooit echt genoeg kunnen krijgen van een massage? Zo één met stevige (mannen-)handen en olie of crème en een fantastisch muziekje erbij en een heerlijk fris drankje, iets fruitigs... Daar heb ik nu zin in. Even geen zorgen en gewoon totale overgave aan een fysiek en mentaal genot.
Earth to Katrien, Earth to Katrien, this is a reality check. Reality check.
Sh*t. A girl can dream, can't she?
Remarkable
Ik heb voor het eerst sinds ik hier in mijn appartementje woon, op een zondag door de klokken van de kathedraal geslapen. Ik word al drie jaar lang, iedere zondagochtend om 10.15 uur trouw gewekt door de luidende kerkklokken. Het lijkt altijd alsof ze in mijn slaapkamer staan, maar vanmorgen heb ik er dus doorgeslapen. Niks van gehoord. Da's een prestatie. Toen ik net wakker werd en nog niet wist hoe laat het was, was ik kwaad omdat ik wist dat het nog geen tien uur was, want ik had nog geen klokken gehoord. En ineens was 't 11.27uur ! Jeeeeeej. 't Is me gelukt. Voor 't eerst. Zalig. Goeiemorgen weblogland !
Moe maar voldaan
Een logloze dag, dat kan maar één ding betekenen. Of ik was ziek, maar Katrien wordt niet ziek (heeft ze namelijk geen tijd voor en nog veel minder zin in), of ik had opnames. Zoals aangekondigd was het vandaag 'the big day'. Eerste opnames van een nieuw programma, da's echt wel 'a big deal'. Het was spannend, hectisch, zenuwslopend met momenten, maar alles is goed gelopen. Niemand heeft afgebeld, iedereen was aanwezig, allles staat op tape. Goed zo. Nu wel al twintig uur wakker en nu ga ik dus slapen. Ontzettend moe. Pak stress van mijn schouders afgevallen. Ik zet nu mijn telefoon uit. Slaapwel. Tot zondagmiddag.

vrijdag, maart 15, 2002

Goden
Morgen wordt het nieuwe televisieprogramma waaraan ik nu al drie maanden werk opgenomen. Voor het eerst. Spannend. Wat het nog erger maakt, is dat we live-on-tape opnemen. Dat wil zeggen dat we het wel op voorhand opnemen, maar dat we niet meer monteren. Zoals we het doen, wordt het uitgezonden. Net als live dus, maar net niet. De volgende keren zullen wel live zijn. Ik hoop alleen maar dat de goden ons goed gezind zullen zijn. Er is tijdens de voorbereidingen al zoveel misgelopen, nu zou 't tij toch wel eens mogen keren. Duimen maar, dus.
Kika !
Er is een weblog bijgekomen en niet van het minste. Kika is begonnen met ontij. Ze heeft wat hulp gekregen met het html'en, maar voorts is het helemaal Kika. En dat zie je. Gelukkig maar. Great to have you around, K !
Hoogste nood
Is er niet zo'n zegswijze die zegt dat als de nood het hoogst is, de redding nabij is? Wel, er was hier hoge nood, en de redding is gekomen. De redding kwam in de vorm van een Hollander met een vergeten rekening in Canada. Beetje vergezocht, akkoord, maar goed genoeg. Oef.
Het programma gered. Mijn eigen vel gered ook.

donderdag, maart 14, 2002

Tegenslag
Hoeveel pech zou een mens in één week kunnen hebben? Ik denk dat ik -vandaag en gisteren samengeteld- wel genoeg pech heb gehad om de rest van het jaar pechloos door te komen... Pech, pech, pech, wat een pech ! De dag begon nochtans ontzettend goed met een langverwacht en positief telefoontje, maar van toenaf ging het alleen maar bergaf, om nu op het dieptepunt geland te zijn. Ik hoop dat dit het absolute dieptepunt is, dat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan. Kan ik me tenminste daaraan optrekken.
Waarom kon ik ook niet gewoon ambtenaar of huisvrouw worden? Ik met mijn ambities ook altijd...
Beer
Toen ik gisteravond in bed kroop, vond ik mijn beer niet. Jaaahaa, ik slaap nog elke nacht met een teddybeer. Een oud ding van meer dan 27 jaar oud (mijn broer kreeg het ding bij zijn geboorte). Elke nacht, al van toen ik nog een baby'tje was (was ik ooit echt klein en schattig?), slaapt ie mee in bed. En gisteravond vond ik hem niet. Heel mijn appartement afgezocht, onder het bed, onder de sofa, onder mijn hoofdkussens, in de badkamer, in de keuken, alles alles alles afgezocht en niet gevonden. Diep teleurgesteld toch maar in slaap gevallen. Zonder beer. Voortdurend overpeinzend waar ie verdorie zou kunnen zijn. Vannacht wakker geschoten. 4.36 uur op de wekker. Ineens beseffend dat ie wel eens in de wasmand zou kunnen gesukkeld zijn. Ik leg namelijk altijd een stapel kleren op mijn bed, dan selecteer ik wat voor de was is en wat niet en dan pak ik de berg kleren op een hoopje en gooi die in de was. Beer zou daar weleens kunnen tussengesukkeld zijn. En ja hoor. In de wasmand dus. Vlug beer gepakt en heerlijk gerust verdergeslapen. Word ik dan nooit volwassen?

woensdag, maart 13, 2002

Rem
Waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd loop, iets dat me niet dwars zit, maar wat ik toch meedraag: soms wil ik iets schrijven maar doe ik dat niet omdat ik me geremd voel. Een soort van remming die me ervan weerhoudt te schrijven over iets in mijn omgeving, omdat ik weet dat sommigen uit mijn omgeving meelezen. Ik bedoel hiermee absoluut niemand specifiek mee, écht niet. Het is gewoon een observatie. Soms wil ik iets schrijven maar doe ik dat toch maar niet omdat ik niet wil dat die ene het leest. Soms vervelend, soms maar goed ook. Toch weegt het niet op tegen de reacties die ik krijg uit vrienden- of familiekring.'t Is fijn om weten dat jullie het goed vinden. Zo is het goed.
Mee
Niks zo belangrijk in 't leven als *mee* zijn. Toch bijna niks. Mee met de trends, mee met de mode, mee met de roddels, gewoon meeee zijn dus. Precies daarom is 't Blossip-initiatief van Frédéric zo lovenswaardig. Hij maakt een nieuwsbrief over weblogland. Suuuperdesuper. Da's handig voor in drukker tijden, als ik niet meer mijn dagelijkse logs kan lezen. *Imagine* Voor als we met onze live-shows zitten, bijvoorbeeld. (Binnenkort meer daarover. Geduld is een schone zaak.) Om maar iets te noemen...
Knuffel
Vandaag geen gemakkelijke dag op de job. Honderdduizend dingen tegelijk in mijn hoofd en only so little time. Na wat overuren eindelijk toch bijna thuis, maar beseffend dat ik echt geen zin had om weer eens alleen thuis te zitten. Liefst wilde ik iets leuks doen, maar energie ontbrak én het juiste gezelschap. Ik ben gewoon naar mijn moeder en stiefpaps gereden, zonder uit te leggen wat me dwars zit. Als je dat allemaal moet vertellen aan iemand die eigenlijk niet weet wat je au fond doet en hoe je dat doet, is dat niet alleen moeilijk, maar ze zouden het toch niet in het juiste perspectief zien. Gelukkig zag mijn stiefpaps wel dat er *iets* scheelde. Hij zat in de zetel, ik heb mijn hoofd op zijn buik gelegd, hij zijn arm om me heen en zo zijn we stilzwijgend een tijdje blijven liggen. Heerlijk om zo begrepen te worden. Precies wat ik nodig had.
F*ck
Deze vloek is 'dikkement' gepermitteerd vind ik, want mijn log is nu al bijna vierentwintig uur dood en ik kan er *echt* niet meer mee lachen. Waarom ik dit überhaupt schrijf, is me een raadsel want dit kan toch niemand lezen vooraleer alle problemen opgelost zijn, maar 't is een kwestie van 'holding on to the moment'. F*ck zeg, wat een amateurs, die bloggermensen. Gisteravond kreeg ik een bijzondere foutmelding bij het publiceren zodat de tekst van dinsdagavond pas woensdagochtend kon gepubliceerd worden en nu zit ik al een hele dag tegen een 'pagina kan niet worden weergegeven'-pagina aan te kijken. Verdomme, wat een klungelaars. Ik zet mijn log gewoon op mijn pandora-webspace en ik neem er de vreselijke url dan maar bij. Wat denk je daarvan? Zootje ongeregeld !

dinsdag, maart 12, 2002

Cool
De features van xp zijn echt niet te geloven. Supercool. Ik heb vanavond voor het eerst een echte voiceconversation over het net gehad met iemand die denkt anoniem te kunnen blijven op t net, maar wij weten wel beter natuurlijk. Laat me hem omschrijven als de double-initialed-mystery-man. Net hetzelde eigenlijk als bellen, maar dan gratis en met heel veel vertraging op de lijn en met je eigen stem in drievoudige echo. Maar wel handig want met een headset en dan kan je dus in de sofa zitten en eten en tv kijken tegelijkertijd en dan moet je dus niet achter je pc blijven zitten. Lang leve de messenger en nog langer leve xp !
Ons Vlaand'renland
Ik ben gisteren getrakteerd op een mooi staaltje 'hoe rijd ik verloren in dit vlakke Vlaand'renland'. Niet-verlichte en dus pikdonkere landwegen heb ik getrotseerd, verlaten steegjes, straatjes met niets dan velden en akkers aan weerszijden, heel af en toe een boerderij of landhuis waar geen licht brandde. Reddeloos verloren was ik. Zonder enig besef van oriëntatie. Op een kruispunt komend (natuurlijk zonder wegwijzers) en er geen idee van hebben links of rechts te draaien en dus volledig op je instincten vertrouwend ... Goddank dat er zoiets als de gsm bestaat.

maandag, maart 11, 2002

Chinees
Gisteren nog zei ik dat ik een ontzettende 'craving' had naar Chinees eten. Een ontzettende zin in babi pangang, bami, kroepoek, als het maar uit t oosten komt. En vandaag zegt mijn stiefmams dat ze Chinees halen. En aangezien hun huis op de weg naar mijn huis ligt, kan ik daar evengoed een pitstop maken, toch? Dus, giant prawns in zoetzure saus, here I come ! Smakelijk !
Mijn week
Op mijn agenda deze week, slechts één ding: vergaderen ! We beginnen zometeen al, dinsdag en woensdag zal het wat minder zijn, maar donderdag en vrijdag gaan we weer vlotjes door: vergaderen, vergaderen, vergaderen... En zaterdag is dan 'le moment suprème': de allereerste opnames van ons nieuwe programma. Ik heb net de 'callsheet' gelezen en daarop staat dat de crew (chic he) wordt verwacht om kwart voor tien 's ochtends en tegen middernacht zit de opname erop. Wat een dag. Wat een week. Maar 't wordt wel leuk... Hoop ik.

zondag, maart 10, 2002

Wat een weer !
Nu pas besef ik hoe lang de winter heeft geduurd. Dit weertje doet me heel veel goed. Alle gordijnen open, alle ramen open, muziekje op, een fris fetaslaatje. Net over de Vogelmarkt gelopen en verse bloemen gekocht. Heeeerlijk. Straks bind ik de rollerblades nog eens aan mijn voeten en ga ik echt een frisse neus halen. Een mens krijgt weer helemaal zin in 't leven !

zaterdag, maart 09, 2002

Papplaus!
Een luid applaus graag voor de oudjes. Jaaa, paps en stiefmama zijn allebei geslaagd voor hun examen en hebben bij deze dus een vaarbewijs. Jeeeee! Er was wel het nodige geklaag te horen over hoe ongemakkelijk die bankjes op de unief zijn waarbij je het tafeltje kan in- of uittrekken en over hoeweinig beenruimte die dingen hebben... Ze konden bijna begrip opbrengen voor ons veelvuldig brossen in *onze* studententijd. Enfin, soit, bijzaak, ze zijn geslaagd en da's knap.
Geflipt
Mijn webstat is kennelijk geflipt vannacht. Ook aan de coke gezeten?




Tikketik
Ik woon in het centrum van Antwerpen, heel dicht bij de Grote Markt. Op een weekendnacht krijg ik nogal eens wat lawaai te horen. Vannacht niet. Om zes uur vanochtend, een heel zacht getik aan mijn raam. Heel zachtjes, tikketikketak, tikketik. Omdat het me geen bekend geluid is, werd ik wakker. (ja, blijkbaar word ik niet meer wakker van schreeuwerige zatte mensen, wel van onbekende geluidjes)
Ik voorzichtig gaan kijken. Drie mensen stonden pal voor mijn raam. Twee mannen en een vrouw. Ze deden 'iets' aan de vensterbank van mijn raam. Mijn gordijn was dicht, dus ik zag niet wat ze precies deden. Ik wilde hen daar weg dus ik stak mijn felste licht aan. Ze zagen het niet eens... Zij bleven staan en ik bleef staan kijken. Moest ik de politie bellen? Waren ze een gestolen portefeuille aan het doorzoeken? Maar wat was dat getik op mijn vensterbank? De middelste kerel bleef maar 'tikketikketik' doen op het hout. En toen...
Eén voor één bogen ze voorover... Naar het plekje waar die ene kerel had zitten tikken.
Ze bogen voorover, hielden hun vinger op één neusgat, en met het andere neusgat, snoven ze wit spul. Eén voor één. Stonden daar te snuiven aan mijn raam ! En toen waren ze weg ...

vrijdag, maart 08, 2002

Schoolbanken
Mijn vader en stiefmoeder gaan terug naar school. Al wekenlang gaan ze iedere woensdag trouw naar de les. Ze willen namelijk hun vaarbewijs halen. Jaaa, je kan niet zomaar wat met een bootje gaan varen ! Daarvoor moet je naar school. Ook als je vijf-en-vijftig bent (volgende maand hé pa !) ! Oud hé. Nu moet hun kennis getest worden.
Morgenvroeg hebben ze examen. In de universiteit van Gent. Waar ik nog les heb gehad. In dezelfde aula nog wel. Omgekeerde wereld he.
Hoedanook.... Met z'n allen duimen voor de oudjes morgen hé ! Dankjewel.
Het uur
Er is iets veranderd op mijn log. De opmerkzame surfer heeft het natuurlijk al lang in de gaten. Sinds gisteravond kan je zien welk stukje ik hoe laat geschreven heb. Het uur staat er dus bij. Niet dat dit enige nuttige informatie kan opleveren, maar ik vond het wel leuk om erbij te zetten. Verder niets.
Lieve heeft dat trouwens gefikst. Gisteravond. Was ze bij mij op bezoek. 't Was gezellig, he Lieve? Trouwens, haar Flatmate, Katrien, aka Kika, begint binnenkort ook te webloggen. Zo. Nu is het publiek geheim. Kan ze er niet meer onderuit. Ha !
Afkick
Ik heb vandaag de eer en het ongenoegen mogen meemaken om afkickverschijnselen van het webloggen te ondervinden. Blogger.com was allerlei onderhoudswerken aan het uitvoeren (om u nog beter te dienen, u weet wel), dat de site dus helemaal dood was. Een stom verontschuldigingske, en daar moesten we genoegen mee nemen. Heb dus de hele dag niet kunnen loggen. Net toen ik zoveel inspiratie had, natuurlijk. Ik haal mijn schade straks in. Eerst naar huis rijden van t werk.
Finder's fee
Ik heb een bankkaart gevonden. Gewoon in een winkel. Gevonden. Ik heb kennelijk geen geweten meer. Wil iemand die functie alsjeblieft overnemen en me vertellen wat ik ermee moet doen?

donderdag, maart 07, 2002

Betrapt
Ik zat gisteren te lezen in de Netwerk van deze maand, en ik ontdekte een onheilspellende site. Kijk zelf maar... Je kan hier natrekken waar een gsm zich bevond op eender welk tijdstip. Dames, tijd om die mannen toch maar eens te gaan controleren.
Girlie? Ikke?



Very cute, very pink, and very feminine. That's you.

Find your inner rubber ducky.
Ik denk da'k toch een beetje gelogen moet hebben in de antwoorden, want "girlie" is nu net niet de term die in je zou opkomen om mij te beschrijven, denk ik. Wel een leuk testje !
Never enough
Mijn broer heeft ontzettend weinig te doen tijdens zijn werkuren en blijft me maar palindroompjes toesturen. Voel ik me natuurlijk moreel verplicht om die het wereldwijde web op te gooien. Dus, hier zijn ze, omdat we er nooit genoeg van kunnen krijgen... Nog wat palindroompjes ! Met dank aan Dieter.
's levens nevels
Madam, I'm Adam
Sir, I'm Iris
Koos eekfeen keek door 't rood kerkraam, maar krek door 't rood keek neef Kees ook
moorddroom.
Voilà.
Gsmsgewijs
Op het laatavondjournaal van gisteravond ging de VRT live naar de plek van het brandende schip in de Antwerpse haven. Blijkbaar geen tijd om een oortje te gebruiken want de reporter van dienst hoorde gewoon de vragen van Bavo Claes door haar gsm. Grappig zicht hoor ! Micro in de ene hand, gsm in de andere hand en dan strak in de camera kijkend.
Wie was die reportster van dienst eigenlijk? Ik had haar nog nooit gezien, maar ze deed het -naar de omstandigheden- wel goed. Way to go, VRT !
Uitleg aub.
Ik weet dankzij mijn webstats, dat hier geregeld een aantal Nederlanders langslopen. Nu zouden jullie me toch eens een keertje moeten uitleggen hoe een demagoog als Pim Fortuyn er in slaagt om een derde van de Nederlandse kiezers achter zich te scharen. Een derde, zelfs in steden waar heel veel allochtonen wonen die ook mogen gaan stemmen. Zien ze dan niet dat hij dweept met het Hitler-regime? Zien ze dan niet dat hij anderssoortige mensen haat? Zien ze zijn rassenhaat, xenofobie, volksmennerij dan niet? Akkoord dat sommige mensen die niet beter weten, ervoor vallen, maar toch geen derde van alle kiezers? Ik snap het niet...

woensdag, maart 06, 2002

Honderd!
Gisteren was een historische dag. Gisteren bezochten honderd (100!) *verschillende* mensen dit weblog. Niet te snappen, vind ik. Vooral omdat ik gisteren absoluut geen leuke stukjes geschreven heb. Ik vind dat jullie met z'n honderd wat kritischer mogen zijn hoor. Als ik aan 't zeveren ben, hoeven jullie niet terug te komen hoor. Echt niet.
Wat ik wel merk, is dat ik een onweerstaanbare drang voel (bijna zoals Agnes Pandy) om te weten te komen wie jullie zijn. Van sommigen onder jullie heb ik daar wel een redelijk accuraat beeld van, vooral van zij die af en toe comments achterlaten, maar hoe zit het dan met die 93 andere? Ik wil het weten ! Mijn webstat geeft wel een beetje prijs, maar toch nog niet genoeg. Het houdt me bezig, het houdt me uit mijn slaap, ik lig te woelen in bed. Zoveel mensen die mij 'kennen' maar ik ken hen niet. Ik weet dat het internet een anoniem medium is, waarbij jullie me zoveel kunnen wijsmaken als jullie willen, toch heb ik de naïeve ambitie om te weten te komen wie mij leest...
Hoedanook, dankjewel voor dit mooie, ronde getal !
Alles went...
Ik was net in de auto op weg naar hier aan het bedenken dat ik zo snel aan alles gewend geraak. Ik herinner me nog de dag dat ik voor het eerst in mijn eigen autootje naar het werk reed. Zo fier als een gieter was ik. Ik zat nog op school, ik had net met mijn eigen geld, mijn eigen auto gekocht (de auto was wel ouder dan ik, maar hij reed), en ik was de koning te rijk. Nu rijd ik gewoon elke dag met mijn autootje naar 't werk en ik zie er telkens zelfs tegenop. De weg Antwerpen-Gent is nu niet meteen de meest boeiende te noemen. Ook de keuken van mijn moeder was ongelooflijk revolutionair. Ze heeft ons ouderlijke huis helemaal van top tot teen verbouwd en nu heeft ze een knalblauwe designerskeuken met de sjiekste high-tech snufjes. Kijkt niemand nog van op. Ik loop -zonder te schrikken van het blauw- naar het koffie-apparaat en druk op de knop om een cappuccino te laten fabriceren. En ik vind het doodnormaal. Waarom went alles zo snel? Het zou toch veel leuker zijn als we ons langer bleven verbazen over die kleine dingetjes?

dinsdag, maart 05, 2002

Heroïne-look
Heeft er iemand de uitsmijter van het vtm-nieuws gezien over de modeshows in Milaan? Iemand gezien hoe slecht Cindy Crawford eruit zag? Ongeloooooflijk mager, zwarte make-up rond haar ogen, maar ook voor de rest een enorm grauw gezicht... Maar jongens toch, zooo mager. Kan nie gezond zijn... En ze heeft net twee kinderen gebaard!
Care bear
Welke beer ben jij? Da's echt wel ontzettend lang geleden ! De care-bears begot. Ik had vroeger de blauwe. Ben zijn naam vergeten. Moet nu ergens in het tuinhuis liggen van de mama. Ik sleurde hem overal mee. Heb er ook ontzettend lang om moeten zeuren. En nu ben ik ineens de groene beer? Zou dat kloppen? kweetetniegoe...
Jefke
Over nieuwsgierigheid gesproken... mijn nicht heeft me wel heeeeel curieus gemaakt. Ze is nu vijf maanden zwanger en moest vandaag naar de gynaecoloog. Die heeft haar en haar man verteld wat ze krijgen, een zoontje of een dochter. En nu willen ze het niet vertellen. Ik ben *zoooooooo* curieus. Morgen heb ik een afspraak met haar man (hij is kinesist) en ik ga hem proberen omkopen. Ik neem pannenkoeken mee en nog vanalles waar hij een zwak voor heeft en ik hoop dat hij bezwijkt...
Mijn instincten zeggen me trouwens dat het een jongen wordt. We spreken nu al zolang over het baby'tje als zijnde "Jefke", dat het echt een jongetje geworden is. Ben ook al een weblog begonnen voor hem. Maar daar is nog niet veel te zien...
Brunoooo
Ik heb gisteren met groeiende vreugde de begingeneriek van de Laatste Show bekeken. En ja hoor, Bruno is terug. Jeeeeee. Welkom terug, Bruno. Terug van weggeweest. Maar waar was je nou? Ik haat het als mijn nieuwsgierigheid niet bevredigd wordt...
Verbannen
De banner is verbannen van mijn pagina. Haha ! Weg dus, geen flitsend reclameblokje meer dus. Dankzij Joeri. Nu zoek ik alleen nog een manier om de lelijke witte balk bovenaan weg te krijgen. Maar ik ben een self-made-woman. Geen paniek dus, ik fiks het wel. Ooit eens. Maar nu eerst: things to do, people to meet... Bedankt Joeri !

maandag, maart 04, 2002

Anybody?
Is er eigenlijk *één* Vlaming naar die weblogmeeting in Breda geweest vorige vrijdag? Hellooo? Anybody? Heb alleen nog maar Hollandse verslagen gelezen...
Taai
Ooit al eens een rozijnenbroodje gekocht bij een bakker op vrijdag en het pas op maandag opgegeten? Niet lekker. Taai. Oud. Hard. En ik had er net zo'n zin in !
Arm Vlaanderen
Of beter: Arm België. Ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat ons land in handen is van een aantal incompetente nitwits. Voor mijn job kom ik de jongste tijd nogal vaak in contact met ambtenaren van het ministerie van Financiën. Het gaat over erfenissen, over vergeten en verloren geld, over geld dat geblokkeerd staat, over geld dat ergens is blijven liggen. Als ik aan een ambtenaar de precieze procedure vraag, krijg ik een uitleg. Tegen hun zin, maar ik krijg er één. Als ik aan een tweede ambtenaar hetzelfde vraag, zou je dezelfde uitleg verwachten, maar ho maar ! Tweede ambtenaar, tweede uitleg. Derde ambtenaar, derde versie van de uitleg. Telkens verschillend, telkens fundamenteel verschillend. Vraag ik aan een professor Erfenisrecht de uitleg, vierde uitleg. Weer anders.
Weten ze het zelf niet of is het gewoon zo ingewikkeld dat niemand het volledig kan snappen?
En dat stelletje ambtenaren moet dan onze fondsen beheren als we eenzaam en alleen sterven... Arm Vlaanderen...
Verrast? Nee. Teleurgesteld? Ja ! En ik die dacht dat het de goeie kant uitging met onze ambtenarij sinds Copernicus...
Heerlijk
Het is werkelijk heerlijk wat een volle dertien uren slaap met een mens kunnen doen. Ik heb dan wel de ontknoping van Stille Waters gemist (maar het staat op video dus nog niet verklappen aub !), en zelfs Via Vanoudenhoven heb ik niet gehaald, maar ... it was worth it. Als een roosje heb ik geslapen, en geslapen en geslapen, van half acht gisteravond tot half negen vanmorgen... Echt heerlijk. Helaas ben ik nu nog altijd niet echt fit en monter. Ik heb een beetje last van het maandagochtend-gevoel. De week duurt nog zo lang en er staat zoveel in mijn agenda en mijn bedje was zo heerlijk warm...
Get a grip, Katrien. Tijd voor de ernst des levens. Goeiemorgen allemaal ! Great to be back...

zondag, maart 03, 2002

Quick
't Was meer dan een jaar geleden en op zo'n moment smaakt een ouwerwetse Giant met smalle frietjes heeeerlijk ! Ik had er zooo'n zin in en het heeft écht gesmaakt ! Alleen... waarom zetten ze de meest belachelijke jobstudenten achter de kassa van zo'n quick-gedoe? Het arme meisje, een jaar of zestien, was bang, verlegen, en kroop bijna achter haar kassa weg toen ik haar de kortingskaart toonde... Of was ik weer te hevig?
Eigenaardig
Ik loop net, om half elf of zo, even naar de bakker, op zoek naar een zondagochtendontbijt. In café 't Tafeltje Rond (dat moet de kleinste kroeg van de stad zijn !) staan fuifbeesten op de tafels te dansen en te zingen 'Ik zen zo zat as on-derd-du-zend man!'
Twee cafés verder, een gelijkaardig tafereel. Luide beats, doordringende geur van bier en heel veel zatte mensen ! Ligt het nu aan mij of is half elf echt geen uur meer om nog op tafels te staan dansen?

zaterdag, maart 02, 2002

Verbazing
11.03 uur. Verbazingwekkend hoe de "Ochtendfristonicum" van Nivea en een kop thee samen hun werk doen. Ik voel me al stukken beter. Goeiemorgen !





Vroeg
10.44 uur op hetzelfde computerklokje. Wat is dat nu voor een uur? Veel te vroeg. Vijf uur slaap is te weinig voor mij. Ik ben op mijn best, als ik het dubbele krijg.
Daarnet, luide stemmen op de gang. Een buurman verhuist en ik krijg er een nieuwe buurvrouw voor in de plaats. De huisbaas was aan het uitleggen hoe alles hier werkt. Het slot van de deur, de vuilnisbakken buiten zetten, het gebruik van 'het kot'... Veel te luid. Ikke wakker. Omdraaien en krampachtig ogen dicht houden. Geen avance... Misschien is het mijn katholieke opvoeding en voel ik elke slapende minuut aan als een zonde. Vooral omdat het zo'n mooi weer is en ik wil dit weekend ook nog eens buiten komen. Misschien is het die katholieke opvoeding die ervan uit gaat dat je niet mag rusten eer alles op orde is... Nu kan ik je vertellen, het is hier één grote puinhoop. Ik ruim zelden op tijdens de week wegens altijd druk met iets bezig, en dus reserveer ik het opruim- en poetsgedeelte voor het weekend. Ik denk dat ik vorig weekend heb overgeslagen, want hier lijkt wel een bom gevallen.
Eerst een kop thee nu en dan word ik voor een paar uur een poetsvrouw. Nadien kan ik misschien met een rein geweten in slaap dommelen....
Hé !
Goeiemorgen. 5.27 uur op de computerklok rechtsonderaan. Ik kom net thuis van het trouwfeest van Anthony en Leen en wat me nu net opviel: de vogels fluiten al ! Het is wel een seizoen of twee geleden dat ik dat hoorde. Een lijster, of een merel, weet ik veel, was heel vrolijkjes aan 't fluiten in de boom voor mijn raam. Fijn zo.
Ik heb net speciaal mijn raam opengezet om het goed te kunnen horen. Alhoewel... het vriest. Zou die vogel geen kou hebben? En waarom is die zo vroeg al wakker?
Hoedanook, ik weet dat het laat is, of vroeg eigenlijk al, maar het was echt een tof feest. 'Onze' Anthony is nu niet meer van ons alleen en hij zag er stralend gelukkig uit. Leen ook trouwens. Heel mooi feest. In een bijzonder mooi kader: een abdij-annex-boerderij in Jodoigne. Ja, Jodoigne, waar gaan ze het zoeken, zal je denken, maar het was echt mooi. En trouwens, met dit nachtelijke verkeer, ben je op een dik uur van Antwerpen in 'Geldenaken'. Maar nu eerst slapen. En voeten laten rusten. Slaapwel.

vrijdag, maart 01, 2002

Jipppiieee
Nog reden om feesten vandaag. Ik, Katrien Geens, heb vanaf vandaag een eigen BTW-nummer. Jipppiiieeee. Helemaal echt. Helemaal zelfstandige. 't Is te zeggen, ik ben eigenlijk al bijna anderhalf jaar zelfstandige, freelancer eigenlijk, maar vanaf vandaag is het toch helemaal echt. Eerste factuur is vandaag de deur uit gegaan, mét BTW-nummer. Ha ! Helemaal fier. Mag ik nu de feestvlaggen buiten hangen? Of overdrijf ik weer in mijn euforie? Och, een mens mag toch eens blij zijn zeker?
Proficiat
Anthony en Leen trouwen vandaag. Vorige zaterdag trouwden ze eigenlijk al in het stadhuis van Leuven, maar vanmiddag om twee uur trouwen ze voor de kerk en vanavond is er het grote trouwfeest. In een abdij in Jodoigne nog wel. In Wallonië dus. Jaaa, de verpakking telt wél. Ik ken Anthony van in mijn tweede kan in Antwerpen. Donderdagavond was onze vaste café-avond en daar zijn banden gesmeed... En nu trouwt hij. Met Leen. Als eerste van onze bende. De helft is nog vrijgezel, de andere helft denkt nog niet aan trouwen, maar Anthony doet het ons voor. Ik wens hen ontzettend veel geluk samen. Ik ben er zeker van dat het zal werken. Proficiat Boontje !