Koffertje
Zit m'n jasje goed? Zit m'n dasje goed? Katrien gaat op stap. Ik moet gaan werken. Nachtshifts. Twee. Maar de werkplek is deze week twee uur van thuis vandaan. Da's ver rijden na een nachtshift. Dus blijf ik ter plekke slapen. Ik heb een slaapzak mee, een toiletzak, een pyjama, nieuwe kleren, en wat te lezen. Het lijkt wel alsof ik op reis ga. Ik weet niet of ik na de laatste nachtshift ook blijf slapen. Na de eerste wel, want dan moet ik gewoon 's avonds toch terug daar zijn. Maar na die tweede... Misschien ben ik te moe om nog te rijden. Misschien zit ik vol ongeduld om zo snel mogelijk van mijn lange weekend te beginnen profiteren. Ik zal nog zien. En misschien brengen de nachten loginspiratie. Misschien....

Picture this...
Je hebt voor het eerst sinds heel lang vrij op een dag waarop je liefje ook vrij is. Profiteren is dan de luidklinkende boodschap en wij dus naar de sauna. Na drie uur bubbelen, zweten, zwemmen, relaxen en nog meer bubbelen, kom je weer aan je locker waarin je onder meer je gsm achterliet. Zeven oproepen gemist. Vier berichten op je voicemail. Liefje geen enkele oproep gemist, geen enkele boodschap op z'n voicemail. Daaruit concludeer je dan al snel dat het iets met het werk is. Inderdaad. Collega heeft een moeilijke tijd, twee begrafenissen op één week, en wil wat shiften wisselen. Tuurlijk, geen enkel probleem. Had sowieso al veel vrije dagen volgende week, en geen plannen, dus geen probleem. Neenee, je hoeft geen extra shifts te draaien, gewoon wisselen. Vroege shifts wisselen tegen ... andere shifts. Goed goed, nog beter zelfs. Maar picture this: je staat daar dus, in die kleedkamer, gewikkeld in niets dan een al klamme handdoek, haren nat, telefoon tussen schouder en hoofd geklemd. Producer vraagt nog een keer: ben je zeker, katrien, dat je wil wisselen? Jaja, geen probleem, maar heb nu niks om te schrijven dus mail de nieuwe shifts effe door, wil je? Ok. En nu afdrogen, aankleden en verder genieten van dagje met liefje.
Kom je thuis, helemaal relaxed en verliefd, je checkt je mail en dan pas wordt het duidelijk. Twee nachtshifts. Stilte. Twee nachtshifts. Shit. Enig idee hoe koud het tegenwoordig 's nachts is?

*Zucht*
Ik kan het niet meer. Ik ben de touch kwijt. Ik weet niet meer hoe ik moet loggen, ik weet niet meer wat ik moet loggen. Het is weg.

Hé ! Wat ik u al een hele poos wilde zeggen, maar steeds vergat: Nele logt opnieuw ! Allen daarheen !

Varen
Ik moet straks gaan varen. De hele avond en nacht zal ik doorbrengen op een visserssloep, op volle zee. Ik kijk uit naar het gevoel van grote vrijheid, op zee, ik tegen de wereld, maar ik kijk niet uit naar de zeeziekte. Vandaag staat er vijf beaufort op zee, en da's genoeg om ziek te worden. Gisteren was ik er niet bij, maar toen moest de cameraman acht keer overgeven, de klankman zeven keer, de producer zag er groen uit, de regisseur helemaal ellendig en over zijn toeren. Vannacht is het mijn beurt. Als kind zat ik vaak op t water, op de boot van mijn papa, maar nooit echt op volle zee. Ik was gisteren weer veel te stoer tegen de collega's. "Oooh, maar ik ben op 't water geboren ! Natuurlijk kan ik daar tegen. Zeeziekte is een kwestie van evenwicht, het is mentaal, je hebt het zelf in de hand. Tuurlijk kan ik daar tegen. Nee, geen pilletje voor mij !"
Me and my big mouth....

Collega's
Nauw samenwerken met mensen gaat mij in het algemeen niet zo goed af. Nauw samenwerken met de meeste vrouwen, nog veel minder eerlijk gezegd. Als de vrouw in kwestie me heel goed ligt, wat zeldzaam is, gaat het geweldig. Remember BB2, Lieve? Op deze job valt of staat mijn dag met de collega's die samen met mij van dienst zijn. We hebben de twee uitersten. Super-en übermenschen, en dan mensen die geen flauw idee hebben van waarmee ze bezig zijn. Behoorlijk vermoeiend...

Koffie
Altijd leuk als je ineens een mail krijgt van een vriend die je al veel te lang niet meer zag of hoorde. Leuk dat die ook nog eens heel concreet datum, uur en plaats noemt om een koffie te gaan drinken. Nog des te leuker als die datum, dat uur en de plaats jou nog goed uitkomen ook !

Voorbij
Heel veel mensen in mijn omgeving vinden jarig zijn maar gewoontjes. Een dag als een ander, hoor ik wel eens zeggen. Ik begrijp dat niet zo goed. Ik vind jarig zijn helemaal top. Ik kan er weken van tevoren naar uitkijken, en dagen nadien nog spijt hebben dat het alweer voorbij is. Als ik jarig ben, ben ik compleet in mijn nopjes. De dag begon met pakjes. Net na middernacht kreeg ik al de pakjes van mijn liefje. Ook foppakjes: een pyjama voor hem, maar die ik zo mooi vond. En een lieflijk hoedje. Ik met een hoedje? Hmmm. En ook nog een heel sjiek delvaux-etuitje-voor-een-spiegeltje. En dan gaan slapen. Maar toen ik wakker werd, was ik natuurlijk nog steeds jarig ! Jeeeeeee ! Meteen na een douche, naar mama, om te gaan shoppen. Shop 'till you drop was het motto van de dag ! Leuk leuk leuke dingen gekocht, koffietje gedronken, gaan lunchen, ... Om half zeven moest ik thuis klaar staan "om te vertrekken". "En trek maar iets moois aan," had ie erbij gezegd. Liefje heeft me naar een gezellig restaurantje gebracht, met een fantastische keuken. De ober bracht me mijn dessert (gegrilde banaan met parfait van witte chocolade en roze pompelmoes hmmmmm), mét vuurwerk erop en felicitaties erbij. En toen dacht ik dat het voorbij was. Pakjes, etentje, vuurwerk, het was goed geweest ! Maar toen stond er ineens een klein, rood, fluwelen doosje op ons tafeltje ! Ik werd (eindelijk, zal hij gedacht hebben) stil. Voor mij? Zo'n mooi, klein pakje? Voor mij ! Een wondermooi eenvoudig wit gouden kettinkje zat erin. Heeeeeelemaal voor mij ! De dag was perfect.

Jeeeeeeeeeeeee !
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaarrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigggggg !!!!!!!!

I wonder...
Liefje heeft iets in gedachten voor mijn verjaardag. Ik weet het zeker. Wat ik niet weet, is wat. Is het een pakje, is het een feestje, is het een uitstapje, ik heb er geen idee van. And it's killing me !

Smoesje
Ik kan me voorstellen dat u het een beetje rustigjes vindt op dit log. Dat mag u me echter niet zo heel kwalijk nemen. Ik klop alweer een paar nachtshiften na mekaar, en slaap een gat in de dag, en ben dan heel druk met eten maken en opruimen tegen de tijd dat liefje thuis komt en ben dan zo blij dat ik hem 's avonds nog even zie, dat ik niet achter het scherm kruip. Vandaar dus dat het hier wat windstil lijkt. Maar mijn leven is niet zo vaak windstil, dus misschien krijgt u na deze nachtelijke periode wel weer veel nieuwe logjes over wat er allemaal gebeurd is en over wat me bezig houdt. Wist u trouwens al dat ik een f*cking ambetante collega heb? Maar u hebt dat waarschijnlijk ook. Ben gauw weer terug hoor. En ik ben overigens nu al bijzonder vrolijk over mijn nakende verjaardag. Gut, ik ben gek gek gek op verjaardagen !