dot en el
De Hollanders zijn nogal straf in veel dingen, maar in het verzinnen van websites, blinken ze toch echt wel uit. Zet er .nl achter, en het bestaat! Met het huwelijk van Maxima en Wimpie in het achterhoofd, kwam ik hier uit. Daar staat dat wie een prins wil trouwen, eerst veel kikkers moet kussen. Hahahaha ! Om tot het juiste resultaat te komen, moet je dus eerst "vele watertjes doorzwemmen". Gouden raad van Tante Kaat.

Storm
Storm in mijn hoofd. Al een paar dagen. Mijn gedachten razen en razen en razen door mijn hoofd als een wervelwind die gehaast is en die snel ergens anders moet zijn. Er zit totaal geen structuur in mijn gedachten. Dat toont zich ook in fysieke uitingen. Mijn bureau is één grote puinhoop. Allemaal documenten, het ene al belangrijker dan het andere, liggen door elkaar, gestapeld, gegooid, gefoefeld. Je kan je als researcher veel veroorloven, maar wanorde just isn't one of those things. Ik heb nu het prestigieuze plan opgevat om alles te ordenen. Grote mappen gehaald, met schutbladen, en dan kan ik klasseren zodat ik terug een overzicht krijg over de dingen die ik moet doen en de dingen die al afgehandeld zijn. Goed he ! In de hoop dat de rust in mijn hersenen ook zal wederkeren. Op hoop van zege dus.

Gedaan met de pret
Mijn weekje luxueus leven zit er op. Morgen komen de rechtmatige eigenaars van het huis, de poes én het enorme bad terug van hun skivakantie. Veel geskied hebben ze niet, want een serieus griepvirus opgedaan, maar dat is naast de kwestie. Mijn moeder en stiefvader vertrekken morgenvroeg in Italië en worden tegen de avond thuis verwacht. Je kan al raden waarmee *ik* deze avond ga vullen he: stofzuigen, opruimen, stof wegnemen, keuken opkuisen, idem voor badkamer, ... Maar toch ook een beetje blij dat ik vanaf morgenavond weer gewoon in mijn eigen bed kan kruipen, zonder jankende kat en met alle vertrouwde geluidjes. En als ik geen zin heb om op te ruimen, hoeft dat ook niet meteen. Toch ook eigenlijk een begin van de pret dus.

*Gelukkig*
Wat kan ik toch ontzettend snel gelukkig worden ! Ik heb op 't werk de langverwachte pc gekregen. Inderdaad, een pc, geen macintosh meer. Wel weer een desktop, maar daar kan ik absoluut mee leven hoor. Een *nieuwe* pc nog wel. En een snelle. Pentium 3, windows 2000. Oké, geen xp, maar ook daar kan ik mee leven. Het feit dat het een pc is, en een snelle internetconnectie heeft, maakt me blij. Zit hier nu te typen met een brede glimlach op mijn gezicht. Echt zo blij als een kind dat naar de kermis mag. En dat wilde ik maar even delen met de hele wereld. Een kinderhand is gauw gevuld, he ;-)

Grrmbl
Ik ben nog maar net de feestdagen doorgekomen zonder al te veel kleerscheuren en nu staat het volgende al voor de deur. Vanmorgen zat er een reclameblaadje in de brievenbus van één of andere plaatselijke superette. Ze houden een speciale 'Valentijnactie'. De meest gevreesde "feestdag" voor een vrijgezel als ik. Een tijdje geleden was ik nog echt een happy single. Geen verplichtingen, geen verantwoording, geen rekenschap geven aan niemand. Ik ga en sta waar ik wil, zo dacht ik. Nu denk ik vooral: niemand om tegen te vertellen hoe mijn dag was, niemand om tegenaan te kruipen op een koude winteravond, niemand die vraagt of ik een kop thee wil, niemand die me begrijpt zonder woorden. Zielig? Ja, dat zal dan wel. Het is genoeg geweest. Ik haat Valentijntijd. Ook mét relatie. Wat een opgefokt gedoe. Wat valt er ook te vieren? Moet je alleen op veertien februari tonen dat je de m/v van je dromen hebt gevonden? Flauwekul.

Regen
Al eens buiten gekeken vandaag? Miezerig he. Al eens op de snelweg gereden vandaag? Cool ! Vanmorgen op de weg van Antwerpen naar Gent zoooveel regen dat mijn ruitenwissers niet konden volgen. Iedereen had zijn mistlichten aangestoken, en toch kon ik de auto voor me niet zien tot ik er echt vlak achter reed. Vind ik leuk. Radio keihard zetten, want de regen maakt een hels lawaai. Als ik een vrachtwagen voorbijstak, kon ik evengoed met mijn ogen dicht rijden, want ik zag voor enkele seconden echt helemaal niks. Vind ik gezellig. Berekend risico, even de adem inhouden, en dan terug zien waar je rijdt. Zo is er nog eens wat te beleven op maandagochtend... Cool !

Onheil 2
Gisteren weer telefoon van mijn moeder vanuit het Italiaanse ski-oord. Ze is nog steeds ziek. Koorts, duizelig, hoesten, longen die pijn doen, spieren die stram zijn. Ze heeft één dag geskied en is dan maar weer naar 't hotel gegaan. Heinz, haar man, is nu ook ziek. Ligt te rillen onder een dubbel donsdeken. Ook koorts, ook longen, ook duizelig. Beiden ziek dus. Ze moesten lachen met hun eigen ellende.

Te weinig
Ik denk dat ik te weinig denk. Ik doe altijd alleen maar. Zonder te denken. Ik ga werken, ik ga naar huis, ik kook, ik kijk tv, ik ruim op (zelden, maar goed), ik ga shoppen, ik doe boodschappen, ik ga skaten, ik doe vanalles, maar ik sta nooit eens stil om na te denken. Nadenken over waarmee ik bezig ben in mijn zeven haasten, over of ik wel goed bezig ben, over hoe ik dingen doe en of dat wel verstandig is. Soms stel ik te weinig vragen, denk ik. Ik ben in een ritme gevallen en dat gaat maar door en door en door en door en deadlines, en net op tijd en dan de volgende deadline en nog een en nog een en ... daar word ik zo moe van... Ik wil me zoveel dingen afvragen. Waarom zit ik hier en vooral waarom zit ik hier alleen? Maar als ik over zo'n dingen ga nadenken, dat kost me zoveel tijd en dat schijn ik nu net niet te hebben.
Alhoewel. Eigenlijk heb ik wel tijd. Maar in mijn vrije tijd wil ik altijd zoveel mogelijk doen omdat ik wel eens denk dat ik het meeste van mijn vrije tijd kan genieten door zoveel mogelijk leuke dingen te doen. Maar voor ik het weet, is de dag voorbij en heb ik weer geen seconde stilgestaan.
Het voornemen van deze namiddag: ik ga een beetje doelloos wandelen. Wat uitwaaien. Wat nadenken. Over vanalles.

Hilarisch

Waar studenten zich tijdens hun partiële examens allemaal mee bezig houden....
F5'en maar !

Lachen, gieren, brullen
Ik heb het sex-appeal van een verrimpeld oud nonnetje. Whoehahahaha

Kathedraalbouwer?
Ik heb blijkbaar al eens geleefd, en niet zomaar geleefd; Ik was verdorie kathedraalbouwer ! Alstublieft. En nu allemaal mevrouw tegen me zeggen he !
Kan iemand me vertellen waar Nieuw-Guinea ergens ligt? Mijn geografische kennis laat me weer wat in de steek...
Jij ook weten?

Meer pech
Wat zit ik eigenlijk te zeuren over pech? Je zal maar in Osaka over straat lopen en er een heuse bouwkraan op je donder krijgen. Da's pas pech !

Pech
Volgens mij is mijn beschermengel kwaad op mij. Misschien heb ik iets gezegd of gedaan dat bij hem/haar in het verkeerde keelgat geschoten is. Ik heb namelijk al een paar keer pech na mekaar. Ik zoek voor mijn werk toch vergeten geld. Nu heb ik allerlei vergeten Canadese bankrekeningen gevonden, die op naam staan van Vlamingen. De producer had gezegd dat we mensen moeten vinden met minstens 1.000 dollar op hun rekening. Weet ik veel dat er een verschil is tussen Amerikaanse en Canadese dollars ! Fyi: een canadese dollar is nog geen 29 frank waard. Een amerikaanse dollar maar liefst 47 frank. De duizend dollar-grens dan maar optrekken naar 1500 dollar zeker? En dan heb ik eindelijk iemand gevonden met nog een fikse som geld op een vergeten Canadese rekening. Na heel veel omwegen, vind ik de man en blijkt hij hier in Antwerpen te wonen. Heeft ie toch wel een privé-nummer zeker? Oké, nog niets verloren, maar ik heb intussen twee keer bij de man voor de deur gestaan en hij geeft telkens niet thuis. En het briefje dat ik gisteren in zijn brievenbus heb gestoken, zit er nog steeds in.
Engelbewaarder, wat ik ook gedaan heb: het spijt me. Terug vriendjes?

Stembus
Wie dacht dat bloggers zeldzame uitzonderingen waren op het mensdom, kan zich gaan laten overtuigen van het tegendeel. Heel veel mensen hebben tegenwoordig weblogs en er zijn er verdomd goeie bij. Je kan hier gaan stemmen. Of als je liever een selectie maakt uit de Nederlandse logs, dan kan je hier terecht. Ga en stem! Wel terugkomen he ;-)

Onheil
Gisteren onheil op mijn telefoon. Mama opgenomen in ziekenhuis. Maak je geen zorgen. Komt wel goed. Ja, kijk, als ik zo'n bericht lees, maak ik me dus meteen wel zorgen, he. Lang leve de gsm en dus meteen gebeld. Een mama aan de lijn gekregen die helemaal overstuur is. Ze kon iets mompelen over 'geen lucht krijgen' en 'ik mankeer nooit iets en dan ga ik eindelijk skieën en dan dit'. Dan wat? Wat scheelt er? Ik kon er geen hoogte van krijgen. Verbinding verbroken. F*cking gsms. Even later de stiefpaps aan de telefoon. Er scheelt iets met haar luchtwegen. Radiografie genomen van de longen, bloed afgenomen en onderzocht. Nog geen resultaat.
Moeder, moeder, moeder toch....

Goeiemorgen !
Een heel erg goeiemorgen, deze morgen ! Goed geluimd, fijn weertje, én vrijdag. Wat zou je nog meer willen? Een vrije vrijdag misschien? Nuja, je kan niet alles hebben in 't leven, he.

Stom
Als iemand - a total stranger - een berichtje stuurt over icq en daarin vraagt 'Time to chat?' en ik reageer niet, waarom vindt hij of zij het dan nodig diezelfde vraag een keer of vier te stellen? Was negeren niet duidelijk genoeg misschien? Oen.

Poesje stoei
Dan maar een logje schrijven he. Ik zat net aan de Stress te denken, de poes weetjewel. Vanmorgen om een uur of zes vond mevrouw blijkbaar dat ik lang genoeg geslapen had. Ze ging aan mijn voeten liggen en telkens ik een teentje durfde te bewegen, dacht ze dat er een muis onder het donsdeken zat en viel ze mijn voeten aan.
Even later kwam ze aan mijn hoofd zitten. Met haar pootje voortdurend op mijn wang duwend, alsof ze wilde zeggen dat ik met haar moest spelen. En toen kwam ze met haar neus tegen de mijne zitten, zodat haar snorharen eindeloos kriebelden in mijn gezicht. Grappige taferelen hoor, dat kan ik je verzekeren, maar intusssen ben ik natuurlijk nog steeds niet uitgeslapen.

Baal
Vanochtend om tien uur begonnen aan een vergadering, vanmiddag om drie uur gestopt. Een kwartier geleden dus. Nu nog tweeëneenhalf uur te gaan en bijlange geen zin om nog in actie te schieten. Maar wat kan ik hier zitten doen, gedurende die tijd. Niemand op icq te zien, ook niet op de messenger, en mijn collega is niet veel van zeg want hij is wel in actie geschoten. Zou ik al naar huis mogen?

Vergeten
Wat ik nog vergeten schrijven was: het enige dat me ontbreekt in het ouderlijke huis is een internetconnectie. Daarvoor ben ik nog stevig aan het lobby'en, maar daar zijn we nu niks mee natuurlijk. Om maar te zeggen, dat ik alleen berichtjes kan posten op 't werk, of als ik even naar huis ga. Maar dat zien we dan nog wel.

Luxe !
Mama en Heinz zijn gaan skieën. Stress, de poes (vraag alsjeblieft niet hoe ze aan haar naam komt), is thuis gebleven. Met als gevolg dat het arme, ouwe beest (ze is achttien maar voorts nog superfit), helemaal alleen zit. Dat is net iets te veel drama voor mijn gemoed, dus offer ik me op om haar gezelschap te gaan houden. Ik woon dus weer een goeie week in het ouderlijke huis. Bij de poes. Dat het huis net helemaal is verbouwd en de luxe eraf druipt, doet niet ter zake, hoor. Ik heb er een gigantisch bad, een superdeluxe audiovisuele installatie, een grote keuken met een groot vuur en veel keuze uit potten en pannen, enfin, het bevalt me er wel. Maar ik doe het alleen om de poes gezelschap te houden hoor. Echt waar.

Oké
Alles weer oké met de comments blijkbaar. Heb de hulp ingeroepen van de bedenker van het comments-script en die wist te vertellen dat de server 'down' was.
"I'm not sure why, but the YACCS web server went down from 10:30 - 11:40 AM EST. I fixed it though; everything is back to normal now.
Sorry for the inconvienience,
Hossein"
Lief he.
Opgelost dus. Paniek weg. Prima zo. Nu allemaal weer reageren he.

Huh?
Waar zijn mijn comments naartoe? Ben ik gehackt? Gekraakt? Bestolen?

sms - part two
De afgelopen nacht verliep vlekkeloos tot 5.21 uur. Toen begon mijn gsm weer te piepen om me diets te maken dat iemand me een berichtje stuurde. Ja, ik weet het, ik ging nog altijd mijn telefoon 's nachts uitschakelen, maar ik heb besloten om dat te reserveren voor de weekendnachten. Bon, iets voor half zes vanmorgen dus, alweer een sms'je. Met de bibber in de benen - uit angst voor alweer zo'n veel te vreemd bericht - toch maar uit bed gestapt om het te lezen. 1 bericht ontvangen. Lezen. Openen. Afzender: mama gsm. *Zucht* "Zijn weg. 4.15u. Alarm op. Poes binnen. Daaaag. Wiet en de ma."
Ja, mijn moeder is dus wel zo hip dat ze sms'jes kan sturen, maar ze denkt om de ene of andere reden dat ze die steeds in telegramstijl moet schrijven én dat ze die moet ondertekenen met haar naam. Vertaald kon ik er het volgende uit afleiden. Mijn moeder en stiefpaps zijn vannacht, in het holst van de nacht, vertrokken naar een Italiaans ski-oord, ze hebben het alarm opgezet, maar de poes is nog binnen en die moet nog eten krijgen en die moet ook nog buitengelaten worden zodat ze een plasje kan maken in de vrije natuur.
Ikke dus zo wakker als maar kan zijn. Mijn wekker een halfuurtje vroeger gezet, want ik moet dus voor 't werk nog naar de poes. Dan toch nog liggen woelen in bed en de radio dan maar opgezet. Journaal van zes uur: Kim Clijsters heeft zich geplaatst voor de halve finale op de Australian Open. Ze won in twee sets met 6-2 en 6-3 van Justine Henin.
Glimlach op mijn gezicht. Ik heb verdergeslapen als een baby'tje...

Vraag
Vraag me asjeblieft niet waarom, maar ik ben op zoek naar mensen die vergeten zijn dat ze geld hebben. Voor mijn job, welteverstaan. Na twee weken voortdurend over en weer bellen, mailen en surfen, heb ik welgeteld één 'case' gevonden. Ik moet er meer dan veertig vinden. Maar het komt wel goed hoor. Ben ik zeker van...
Dus: iemand rijker dan ie dacht? Anybody? Hallooooo?

Wat een nacht
't Was vannacht zo één van die nachten. Tegen middernacht gaan slapen, maar eerst op café geweest, dus klaarwakker in bed. Toch in slaap gesukkeld en plots om één uur een mysterieus sms'je: ik ken jouw (!) niet, jij kent mij niet, maar geef me een werkend mailadres en ik vertel jou iets belangrijks. Aan u de keuze. Vanop een mobistar nummer. Ja, ik weet het, ik zou mijn gsm 's nachts uitzetten, maar van dat goed voornemen is al niets meer te merken. Enfin, ik heb me zot geërgerd aan dat sms'je. Waar halen ze het om zomaar in het midden van de nacht onzin in mijn slaapkamer binnen te sturen? Soit, toch verder geslapen. En dan om vijf uur vanmorgen begon het alarm van het kantoorgebouw naast mijn appartement loeihard te brullen. Twintig seconden lang, vijf minuten niet, dan opnieuw en opnieuw en opnieuw. Zo voortdurend tot half acht vanmorgen. En toen had ik nog een uurtje om te slapen maar je kan al raden dat daarvan niets in huis is gekomen... Het was zo één van die nachten dat ik wenste dat er iemand was tegen wie ik een beetje kon zeuren. Iemand die zich samen met mij een beetje ellendig voelde.
Nu op de redactie, prikkende ogen, bad hair day en een zere nek van voortdurend te draaien en te keren. 't Kan alleen maar beter worden vandaag... Hoop ik.

Duivel
Ik heb gisteren beslist dat ik de supercoole nokia ga kopen. En wie mij kent, weet hoe dat dan gaat. Eens ik zo'n beslissing genomen heb, wil ik dat ding gewoon hebben. Meteen. Ik heb dan geen zin meer om allerhande winkels af te lopen om dan de goedkoopste te vinden, of de voordeligste, of die met de beste service-na-verkoop, nee, dan wil ik het toestel ineens hebben. Zaterdag had ik het toestel zien liggen in de makro, tegen een wel erg scherpe prijs. Ikke dus gisteren naar de makro in de overtuiging dat het de eerste zondag van de solden was en dat dus alle winkels zouden open zijn. Ik had het nog niet eens door, maar toen ik de parking op reed, kon ik er niet meer buiten. Geen ene auto op die gigantische parking. Niet één. Teleurgesteld en helemaal 'ongeloekkig' nog naar een andere gsm-winkel gereden onder het motto "het kan me niet schelen maar ik moet die gsm nu hebben", maar ook daar een gesloten deur. Alsof de duivel ermee gemoeid is, zit ik nu dus nog op die foeilelijke, grijze, nokia-van-twee-jaar-oud te kijken. Grrmbl...

Kim rules
En ze doet het alweer. Kim wint de eerste set van de achtste finale met 6-0, de tweede set wint ze met 6-2
De commentator vroeg zich na de eerste set niet af of Kim de wedstrijd zou winnen, wel of ze het snelheidsrecord zou breken. Dat record stond op 47 minuten op naam van Hingis.
Kim maakte er zich uiteindelijk vanaf op een schamele 45 minuten. Is ze goed of is ze goed? In de kwartfinale wacht haar Justine. Een nieuw rolland-garros-scenario? Of was dat Wimbledon? Never mind, onze meisjes doen het schitterend !
btw: de match was een minuut bezig toen ik op 't werk arriveerde. Gelukkig ben ik om half acht toch maar in bed blijven liggen.

Go Kim !
Morgenochtend om negen uur zendt Canvas de achtse finale van de Australion Open uit. Om negen uur. Live, want dan is 't aan de andere kant van de wereld natuurlijk al avond. Raad eens wie er morgenochtend om negen uur in de auto zit richting werk? Juist ja.
Jaja, nu kunnen jullie allemaal zeggen dat ik een luxe-job heb als ik pas om tien uur moet beginnen, maar ik ben toch sterk aan 't overwegen om tegen negen uur al in gent te zijn...
Ik zal mijn wekker zetten om half acht en dan zie ik wel hoe ik me voel. Misschien spring ik wel helemaal fit en fris en fruitig uit bed om naar de match te kijken. Misschien ook niet.
Voor nu alvast: slaapwel.

Ik wil, ik wil, ik....
Wil iemand me weer met mijn beide voeten op de grond zetten alstublieft, want ik sta op het punt om naar de winkel te rijden en me deze supercoole nokia aan te schaffen en ik heb er eigenlijk helemaal het geld niet voor ! Ik vind hem zooooooo cool dat ik hem gewoon MOET hebben. En wel NU ! Je kan ermee wappen, bellen, supersnel sms'en, opnemen, radio luisteren, mp3's luisteren, oooooh my god, ik wil hem hebben ! Zou ie niet in solden staan?
Help !

Mis
Waarom zendt radio 1 iedere zondagochtend een eucharistieviering uit? Voor zoiets zou ik willen kunnen kiezen. Nu wordt het zomaar mijn huiskamer binnengestuurd. Zet ik maar wat mp3'tjes op. Toch?

Druk
Goeiemorgen allemaal. Zondagochtend, bijna tien uur. Lag een beetje slapeloos te woelen in bed. Er zit me namelijk iets dwars. Die webstats die ik heb, vind ik ontzettend geweldig om te hebben. Zo kan ik me er iedere keer weer over verbazen dat er ongeveer vijftig (50!) mensen mijn weblog dagelijks komen bezoeken. Vijf-tig mensen. Die kunnen niet eens in mijn appartement binnen. Om maar te zeggen: ik vind dat veel volk, en ik kan nauwelijks geloven dat die voor mijn logjes komen. But then again, waarom zouden jullie anders komen?
Goed, tot zover dus de fijne kant van de webstats. Nu de vervelende kant: Die verdomde webstats geven mij een schuldgevoel. Schuld als ik een dagje niks schrijf. Want dan heb ik het gevoel dat ik vijftig mensen teleurstel. Het geeft een soort druk, stress zelfs, zo van: "Katrien, je moet de Bühne op, want er zitten vijftig mensen in de zaal te wachten en ze zijn speciaal voor jou gekomen en nu geef je ze niks en dat kan je niet maken." Zo dus. En dan voel ik me schuldig en da's vervelend.
Maar diep in mijn binnenste voel ik me toch een beetje een schrijver. Da's mijn vak en daar voel ik me goed bij. Nee, natuurlijk geen Auteur met grote A, maar gewoon iemand die bezig is met het schrijven van teksten, dat graag doet en er nog voor betaald wordt ook. En als ik druk voel, dan gaat het niet meer. Schrijven is bij mij zoiets dat eruit moet als ik inspiratie voel, maar als ik geen inspiratie heb, komt er niets. Zoals gisteren dus.
Even goeie vrienden?
Dankjewel.

Flexi
Ronald en Sebastien. Lenige kerels. Acrobaten. Maar dat had u natuurlijk al lang in 't snuitje. Zo ene zou ik nu ook nog wel in huis willen...

Nancy
Gisteravond frieten gegeten bij Nancy. Nancy baat een frietkot uit, in de buurt van Antwerpen. Lekkere frieten heeft die Nancy. Ze kent haar klanten, ze kent haar vak. Nancy is een verademing om naar te kijken en te luisteren. Met haar natuurlijk blonde coupe (ahum) ziet ze er altijd even bekoorlijk uit. Haar vingers, waar ze de nagels duidelijk van af bijt, strijken ongeveer iedere minuut door haar blonde lokken. En omdat ze een hele dag moet rechtstaan, draagt ze de meest elegante 'sletsen'. Er zal wel een mooi Nederlands woord voor bestaan, maar 'sletsen' says it all.
Nancy zit ook goed in 't vlees. Letterlijk en figuurlijk, welteverstaan. Ze vertelde gisteren - in haar platste Antwerps - dat ze gaat 'regimen'. "Bij de weegt watchers," verklapt ze zonder schroom of aarzeling. Dinsdag is ze al naar de eerste bijeenkomst gegaan, maar ze geeft toe dat ze nog niet echt "begonnen" is. Ze neemt namelijk medicamenten en daar krijgt ze toch wel zoooo'n honger van ! "En in een frietkot staan, helpt ook niet. Da verstade wel he." Natuurlijk verstaan we dat, Nancy.
Nancy weet ook van alles wel iets. Zo wist ze te vertellen dat het een heel slecht skiseizoen is. Nergens ligt sneeuw. Zwitserland niet, Oostenrijk niet, Frankrijk en Italië al evenmin. Toch is ze net gaan skiën in Oostenrijk. "Heel veel sneeuw," spreekt ze zichzelf tegen. Maar haar ouders, die weten pas alles van skigebieden. Zij gaan jaarlijks wel een keer of vier skiën. Natuurlijk.
Ik lach met haar mee en luister aandachtig. Lang geleden dat ik een vrouw zo zichzelf heb zien staan wezen. Tot de volgende keer, Nancy! En bedankt voor de frieten. 't Waren de beste uit heel Antwerpen.

Wooooow
Dag wijde wereld,
Ik zit nu op 't werk, ik tokkel op mijn splinternieuwe Mac-laptop, en ik kan surfen. Echt surfen, als in, supersnel surfen en makkelijk en met foto'kes die geladen geraken en en en...
Dat wil nu ook allemaal zeggen dat ik ook logjes kan posten vanop het werk. Als dat geen heuglijk nieuws is op deze donderdagochtend. Ah nee zeker !!
*blij*
Alleen kan ik mijn titel niet in vet zetten, maar dat nemen we er graag bij he. Toch?

D'uuuuh
En nu zegt die-trut-van-'t-radionieuws (pardon me my french) zomaar even de uitslagen van onze belgen in Australië. De twee mannen liggen er al uit, de twee vrouwen gaan door naar de derde ronde. En ik wilde dat nog niet weten want ik wilde de match zien !!!! Partypooper....

Komaan Kim
Ik ben gek op tennis. Ooit, in een heel ver verleden, heb ik zelf nog wat balletjes geslagen, maar ik bakte er niets van. Los daarvan ben ik toch gek op tennis. Vandaag spelen Kim en Justine. Ik begrijp niet hoe iemand daarin niet geïnteresseerd kan zijn. But then again, de meesten begrijpen ook niet hoe ik Jean Dockx niet kan kennen. En zo zullen er nog wel gigantische hiaten zijn in mijn sportcultuur. Toch ben ik redelijk op de hoogte van het tennis, en ik vind dat dat het één en ander compenseert.
Vandaag spelen Kim en Justine de tweede ronde in de Australian Open. Ja, ik weet het, het is nog maar de tweede ronde, maar ik kan het niet verdragen dat ik het niet kan zien.
Nu heb ik het geluk dat ik in een nogal multimediale omgeving werk. We hebben een gigantische tv met breedbeeld op de redactie staan, maar die is niet aangesloten op de kabel. Je kan er alleen video's mee bekijken. D'uuuh. In de keuken staat wel een tv, maar de collega's van een andere afdeling zitten daar naar Familie-uit-de-jaren-stillekes te kijken. Liefst een hele dag.
Hopen dus dat mijn laptop heeeeeeel snel een internetconnectie krijgt, zodat ik via mijn liefste medium kan kijken. Het wereldwijde web.

Schoot

Hahaha, I did it, I did it. De infrastructuur op 't werk heeft het vandaag helemaal begeven: ik kon geen enkele site meer openen, ik kon mijn mails niet meer openen, niets meer versturen, en op de gemeenschappelijke server kon ik ook al geen documenten meer raadplegen. Met een beetje een grote smoel naar de baas gestapt. ''Als dat hier nog zo'n twee dagen duurt, blijf ik volgende week gewoon van thuis werken. Daar heb ik een vlotte connectie, ik kan mails versturen zoveel ik wil, en je geeft me maar een paswoord zodat ik toegang krijg tot de server.'' Me meteen realiserend dat ik nu toch wel erg brutaal klonk. Ik ben er tenslotte nog maar een goeie week aan 't werk.
En dan met evenveel verbazing vaststellend dat het werkte. De man zei niets. Hij nam de telefoon, ontbood de secretaresse en liet een laptop voor me vrijmaken. Oké, nog wel een apple, maar wel nieuw, compact én het kan op schoot !
Wijze les: af en toe een grote mond opzetten is niets te veel...

Vooruitzicht
Volgens the spark zal ik op elf oktober 2040 sterven aan kanker. Op 73-jarige leeftijd zeggen ze er nog bij. Ik ben nu nooit goed geweest in wiskunde he, maar volgens mij ben ik dan nog maar 63. Er is ook 17 % kans dat ik zal sterven doordat ik door ruimtewezens ontvoerd wordt. Een goeie 7 % kans dat ik eenzaam zal sterven. Woohoooo.

Ally
Ik heb net Ally McBeal gezien. Op tv natuurlijk. Ik weet het, geen intellectueel hoogstaande serie, niet eens interessant, maar wel exactly what I needed after a day like today. Het gekke is: ik heb mijn eigen situatie herkend in die van Ally. Voor het eerst, want ik denk niet dat iemand voorts iets gemeenschappelijks heeft met advocate McBeal. Maar nu, vandaag, zat ze in hetzelfde schuitje als waarin ik al een poos zit. En voor haar is 't goed afgelopen. Misschien wordt de gelijkenis wel doorgetrokken? Fingers crossed...

Boost
Heeft iemand ergens nog een humeur-boost liggen? Ik kan hem gebruiken. Ik schrijf best later even verder. Ik zou nu te erg zeuren. 't Is voor jullie eigen goed...

Handige Harry
De arme knul is betrapt, doing something all kids do. Hij heeft een biertje gedronken en wat weed gerookt. Nu moet ie naar een afkickcentrum. Dat klinkt in mijn oren alsof ie moet gaan afkicken. En om te moeten afkicken, moet ie logischerwijs eerst verslaafd zijn.
Dat wordt dan natuurlijk breed uitgesmeerd in de pers, alhoewel dat ik me afvraag of 'de pers' die naam waardig is.
Wat een toestanden...
Gewoon in 't foute nest geboren, als je 't mij vraagt.

K K K Koud
Je zal maar pech hebben, in Boedapest wonen en een trabantje hebben... Gelukkig zijn er iets 'warmere' temperaturen op komst. In de plaats van -20°C, is het er nu nog -9°C. Lekker temperatuurtje toch....

Feest
Mama is jarig. Jippie. Mijn cadeau voor haar: ik zal in dit log niet verklappen hoe oud ze wordt. Ik kan er wel bijvertellen dat het heeeeeel oud is. Maar nu eerst: feest ! Taart !
Gelukkige verjaardag, mam.

Auw
Auw..... pijn....auwauwauw. Ben vanmiddag 'even' de stad ingegaan. Wat niet moeilijk is, want als ik de deur uit stap, ben ik in de stad. Moest even naar de fotograaf, een sjaal kopen en da's alles. Dat was het plan. Mama wilde mee. Heinz ook. Elke winkel binnen en buiten. Elke winkel. Normalerwijze geen probleem. Gesteld dat ik a: daar zin in heb, en b: geen nieuwe schoenen draag. Nu halfzes. Hele middag dus in de stad gelopen. Met nieuwe schoenen. Mooie schoenen, vind ik, maar met iets te hoge hakken voor mijn normale doen. Niet te klein of niet knellend, wel iets te hoog. Auw. Pijn.
Heb ze net uitgeschopt. Voelde alsof je heeeel dringend moet plassen en na uren wachten eindelijk op 't toilet zit. Bevrijdend gevoel. Lekker.

Interpreet
Mijn stiefpaps (ja, die met het blauwe-oog-van-het-rollerbladen) is Duitser. 't Is te zeggen.Hij is in Duitsland geboren en opgegroeid, maar intussen is hij al meer dan veertig jaar in Vlaanderen. De man heeft wel altijd de luxe/pech gehad secretaresses te hebben. Hij moest dus nooit Nederlands praten. Van mij wel. Ik heb gezegd, jaaaaaaren geleden, dat als hij wilde integreren, dat hij dan Nederlands moest praten. In ruil sprak ik Duits tegen hem en zo leerden we allebei bij. Ingewikkelde situaties thuis hoor, dat kan ik je verzekeren. Nu kan hij Nederlands. Vlaamsch zelfs. Af en toe klinkt er zelfs een Antwerpse klank door, maar ik vind dat dat nergens op lijkt, dus houdt hij het maar bij zijn Vlaams-mit-Haaren-drauf. Woensdag had hij het over een cd van een interpreet. Ikke: Heinzke dat woord bestaat niet. Hij: (met grote verwondering),,Nee?'' Ikke: ,,Nee, da's Duits.'' Hij: ,,Ga jij mij vertellen wat Duits is en wat niet?'' Ikke: ,,Nee, maar interpreet is geen bestaand Nederlands woord.'' Hij: ,,Hoe heet dat dan in 't Nederlands?'' En zo voort...
Uur later, springt hij recht uit de sofa. "Ik moet dat weten."
Haalt de Van Dale uit de kast.
Ikke met grote mond: "Heinrich, zoek daar niet naar. Geloof me vrij, interpreet bestaat niet."
En dan. Glimlach op zijn gezicht. Glundering. Fonkelende oogjes...
in·ter·´preet (de ~ (m.))
1 uitlegger
2 vertolker
een goed ~ van Bach.
Slik... Stilte...

Adem ... stokt...

Zijn handen. Die deden het hem. Op het stuur van zijn auto. Naast mij voor de verkeerslichten. Sterke handen, grote handen, ruw maar zacht tegelijkertijd. Handen die kunnen leiden en kunnen strelen. Die weten wat ze willen in 't leven, maar die ook kunnen troosten.
Snel aan iets anders denken. Recht voor me kijken.
Perfecte horloge aan zijn pols, trouwens. Ik staar opnieuw. Stijlvol, klassiek, niet te grof, precies juist.
Huh? Getoeter achter me. Groen licht. Ik rechtdoor. Hij linksaf.

Ik
Dit ben ik. B1 d- t- k s+ u-- f+ i+ o++ x e l+ c.
Gevonden door een kwisje te doen.
En dat heb ik gevonden op uren, dagen, nachten.

Hehe.
Hehe. Weekend. Een eerste week op een nieuwe job is toch niet helemaal vanzelfsprekend vind ik. Nieuwe omgeving, nieuwe pendelroute, nieuwe mensen, nieuwe bazen, nieuwe collega's, nieuwe bedrijfsstijl, nieuw beleid. Eerst beetje aftasten, beetje afwachten hoe mensen zich in de firma gedragen. Ik klaag niet hoor. De collega's blijken wel mee te vallen, ook de bazen zijn niet van de slechtsten. Losse uren, weinig controle, veel vertrouwen maar dus ook veel verwachtingen. Nieuwe job ook. Bezigheid die nieuw is voor mij. Ik ben nu ineens researcher en niet meteen in de meest eenvoudige materie. Maar goed; zoals steeds trek ik me wel uit de slag. Ik ben als een kat: kom altijd op mijn pootjes terecht. Ook nu wel. Maar eerst weekend. Hehe.

Cooool
Ik ben nu helemaal overtuigd van het nut van xp te hebben. Het is niet gewoon een mooi design'tje, het is ook suuuupercool. Gisteren ondervonden. Sige heeft telenet geïnstalleerd, maar dat ging niet helemaal zoals het hoort. Aangezien ik nogal wat webbies als vriendjes heb, hebben we ze gebeld. Maar zo van op afstand een probleem oplossen, is ook niet van de poes. Dus kwamen we op de coole features van xp ! Eén daarvan is 'remote assistance'. We hebben een assistance request gestuurd en voor we het goed en wel wisten, heeft de webbie onze pc overgenomen. We konden prima volgen wat hij allemaal deed en we hadden absoluut geen controle meer over wat hij deed, maar de slimmerik heeft wel het probleem gevonden. Cool he ...
Oh ja.... dankjewel webbies.

Hihihi
Gewoon. Gevonden. Ergens. Waarheid als een koe, overigens. The question is natuurlijk: wat is 'it'?

Mislukt
Het stukje van hieronder staat er nu uiteindelijk wel, maar het is niet gelukt met dat mac-onding. Het hele 'spel' blokkeerde totdat er nog maar één oplossing was: de truuk met de stekker en het stopcontact. Right. Ik heb het wel zover gekregen dat ik het stukje kon saven in Word, doormailen naar huis en dus heb ik het hier gefatsoeneerd en gepubliceerd. Omslachtig dus. Wat als ik nu nog eens inspiratie krijg en ik zit op 't werk? Zelfde procedure? Stom. Ik kan gelukkig wel mijn log openen op t werk en dus daar de reacties lezen die jullie zo talrijk inzenden :-)) Toch één lichtpuntje dus.

Oud...
Ik heb een nieuwe job. In tegenstelling tot wat je zou denken als je de titel van dit stukje leest, is het echt wel een nieuwe job. Ik werk sinds gisteren aan een nieuw televisieprogramma. Helemaal nieuw, nog nooit eerder vertoond op de Vlaamse tv. Grote spelbreker: antieke computer gekregen. Maar dan echt antiek he. Nog grotere spelbreker en eigenlijk onoverkomelijk probleem: het is een Mac. Vre-se-lijk. Macintosh. Ik haaaaat Macs. Het zijn onhandige dingen, het is een prehistorisch masjien en als je een webpage wil laden, moet je toch wel een heeeeele poos geduld oefenen. Ik heb aan de directie natuurlijk meteen een pc gevraagd, maar zo werkt het hier blijkbaar niet. Ziet niemand dan dat ik echt ongelukkig ben als ik met een mac moet werken? Ik kàn er überhaupt al niet mee werken. Ik wil er niet mee werken. Ik wil een pc, met pentium vier en windows xp. Vraag ik echt te veel? Voor elk ietsepietse dingetje dat ik doe, heb ik het internet nodig. *Zucht*
Benieuwd of dit stukje erop zal staan. Het is namelijk gemaakt met dat mac-ding. En met heel veel geduld.

Pause muss sein

Australische brandweermannen genieten van hun pauze alsof ze picknicken in het bos. Ze overschouwen hun volgende klus. Branden als deze woeden al weken en bedreigen huizen in en om Sydney. Momenteel zijn er meer dan honderd gelijkaardige branden. Al een stuk of tien jongeren tussen negen en zestien jaar zijn opgepakt en beschuldigd van brandstichting... Triest...

Boem pats !
Ik vond dat het nu lang genoeg geijzeld en gevroren heeft. Eindelijk hadden we vandaag weer positieve temperaturen en dat was voor mij genoeg om nog eens de rollerblades aan te binden. Mijn stiefpaps had precies dezelfde gedachte, dus we gingen skaten. Dat ging goed, was wel glad, maar t ging. En toen. Hij. Boem. Pats. Onderuit. Tegen de stoeprand met zijn hoofd. Grote jaap. Bloed. Veel bloed. Naar ziekenhuis. Drie kwartier wachten op de spoedafdeling. Zagen ze dat bloed dan niet vloeien? Zeven hechtingen. Blauw oog en purperen wang. Veel pijn, naar t schijnt.
En ineens was de zondagmiddag om.

Genoot
Tijdgenoten. Nu. Op radio 1. Ideaal voor deze donkere zondagochtend.

Einde nabij?
Ligt het nu aan mij of was er vanavond echt geen bal op tv? Je kan me een nerd noemen, het kan me allemaal niet schelen, maar ik heb mijn zaterdagavond op een hele fijne manier doorgebracht. Eerst een kleinigheidje gaan eten, dan mijn appartement wat opgeruimd, een grote pot thee gemaakt, mijn pc opgezet, een leuk muziekje erbij en dan maar wat tokkelen. Ik heb overal backups van gemaakt, heb wat onnozele programma's die ik niet gebruik maar die wel veel geheugen in beslag nemen weggegooid, wat rondslingerende documentjes in mapjes gestoken (er kunnen niet genoeg mapjes bestaan) en dus wat orde op zaken gesteld. Gezellig vind ik. Buiten koud, binnen warm, klein lampje aan, paar kaarsen aan, home-outfit aangetrokken, en dan maar nerden. En voor ik 't goed en wel besefte, is 't nu middernacht. Bij zo'n tafereel, hoort een gepast muziekje. Ben begonnen met Prince, maar dat was me toch iets te druk, daarna U2 en dat was wel goed, maar een mens wordt dat al eens beu. Nog allerlei andere stadia doorlopen om nu te eindige bij Laïs. Nu zingen die meisjes een liedje over wat er zou gebeuren als de wereld zou vergaan. Grappig ! Geweldig tekstje, meeslepend melodietje, echt goed vind ik. Voor dit moment toch. Ik werd er echt helemaal happy van. Maar nu serieus, wat zou je doen als je wist dat morgen de wereld zou vergaan? Hmm. Ik denk dat ik enkele mensen opzoek die ik écht fijn vind, en dat ik heel erg ga vieren. Culinaire hoogstandjes combineren met de allerleukste muziekjes, omringd door lieve mensen, en een feestje bouwen. Misschien dat ik ook nog wel een laatste keer zou willen vrijen met iemand die ik écht graag zie... En ik zou nog snel ergens heen reizen. Ergens waar 't mooi en betoverend is. Ergens waar 't lekker warm is ook. Of ben ik nu dwaas? Wat zou ik moeten doen, wetende dat de wereld zou vergaan? Any ideas?

Boos
Vanmorgen een boze mail in mijn inbox. De mensen van topstat.nl hadden gezien dat ik het icoontje van mijn nieuwe webstat (ja, nu heb ik het verklapt, ik weet het. Ik was nooit goed in geheimen bewaren...) verkleind heb. Ik had het op 10x10 gezet in de plaats van op 20x20. Kleiner is fijner, dacht ik zo. Nuja, dat was wel flink buiten de topstat-mensen gerekend. Ze hadden zomaar mijn webstat ge-des-ac-ti-veerd ! Ik moest alles weer in zijn 'oorspronkelijke staat' herstellen, dan een mailtje sturen om te zeggen dat dat gebeurd was, dan zijn ze 't gaan checken en nu ben ik weer ge-re-ac-ti-veerd. Straffe toeren, he ! Allez, iets minder goed weggemoffeld dus, maar hij staat er, actief en al, mijn webstat ! *fier*

Zoek
Er is iets nieuws op mijn weblog. Ik heb mijn best gedaan om het goed weg te moffelen en daarin ben ik nogal redelijk goed geslaagd, dacht ik zo. Ik verklap lekker niet wat het is. Ga maar op zoek, het staat op deze pagina, je hoeft er dus niet voor verder te klikken. Goed he !

Voornemen
Lieve heeft gelijk. Ze had gelijk all along. Lieve was mijn collega tijdens Big Brother. Lieve zette haar gsm-toestel uit wanneer ze sliep. Ik doe dat nooit. Wat als er iets gebeurd is en men kan mij niet bereiken? Ben vanmorgen wakker gebeld. Door mijn moeder. Alweer. Ze moest het nummer van de sprekende klok hebben. En dan ook nog: "Hoe? Moet jij nie werken?" Ik heb vakantie mama. Al een week of twee. Om dan af te sluiten met "Allez, slaap nu maar verder." Yeah right. Verderslapen. Ikke. Not...
Mijn nieuw voornemen voor dit jaar : (is t nog op tijd voor goeie voornemens?) Ik zet mijn gsm toestel 's nachts op 'stil'. Vooral als ik mag uitslapen. Het ding helemaal uitschakelen is net een stapje te ver voor mij. Maar ik ga hem op stil zetten. Fijn plan he man !

*Blij*
Het is gelukt. Het is eindelijk zover. Ik werk nu met windows xp. Zonder probleem geïnstalleerd. Heeft wel even geduurd (ongeveer twee uur in 't totaal), maar nu werkt alles prima. Eindelijk. Dankjewel, Sige. I o u.
Ik vind het een mooi operating system. Mooi. Mooie icoontjes en mooie lay-out. Of het handig is en zo, dat weet ik niet, maar ik vind het wel mooi. Nu heb ik twee accounts: eentje voor mij en eentje voor Sige. Zodat onze bestanden niet in de war raken. Praktisch vind ik dat. En ordelijk. Ordelijk, stel je voor ...
En nu ben ik vooral in. In de mode. Helemaal méé. Helemaal xp. Ik zei toch al dat ik alles krijg wat ik wil. Binnen de mate van het mogelijke... Xp was mogelijk, ik wilde het en nu heb ik het. Wat zal het volgende zijn?

Help !

Ik met mijn impulsiviteit toch altijd he. Liep ik daarnet in de Hema een beetje te snuisteren. Valt mijn oog op een leuk fotokadertje. Gisteren had ik bij mezelf gedacht dat er in mijn appartement eigenlijk helemaal geen foto's te bespeuren zijn en dat een foto toch altijd leuk om te hebben is. Aangezien ik tegenwoordig altijd en overal mijn fototoestel in de aanslag heb, vond ik het niet zo'n gek idee om dat kadertje te kopen. Niet lettend op de gekke vorm of het kleine formaat, stond ik al met het ding aan de kassa. Nu thuis en alle foto' doorzocht, op zoek naar een leuke die erin zou passen en die het waard was om op mijn nachtkastje te zetten. Ik heb eigenlijk helemaal geen nachtkastje, maar wel een kramakkelig tafeltje waar mijn wekker en een paar kaarsjes opstaan, dus dat kan ervoor doorgaan. Maar dat is weer naast de kwestie. Hoe dan ook, geen enkele foto gevonden die in het dingetje past. Nu staat het hier. Leeg. Heeft iemand een leuke foto te veel?

Oscar
Zonder iemand of iets te willen beïnvloeden, zou een nominatietje toch wel heeeel fijn zijn.

Goeiemorgen! Nieuwe dag alweer. Zoals verwacht. Wat zal ik vandaag eens doen? I wonder. Ik heb heel veel zin om nog eens terug te gaan rollerbladen. Het is een kraakheldere dag, mooi zonnetje en koud. Perfect dus om te bladen, maar alle fietspaden liggen nog steeds vol ijs. Helaas dus. Een fikse wandeling door een bos dan of zo? Ook niks aan eigenlijk he? Ik ga gewoon buiten en dan zie ik wel waar ik uit kom? Moet toch nog altijd naar t districtshuis voor mijn paspoort. De ambtenaren hadden gisteren namelijk nie veel zin om te werken. 'ns kijken of daar vandaag al verandering in is gekomen... Seeya !

Al terug
Ben al terug thuis. Ben toch zeker bijna anderhalf uur weg geweest. Het één en ander sloeg tegen. Eerst pasfoto's gaan laten maken. In de foto-winkel stond zo-veel volk dat ik bijna ging lopen. Heb mezelf gedwongen te blijven wachten. Volgehouden maar met amper resultaat: foto's waarop ik krampachtig probeer te lachen. De hele foto wordt ingenomen door mijn hoofd, wat natuurlijk logisch is aangezien het pasfoto's moesten zijn, maar ik vind dat nie mooi. Eén en al hoofd op die foto's. Vier hoofden dan nog. Vier dezelfde. Bon, dan naar het districtshuis want over elf dagen verloopt mijn paspoort. Dicht. Gewoon dicht, gesloten, toe. Werken de ambtenaren nog niet vandaag? Blijkbaar niet. Troost gezocht in een cappuccino-to-go-van-de-foodmakers. Mmmmmmmmmm. Lekker. Ik wilde zo graag een frisse neus halen maar voor ik 't wist, liep ik in een verwarmd en overdekt winkelcentrum. En ik wilde van mijn pc weg, en voor ik het wist stond ik in de fnac te kijken naar de systeemvereisten van computers om te upgraden naar xp. Wisten jullie trouwens dat zo'n ding 12.000 frank kost? Schrikken.
Dan naar 't Kruidvat: wattenstaafjes en deo kopen. Deo geen probleem, wattestaafjes niet te vinden. Alles afgezocht, tegelijkertijd bellend met sige. Niet te vinden. En dan opeens: naast de condooms. Wie zet dat nu in godsnaam naast de condooms? Bon. Moest nie veel hebben, toch duizend frank kwijt. Maar da's niet erg want ik wilde toch van mijn frankskes af. Dan even bij de apotheker binnen want hoofdpijn. Dan naar de bank. Veel volk. Er voorbij gelopen. Loop wel een andere keer in de bank binnen. Terug naar huis. En hier zit ik nu. Alweer voor mijn pc. Ik was eens aan t denken om mijn computer een naam te geven. Ik vertel er zoveel tegen en ik zit er zo vaak op te tokkelen en als ik me verveel brengt hij altijd weer raad. Misschien moet ik hem maar eens dopen. Suggesties?

*Zoef*
Ik heb nu al vakantie sinds 19 december, da's dus bijna twee weken. Als ik nu even naga wat ik in die twee weken al gedaan heb, kan ik niet veel bedenken. In het begin, moest ik een beetje afkicken van big brother. Geen dailies meer, nog wel dagelijks even naar de site surfen om dan te merken dat er niets meer veranderd is en dat kon ook niet want de redactie zat thuis; de redactie was ik, met de katlenen en lieve. De eerste dagen van mijn vakantie heb ik vooral een beetje verdwaasd rondgelopen. Beetje onwezenlijk. Niet beseffend dat het opeens al december was en kerst voor de deur stond. En geslapen. Ik heb veel geslapen die eerste dagen. Ik had ook nog wat in te halen natuurlijk.En toen was Dieter jarig en toen was 't kerstavond en toen kerst bij de moeke en toen tweede kerstdag bij de papa. En nu ineeens twee januari. Nog vier dagen vakantie. En ik zou iets willen doen in die vier dagen. Maar wat. Als ik doe zoals nu, beetje loggen, beetje surfen, beetje downloaden en upgraden en zo, dan zijn de dagen zo voorbij. Ineens, wordt t dan donker en stel ik vast dat de dag om is. Zonder eigenlijk iets gedaan te hebben. Dus vandaag ga ik iets doen. Iets leuks. Beetje wandelen in de stad en ergens een cafeetje zoeken dat ik nog niet ken en waar ze toch lekkere koffie hebben (zou t bestaan?). En ik ga dingen doen die ik heb uitgesteld. Nieuw paspoort halen. Naar de bank. Pasfoto's laten maken. Kleine boodschappen doen. Gaat er iemand mee? Met twee is altijd zoveel gezelliger...

Xtra Problems?
Ik wil windows xp hebben. Let me rephrase that: ik heb windows xp, ik wil hem installeren. Want ik vind dat 'cool' staan. En ik vind het ook een mooi design'tje (is dit nederlands?). Ik wil gewoon geen enkele trein meer missen in het digitale tijdperk. Ik heb hier dus een installatie cd'tje liggen, én een upgrade. En het werkt niet. Dat ding weigert dienst. Allebei de cd's. Schoon, he. Het mompelt zoiets van "uw besturingssysteem is in het nederlands en de xp is een engelstalige versie" en nog iets van "incompatibiliteit" en iets van "c-drive formatteren" maar als ik formatteren hoor, hoor ik 'wissen, deleten, alles weg'. Ik laat me niet meer vangen hoor. Bon, ik heb dus de millennium editie en ik wil de xp. Liefst in 't Engels, maar da gaat nie. Naar 't schijnt. En nu?

Gelukkig nieuwjaar
Wat kan ik nog meer zeggen? Gelukkig nieuwjaar, beste wensen, originaliteit wordt moeilijk. Ik weet dat ik nog niet veel bezoekers heb op mijn weblog, maar toch, aan iedereen die hier op bezoek komt: heel veel geluk in 't nieuwe jaar. Want daar doen we 't toch voor he, voor geluk? Geluk in je werk, met je lief, met je legoblokken of je oude-munten-verzameling: hoe dan ook: veel geluk gewenst. Ik probeer alvast mijn wensen te doen uitkomen. Wie mij kent, weet wat die zijn... Mag ik die van jullie weten?