maandag, augustus 29, 2005

Wie wint?
Kijk, Lieve vroeg erom: Wat voor een auto heeft Katrien in een impulsieve bui gekocht? Dat is natuurlijk een immens moeilijke vraag, gezien het onmetelijke aanbod tweedehandswagens dat er op de markt te vinden is. Dus ik geef een paar tips.
Misschien is de voorgeschiedenis belangrijk, als u een gokje naar de toekomst wil wagen. Dat is immers vaak zo.
Ik rijd nu nog met een Peugeot 206, een rooie. Luciferrood. Ze heet dan ook Lucy. Dat was mijn tweede autootje. Nieuw gekocht, spic en span uit de garage. Mijn eerste was een Golf II, die ouder was dan ikzelf. Namelijk 21 jaar, geweldig mat groen, maar Cornelia sjeesde als geen ander ! Mijn derde wagen is anders. Ik zou 'm nieuw zeker nooit gekocht hebben, tenzij ik erg veel geld zou bezitten. Wel is het zo, dat ik er al jaren van droom. Ik vind 'm echt helemaal geweldig. Ik vind dat ie eerder bij een man past, dan bij een vrouw, maar daar heb ik me nog nooit iets wezenlijks van aangetrokken. Daar komt bij dat ie voor een erg schappelijke prijs te koop wordt aangeboden door iemand die ik erg goed ken. En zei ik al dat ik 'm echt machtig mooi vind? En dus heb ik een auto gekocht. Terwijl ik er geen nodig heb. Maar ik heb het toch gedaan. Welke? Rara, wie gokt juist?
ps: Lieve gokte niet juist. Ze kent wél redelijk goed mijn smaak...

zondag, augustus 28, 2005

Euh...
Ik denk dat ik vandaag een auto gekocht heb. Nogal impulsief, zonder 'm te zien, zonder echt een nieuwe (andere) nodig te hebben. Maar ik vind, soms moet je es iets doen dat je van jezelf niet had verwacht. En dan zien we wel weer verder ! Ha !

donderdag, augustus 25, 2005

Huh?
Zonet gelezen in een online-krant: Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael heeft een relatie met VRT-journaliste Greet Opdebeeck. Quoi? Leuk. Zijn echtgenote heeft dan maar ingestemd met een persbericht waarin staat dat "het beter zou zijn als we ons huwelijk stopzetten."
Ahbon. Hoe kan dat nu, een minister met een topjournaliste? Hoe gaat dat dan? Interview in bed, nadien, of tevoren? Allerlei mental pictures in mijn hoofd. Snel aan iets anders denken. Snel.
La différence
Kan iemand me asjeblieft het verschil es uitleggen tussen fajitas, enchilladas en een dürüm ?
Dank u.

woensdag, augustus 24, 2005

Dood
Vannacht ging een goeie man dood. Gewoon dood. Op verschrikkelijk korte tijd werd hij ziek, zieker en doodziek. We zagen het gebeuren. We stonden erbij en we keken ernaar. Gisteravond vroeg hij nog aan ons hoe het met ons ging. Hij maakte een grapje, en knipoogde naar ons. Alsof hij wilde zeggen dat het allemaal goed kwam. Terwijl hij goed wist dat het niet goed kwam. Eén van de laatste dingen die hij met z'n verzwakte stemmetje zei, was: 'Geen bloemen. En hou het simpel'.
Hij glimlachte gisteren nog, toen hij ons zag. Nu is hij gestorven. Ik wil nu zo graag bloemen kopen voor hem, om die dood toch wat mooier te maken. Maar dat doe ik niet. Ik hou het simpel.

(Reageer maar niet.)

donderdag, augustus 18, 2005

Mind
The mind is a great thing, vind ik echt. Soms tijdens de nachtshift, zit ik al van voor middernacht op mijn horloge te kijken, en kan het niet snel genoeg gaan. Ik heb niet echt een einduur, ik kan pas naar huis als het werk erop zit. Meestal is dat ergens tussen vier en zes uur 's ochtends. En dan hou ik iedereen in de gaten, en ik werk zo snel mogelijk, want mijn slaap is me zo lief. Ik word moe vanaf dik twee uur, en die laatste uren zijn er vaak te veel aan. Vandaag heb ik uitzonderlijk wél een einduur. Ik werk door tot acht uur 's ochtends. Dan mag ik zeker naar huis. Niet eerder, niet later. En deze nacht verloopt prima. Ik heb m'n geest ingesteld op "acht uur naar huis" en dat geeft geen enkel probleem. Niet moe, niet kregelig, gewoon, naarstig aan het werk. Interessant te weten dat je echt alles zelf in de hand hebt. Het is maar hoe je je geest erop instelt. En dan gaat het vanzelf.

dinsdag, augustus 16, 2005

Interessant
Wat ik bijzonder interessant vind, zijn de beschrijvingen die mensen van zichzelf gegeven op logs. Je hebt meestal het log, het archief, een link-afdeling, en een 'about me'-afdeling. Die laatste vind ik bijzonder interessant. Hoe kàn je jezelf zomaar even beschrijven aan vreemden, meestal dan nog in een paar zinnen? Hoe doe je zoiets? Ik heb geen 'about me'-afdeling. U leert me maar kennen via mijn postjes. Sue brengt er aardig wat van terecht, vind ik. Ik denk dat ik een redelijk accuraat beeld van haar krijg na het lezen van haar '100 things', in combinatie met haar posts natuurlijk.
Ik zou niet weten wat ik in mijn 'about me' zou moeten schrijven. Not a clue !

zondag, augustus 14, 2005

Vreemd
Ik kom de set opgewandeld. Het is vier uur 's ochtends. Het doet pijn, mijn hart en hoofd slapen nog. Ik heb een kop koffie vast en begroet mijn collega. Hij heeft een pint in z'n handen. Voor hem is het zaterdagavond. Voor mij zondagochtend. Ik zeg goeiemorgen. Hij slaapwel.

zaterdag, augustus 13, 2005

Plakbriefjes
Omdat ik zo'n gekke uren werk, of omdat liefje zulke gekke uren werkt, het is maar hoe je 't bekijkt, hebben we een post-it-relatie opgebouwd. Ik leg een geel plakbriefje voor wanneer hij wakker wordt, hij doet hetzelfde. Meestal staat er iets op als: "goeiemorgen lieverd, vergeet je de vuilzakken niet buiten te zetten? Als ik me niet vergis is het woensdag...".
Of iets als: "Geef je de bloemen aan de voorkant es water? Het wordt warmer weer."
Vandaag stond er: "Wanneer zie ik je nog es? Ik mis je..."

woensdag, augustus 10, 2005

Lovely !
Kijk, dit vind ik nu echt geweldig. Mijn ipod is nog mooier grasgroen, en als ze zo'n babydingetje nu zouden verkopen in het groen, het zou reden genoeg zijn om aan een kindje te beginnen, zie. Maar goed, desalniettemin adorable. Ik heb er natuurlijk al meteen twee besteld, voor mijn metekindjes. Uiteraard.

zondag, augustus 07, 2005

Magie
Zondagochtend, zes uur. Het onweert buiten, ik sta in de douche, bijna klaar om te gaan werken. Tanden poetsen, aankleden, dagcrème smeren, klaar voor een nieuwe dag. Ik trek m'n schoenen aan, mompel in m'n hoofd dat het toch nog wel erg vroeg is voor een zondagochtend, en heel even vervloek ik m'n job. Ik trek een fleece jasje aan en met een vlaag van slechtgezindheid mompel ik tegen mezelf dat het echt geen zomer is. Ik trek m'n voordeur open, loop naar m'n auto en ik kijk. Het onweer is voorbijgetrokken, de zon komt op en kleurt de hemel in onwaarschijnlijke tinten roze, oranje, blauw en geel. De laatste druppels van de regen vallen op mijn gezicht. Ik weet het, ik moet over twintig minuten dertig kilometer verder zijn, maar toch loop ik terug naar binnen. Ik maak liefje wakker en neem hem mee naar het raam. Dit moést hij gezien hebben. Even kijken we samen stil naar de wereld die wakker wordt. Een kus, hij kruipt terug in bed, ik haast me weg.
Het waren maar twee minuten, maar ze waren wél magisch...

vrijdag, augustus 05, 2005

Hoop
Soms begrijpt iemand iets niet. Kan best, natuurlijk. Je gelooft nogal in die persoon, dus je doet moeite. Je legt het uit. Met hand en tand. Uitvoerig. Je zet je echt neer om het uit te leggen, en je neemt je tijd. Je toont begrip, zet een vriendelijk gezicht op, en vergeet niet af en toe te lachen terwijl je uiteenzet. Hij/zij knikt, lacht terug, en lijkt het te appreciëren dat je het wil uitleggen. Je vraagt nog een laatste keer of hij/zij het nu wel begrepen heeft en hij/zij bevestigt. Ja hoor, nu wel. Dankje voor de uitleg. Ik heb ook wat dingen genoteerd, zodat ik het niet meer vergeet. Vol vertrouwen en hoop ga je verder. En dan, pats ! Hij/zij maakt een opmerking waaruit zoooo duidelijk blijkt dat het er nog niet in zit. En je vraagt je af of het er wel ooit zal inzitten. En iedere dag doe je minder moeite. En iedere dag geloof je er minder in.

donderdag, augustus 04, 2005

Dju !
Heb je dat ook? Dan word je overdag gebeld, maar je bent net druk in gesprek met een collega. Je herkent het nummer niet meteen, het kan belangrijk zijn, dus je neemt op. Blijkt het een vriend te zijn die zomaar effe wat wil kletsen. Omdat het lang geleden is. Of omdat ie z'n zinnen even wil verzetten. Doet er al niet toe waarom. Maar je was druk in gesprek, en er gebeurt vanalles om je heen en je hebt echt nu geen tijd, dus je belooft om later op de middag terug te bellen. Wanneer het wat rustiger is. En opeens is het halftwee 's nachts en je zegt: "shit, ik moest 'm nog terugbellen!". Tja. Hopelijk wilde hij inderdaad alleen maar wat kletsen...