Vraagje
Vraagje aan de mannen: Zouden jullie blij zijn als je een plant kreeg? Ik heb namelijk een grote blauwe hortensia gekocht voor mijn vader, maar nu ik erover nadenk,... Ik weet niet. De man ziet wel heel graag bloemen en elke vrije moment zit ie z'n tuin, maar om nu een plant te geven ...
Vraagje aan de vrouwen: Hebben jullie weleens een plant gegeven aan een man en zoja, was de man in kwestie er blij mee?
Of zal ik die hortensia gewoon in mijn eigen tuintje zetten en onderweg naar het feestje een fles Champagne halen of zo?

Feit
Het staat nu vast. Temptation Island is het programma van het jaar. Op Rijker Dan Je Denkt na, natuurlijk, dat spreekt voor zich... Maar wat heeft Renzo nu ineens uitgestoken? In hem rustte de hoop van menig vrouwmens. De hoop dat niet alle mannen hetzelfde zijn. Dat mannen kunnen weerstaan. Dat voor mannen ook andere dingen naast seks tellen. F*ck zeg, wat heeft hij nu uitgestoken.
En wil er iemand asjeblieft Goedele een klap in d'r gezicht geven? Dankjewel en merci.

Mooi

A beautiful mind gezien gisteren. Hele goeie film vond ik, alleen had ik het weer niet door he. Soms kan ik toch echt wel een kieken zijn, hoor. Ik zat maar te kijken en te kijken en ik was heus wel aandachtig, maar ik had het echt niet door tot het bijna letterlijk uitgespeld werd... Typisch voor mij. Dan zit ik te kijken en te denken en ik zocht 'de clou' veel verder dan nodig maar uiteindelijk had ik 'm wel. Mooi mooi mooi ! En ook de site is een meesterwerk, vind ik. Heel cool. En 't gezelschap was ook fijn.

Verandering van spijs...

Ik ben een beetje uitgekeken op het fleurige bloemetje op mijn desktop. Heb het er dus maar afgegooid en er iets anders 'opgepleurd'. In de hoop dat de mensen op de redactie het zouden lezen en begrijpen, maar tot dusver nog geen successen geboekt. Maar dat is niet zo erg. Ik vind het gewoon zelf goed. En voor wie anders dan mezelf, zou ik mijn wallpaper aanpassen?

Gril
Ik hou wel van die aprilse grillen. Ik heb vanmorgen in een gigantische storm gezeten op de E17. In Antwerpen was het lichtjes aan het druppelen, maar tegen de tijd dat ik door Lokeren reed, leek het heel erg op een wolkbreuk. De hemel kleurde bijna zwart, bladeren waaiden (of is het woeien?) van de bomen, en werden vergezeld door donderslagen en bliksemschichten waarvan zelfs de fijne radiostem van Friedel Lesage kraakte. En regen ! Gietende regen ! En hagel ! Alles erop en eraan. Het verkeer vertraagde op de snelweg tot ongeveer vijftig kilometer per uur. En boven Gent klaarde de hemel weer op. 't Was een mooi spektakel der natuur. Een mens wordt er lyrisch van !

Hoofdpijn
Hoofdpijn. Van de ergste soort. Hoofdpijn waarbij het zelfs pijn doet als je je ogen open doet. Elk geluidje klinkt alsof het in je hoofd rinkelt. Bukken doet pijn, stappen doet pijn, praten doet pijn, douchestralen doen pijn. Ik besluit deze avond op de sofa door te brengen. Noodgedwongen. Maar niet dat ik plannen had natuurlijk...

Leeg
Lege agenda voor dit weekend. Niks aan de hand ! Wel wat verplichtingen om mijn geest tot rust te laten komen zoals de afwas van de hele week, en ook een bezoekje aan de mama-met-de-kapotte-rug, maar verder: niets, nada, nothing ! Vind ik heerlijk zo. En het wordt slecht weer dus dat komt goed uit: boek lezen, filmpje kijken, koffietje drinken, beetje nerden... Zo moet het zijn. God, wat heb ik een heerlijk saai leventje.

Maar moeder toch...
Ons mams is door haar rug gegaan. Ze is nu thuis. In ziekenverlof. Voor een hele tijd. De dokter heeft gezegd dat ze niet meer mag gaan werken. Niet meer, als in 'not ever again'. Voor haar eigen goed. Ze is verpleegster en is eigenlijk te oud geworden voor de fysiek zware job. Oude mensen wassen, tillen, sleuren, verzorgen... Maar ze is nog maar 53 en doet haar job zo graag. Ze is nu in de 'denial-fase'. Hopelijk volgt daarna de acceptance en de berusting uiteindelijk. Kan ze beginnen profiteren. Net als mijn vader trouwens. Die deed dinsdag zijn laatste werkdag. Word ik nu ook oud als mijn ouders gaan pensioneren...?

Louche
Dit vind ik nou een louche kerel. Het staat "written all over his face" dat hij niet te vertrouwen is, vind ik. Mocht ik zo iemand irl tegenkomen, ik zou er nog niet over peinzen om met hem in zee te gaan of nog maar met hem te praten. Ik kan het niet verklaren, ik voel het gewoon van ver. Kan er natuurlijk ook helemaal naast zitten.

Mars
Waar ik niet mee om kan, is mensen die uit hun nek kletsen. Zomaar een eind weg lullen, zonder ook maar iets van betekenis te zeggen. Of iets nieuws aan te brengen. Er zijn zo van die mensen, ik corrigeer: er zijn zo van die vrouwen, die hun standpunt een keer of tien op een andere manier verwoorden zodat het bij sommige mannen overkomt alsof ze ontzettend veel van het onderwerp afweten en heel interessante dingen weten te vertellen... Dat 'sommige' mannen dat niet doorzien, daar kan ik echt niet bij. Komen ze dan toch van Mars en wij, vrouwen, van Venus? 't Is een vreemd fenomeen...

Ik heb hem gevoeld !
Zoals al eerder op dit log te lezen viel, word ik tante. Van Jefke. Nu nog in mijn nicht haar buik, maar over drie maanden wordt ie verwacht. De eerste van een nieuwe generatie in de familie en wat zo cool is: ik heb hem gevoeld ! Jaaaaaaaa, ik heb hem voelen trappen. Het was een wonderlijk gevoel ! Alsof ie 'dag' tegen me zei. Iets als "Dag mevrouw, ik ben jefke, en ik heb begrepen dat jouw warme hand op mama's buik mijn tante wordt. Fijn zo." Zo klonk het. Zo voelde het. Ik had nog nooit eerder een baby gevoeld in iemands buik en ik ben er helemaal van onder de indruk. Het was een heerlijke schop tegen mijn hand... Ik ben blij dat ik zijn tante mag zijn ! Of haar tante. Want Jefke is nog maar een voorlopige naam. Alles beter dan 'het' natuurlijk...
Kan nauwelijks wachten om hem irl te voelen...

Miljoenen
Door alle gebeurtenissen op het werk, was ik het even vergeten, maar nu ik het opnieuw neertik in de nieuwsbrief (u bent toch geaboneerd he?), denk ik er terug aan... Maandag ging ik voor het werk naar een veiling bij Amberes. Honderden werken werden er geveild en bij heel wat stond ik toch echt wel verbaasd. Ik heb letterlijk miljoenen zien vloeien...Zo werd er een schilderijtje geveild van Frits Van Den Berghe, niet eens echt mooi, maar over smaak kunnen we niet twisten. De instelprijs was tienduizend euro. En een minuut later weerklonk de veilinghamer. Verkocht voor 110.000 euro. Da's 4.4 miljoen. Daar kan ik verdorie een leuk huisje van kopen. En zo ging het maar door en door en door en ... Nu ben ik nog maar eens tot de vaststelling gekomen dat het niet eerlijk verdeeld is. En je zal maar de veilingmeester zijn en op ieder werk 35 % innen... *Zucht*

Weet je wat het is....
... het is niet eerlijk. Er zijn andere mensen op andere posten die minder goed werk leveren of minder over hebben voor 'de job'. Voor mij waren het vooral de kleine dingetjes. Naar elkaar kijken tijdens een urendurende vergadering en weten dat we hetzelfde dachten. Of om dezelfde dingen lachen of dezelfde dingen dwaas vinden. En wie zal er nu nog tiramisu voor me meebrengen of een paaseitje voor me klaarleggen als ik aan een zware dag moet beginnen? 't Is echt niet fair. En ik wil dat hij dat weet. Bij deze, Steven.

Van slag
Ik ben helemaal van slag. Uit mijn lood geslagen. Mijn fijne collega doet morgen zijn laatste dag bij ons. Helemaal onverwacht.
Ik moet alleen verder. En hij was nochtans de enige reden om te komen werken. Hij maakte de rotste situaties grappig en kon alles relativeren. Voor mij was hij meer dan een collega. Hopelijk blijft hij dat.

Weegschaal
Ik ben een eeuwige twijfelaar. Ik heb een aantal mensen die ik heel erg vertrouw en hun oordeel volg ik meestal als ik weer eens niet weet welke kant ik uit moet. Zo ook met mijn huizenjacht... Ik heb een huisje gezien dat me bevalt, met een heel grote tuin, maar het is in 'het hol van pluto'. Een eindje van Antwerpen, een eind van thuis dus. Zonder buren, alleen een bos en paarden in de aanpalende wei. Als de verkoper zijn prijs nog wat laat zakken, is het een mooie koop. Alleen... Och, ik weet het niet. Het is nog maar het derde huisje dat ik gezien heb en het is tenslotte niet hetzelfde als effe een kleedje gaan kopen. Maar aan de andere kant, als het me bevalt, waarom moet ik dan nog wachten tot ik iets anders/mooiers tegenkom? Zal ik voor die prijs nog wel iets mooiers tegenkomen? En als ik gewoon te lang wacht uit besluiteloosheid, koopt iemand anders het misschien...
Ik weet het niet.

Ochtendtafereel ten huize Katarina
Godverdomme zeg. In de plaats van gewoon, zoals iedere normale mens, zaterdagochtend in bed door te brengen met de krant en een tas koffie of thee, maar nee, katrien niet hoor. Zij gaat cd'tjes zitten branden om dan een foutmelding (buffer underrun error) te krijgen, het opnieuw te proberen -met nieuwe cd, want vorige beetje beschreven en dus niet meer bruikbaar-, nog eens opnieuw te proberen want dezelfde foutmelding.... Dan gaat Katrientje eens op het net kijken wat die foutmelding betekent en of er oplossingen voor bestaan. Jaja, Katrientje zoekt en vindt heel gemakkelijk, leest aandachtig, volgt alle raadgevingen van eerdere slachtoffers, en probeert het nog eens opnieuw, ditmaal met haar laatste rewritable cd. En het mislukt nog maar eens. Katrien krijgt het nu danig op haar zenuwen, loopt ijsberend en vloekend door de kamer, en gaat van pure frustratie naar de Delhaize terwijl haar computer ijverig brandt en brandt. In blijde verwachting en een geslaagde en complete cd thuis verwachtend, stelt ze vast dat het ding weer eens helemaal geblokkeerd is en doodleuk NOGmaals dezelfde fout geeft. Katrien heeft nu vijf cd's verknoeid en vraagt hulp. Aan haar logbezoekers.

Hihi
Ben vanmorgen al heel vroeg naar de Delhaize gereden. Boodschappen doen. Platte kaasjes kopen voor 's morgens, groentjes kopen om mijn goede voornemens te vervullen, fruitsapje voor als er bezoek komt, bloemetje kopen om de lente in huis binnen te loodsen, u kent dat wel. Op zaterdagochtend zijn er weinig mensen die dat ook doen. Blijkbaar wachten de meesten liever tot 's middags, tot de drukte heerst. Of misschien hebben zij geen slaapproblemen, in tegenstelling tot sommigen. Hoedanook, ik ben weer aan het uitwijden. Wat ik eigenlijk wilde zeggen, is dat er een vreemd koppel voor me stond aan de kassa. Zij: zuurpruim, huidkleurige panty's, rokje tot onder de knie, seutige schoentjes, kapsel dat wellicht al honderd jaar hetzelfde is, sigaret al in de aanslag. Hij: hetzelfde figuur, maar in mannelijke uitvoering. Bodywarmer, snor, pokdalig gezicht, vet haar, jeansbroek die zijn bilspleet net niet verbergt. Op de band aan de kassa: Het Laatste Nieuws en een wortel. 1.
Brrr. Snel aan iets anders denken, Katrien !

Slangen
Het verdriet om het krakkemikkige huis is al verteerd, ik heb mijn zinnen al op een nieuw en veel mooier project gezet. Een huisje, recht uit een sprookjesboek, alleenstaand, in het midden van de bossen, acht jaar oud, da's in huizentermen spiksplinternieuw, met een gi-gan-tische tuin en als enige buurman, het bos. Jaaaa, natuurlijk zit er een adder onder het gras. Zeg maar ineens een anaconda. Het staat in een bosgebied. Recreatiegebied. Even uitpluizen hoe de vork in de steel zit en dan pas zet ik mijn euforie verder... Maar hoop doet leven !

Als je dit leest...
.... is het dan gek dat ik iets moois had verwacht?
We bieden u deze pittige en volledig gerenoveerde woning te koop aan. We vinden hier : een kelder - een inkom - een living - een ingerichte keuken - een bergingskamer - en een mooi tuintje met tuinhuis. Op de 1e verdieping : een badkamer (met ligbad, lavabo en kasten) - 2 slaapkamers en 1 bergingskamer. Alles is mooi verzorgd in orde, onder andere nieuwe PVC-ramen met dubbel glas. Beslist een aanrader in zijn prijscategorie !!
Niet dus he. We troffen aan: een oud arbeiderswoninkje, verwaarloosd, armtierig, inderdaad met nieuwe ramen, maar met tochtende deuren, geen tuinhuis maar een barakje in golfplaten, een verschrikkelijke badkamer vol spinnenwebben, een kelder waarin water staat, een keuken met schimmel op de muren, en om toch iets positiefs te zeggen: een leuke en lichte woonkamer...

Wat voor een condoom???
Een met verdovingsmiddel aan de binnenkant ! Wat gaan ze nu nog allemaal uitvinden? De verdovende crème stelt de seksuele opwinding uit, waardoor het vrijen langer duurt. Het middeltje smelt als het in contact komt met de huid en verspreidt zich dan over de top van de penis. Daardoor is die gedurende een korte periode minder gevoelig en wordt de zaadlozing uitgesteld. Het vrijen duurt hierdoor langer. ALLE mannen tussen 18 en 40 jaar zouden sterk voorstander zijn van een condoom dat de seksuele opwinding wat afremt.
En mannen, hoe zit dat bij jullie? Te opgewonden? Te snel voorbij?
En dames, jullie klachten? Ben benieuwd hoor... ;-)

Een kinderhand ...
... is gauw gevuld. Wat kan ik toch snel gelukkig worden ! Daarnet heb ik bloemen gekregen. Net als alle andere vrouwen binnen het bedrijf, kreeg ik bloemen. Het is vandaag secretaressedag, maar niet alleen de secretaresse werd 'in de bloementjes gezet' (hehe). En nu ben ik echt, oprecht blij met die bloemen. Het is geen prachtig boeket, maar toch een leuke attentie. Mijn dag is meteen opgefleurd !

AuwAuwAuw
Ik ben gevallen. Van de trap. Op 't werk. Gevallen. Telefoon tussen mijn hals en schouder geklemd, druk babbelend, jas in de hand, handtas aan andere schouder, de foute schoenen en een trap. Meer heb ik niet nodig. Twee blauwe knieën hou ik eraan over en de huid van mijn rechterscheenbeen kapot. Overkomt mij weer. Kinderen van drie vallen. Toch geen meisjes van 25...

Fijn
Ik vind het fijn dat er een paar mensen in mijn leven zijn waarbij ik helemaal mezelf kan zijn. Vaak moet ik me professioneel gedragen of stoer of als harde tante, maar heel af en toe kan ik gewoon Katrien zijn. Met onzekerheden en met twijfels. Met gevoel en met kwetsbaarheden. Da's fijn. Een verademing. Dankjewel daarvoor.

Bumper
20.07 uur. Vertrokken om 17.50 uur. Niet in Luxemburg, niet in Parijs, in f*cking Gent. Twee uur en een kwart voor zestig kilometer. Mag ik alstublieft... eens efkes... heel.. hard... roepen?
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaarrrrrrgh !

Productief
Ik zit hier alleen op de redactie. De producer zit in Cannes voor vier dagen, de directeur ook. Hoofd research werkt twee dagen van thuis. Collega had afspraken vandaag en is dus ergens ten velde, andere collega zit een verdieping hoger. Ik, alleen op de tweede verdieping. Niet zo gezellig, maar ik heb het wel naar mijn zin. Geen gekwetter, maar ook geen gelach natuurlijk. En ik blijk best wel productief te zijn als er geen afleidingen zijn. Maar 't is toch leuker als mijn fijne collega hier is. De rest mag blijven waar hij/zij is. Hihihi. Stout he... :-)

Zo
Zo. Dat is al een stuk beter. En nu hou ik het zo. Minstens een dag.

Chaos
Ik heb een hekel aan vanalles, maar één van de meest ergerlijke dingen vind ik chaos. En ik lijk net dàt aan te trekken. Chaos op mijn bureau op de redactie, en bijgevolg chaos in mijn hoofd. Ik ben nu op zo'n punt gekomen waarbij ik door de bomen het bos niet meer zie. Ik weet eenvoudigweg niet meer waar ik moet beginnen en vooral niet waarmee. Ik heb een aantal dingen die absoluut vandaag moeten gebeuren en dat zal ik doen, maar hoe het verder moet, weet ik niet. Hier ligt zooooveel op mijn bureau, ik denk dat ik een aantal uren zoet zal zijn met alles gewoon maar weg te ruimen. Ballast selecteren en weggooien. En dan, blad per blad, verderwerken. Lezen, onderzoeken, afwerken en weggooien. Dat ga ik doen.

Gelukkige verjaardag
Mijn vader is jarig vandaag. Hij wordt vijfenvijftig. Hij moet nog een week werken en dan stopt hij ermee. Pensioen. Dubbel feest dus. Hij heeft hard genoeg gewerkt. Gelukkige verjaardag, pap !

Help
Ik weet het, ik moet me dringend gaan bijscholen in de webbie-kunde, maar nu krijg ik wéér overal rare tekens waar ik een e met een accent schrijf. Zie je wel. En Hank, de code van vorige keer werkt niet meer. Zitten er zo nog toverwoorden in je trukendoos? Thx !
Update: Het lijkt toch weer te werken. Zijn dit nu de cybermysteries waarover je zo vaak hoort vertellen?

Verbod
8.35 uur. Zondag. Zwaar hoofd. Enige vooruitzicht: tien uur aan een stuk werken. 't Zou verboden moeten worden...

Te kort
Als een weekend slechts één dag duurt, is er natuurlijk ook niks aan,he. Hoewel ik niet mag klagen want mijn collega's hebben ook op zaterdag moeten werken. Door het familiefeest ben ik daaronderuit kunnen glippen, maar morgen is er geen ontkomen aan. Wie spulletjes wil laten schatten door onze veilingmeesters, allen naar het Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen ! Enne... ik zal er ook zijn. Heel de dag. En Gerty ook. Maar da's bijzaak, toch?

Not so cool
Op het communiefeest van mijn jongste neefje nog eens met de neus op de feiten gedrukt. Er was een tafel voor de kinderen, een tafel voor de volwassenen en een tafel voor de jeugd. Guess where I was seated... Ik had de eer en het genoegen de tafel te mogen/moeten delen met één iemand die ik kende. Mijn neef Peter. De rest was allemaal jonger (gemiddelde leeftijd schat ik op achttien) én aangetrouwd. Ik ken die mensen van haar noch pluimen en aangezien dit het voorlopig laatste communiefeest was, zal dat ook zo blijven.
Enige lichtpuntje van de dag: ik heb in het midden van de polders wél een huisje gevonden dat me bevalt. Maandag bellen voor een afspraak.

Feest
Vandaag het voorlopig laatste communiefeest in de familie. Nageslacht is al onderweg, maar van mijn generatie doet 'onze jongste' vandaag zijn communie. Ik kijk er niet echt naar uit, maar goed, ik wil van de gelegenheid gebruik maken om eens door de Oost-Vlaamse polders te toeren op zoek naar een huisje. Wish me luck !

Vraagje
Tegenwoordig zie je overal zo'n kwebbelboxen opduiken, op weblogs. Hier bijvoorbeeld. Die vind ik wel grappig en zo. Zou ik er ook zo'n ding oppleuren? Of toch maar niet meeheulen met de bende? Hmm. Tell me !

Afkick
Ik zal wel in herhaling vallen, maar ik zeg het toch nog een keertje: ik hààààt Belgacom. Die criminele organisatie heeft me net een halve dag technisch werkloos gemaakt. Zou ik schadevergoeding kunnen eisen? Enfin, één of ander probleem met een server of kabel of lijn (weetikveel), zorgde ervoor dat we de hele middag niet konden surfen of mailen. Heeeel tof.
Ik zat er als het ware verloren bij. Wezenloos. Zieligskes. Werkeloos. Afkickverschijnselen misschien. Maar nu is alles weer in orde. Gelukkig. En dan kon een logje niet uitblijven natuurlijk. Maar intussen is het vijf uur, of toch bijna, en nu natuurlijk ook geen zin meer om nog voor dat laatste uurtje in gang te schieten. Dat komt ervan hé.

Mijn vlakke land
Waar ik vandaag allemaal gezeten heb ! Ik heb langs kronkelende weggetjes gereden in de kempen om tot in Scherpenheuvel te geraken. Daar ben ik tot rust gekomen tussen de velden om te eindigen op een Aarschots terras. Zo ben ik ook eens in Aarschot en Diest geweest. Voor het eerst. Wel leuke stadjes... Maar zo klein, zo besloten. En iedereen kent mekaar. Da's raar, vind ik. Maar goed, ik heb mijn eigen ronde van Vlaanderen gereden en weet alweer waar ik absoluut niet wil gaan wonen. Nu nog iets vinden waar ik wel een vaste stek wil. En waar ik het kan betalen. Piece of cake ! Hmmm, nu ik erover begin, cake lijkt me wel wat...

Extra
Goeiemorgen wijde wereld ! Normaal gesproken zit ik nu op mijn werk. Op de redactie. Nu niet. Nu zit ik thuis. Voor mijn pc (allicht!). In kamerjas. Pas gedoucht.
Ik moet vanmiddag namelijk naar Leuven en ik wilde niet de hele dag op en af rijden, dus werk ik deze voormiddag van thuisuit. Het lijkt een beetje op spijbelen, zoals vroeger op school. Beetje een schuldgevoel, maar da's niet echt nodig, want ik ga echt wat werken. Maar eerst beetje rondhangen. Yoghurtje eten. Krantje lezen. Rustig aankleden. Tasje thee maken. Praatje slaan met Louiske, de overbuur. Oeps. En tegen dan zal t twaalf uur zijn. Tijd om te vertrekken. Naar Leuven. Voor 't werk natuurlijk.

Te lang
Woensdagmiddag en dus de wekelijkse redactievergadering achter de rug. Gek, wat een vergadering van vijf uren met een mens doet. En als er nu eens grooote dingen besproken werden... Maar goed, nu weet ik tenminste weer de laatstenieuwe roddels uit de Medialaan.

Update
Is zoals u kan zien, niet meer nodig. Verdwaalde surfers kunnen nu tenminste zien dat ze bij Katrien ! zitten. Met dank aan webbie Bart 4.0. Voor vanalles ;-)
Maar ik heb het wel helemaal zelf gedaan hoor ! Echt, Wieve. Helemaal zelf. Jajaja, ik word nog een echte webbie. Ahum.

Foetsie
Omkat is min of meer gelukt. Zonder al te veel kleerscheuren erdoor gekomen, maaaaaar mijn titel is weg. Hoe weten de nieuwe mensen nu dat ze bij Katrien zitten? Poehoeeee. Snif. Welke webbie durft het aan om mij in very plain words uit te leggen welke code ik waar moet invoeren om mijn titeltje terug te krijgen?
*in blijde verwachting* Dankewel en merci. Van Katrien dus he.

Omkat
Tijd voor lente. Tijd voor frisser kleuren. This will do for the time being. In afwachting van iets veel beters natuurlijk. En?

Beestjes
Grappige beestjes ben ik vandaag en gisteren tegengekomen. Gisteravond stond ik voor een verkeerslicht te wachten en op het zebrapad was een ekster aan het trippelen. Op haar gemak, trippel trippel trippel... En het werd groen en toch reed geen enkele mobilist door, tot mevrouw ekster de overkant van de straat had bereikt. Menig chauffeur achterin de rij begon te toeteren, maar toch kwam er geen beweging in de file wachtende auto's. Ik dacht dat de ekster gewond was en niet kon vliegen, maar om de stoeprand op te springen, fladderde ze toch even. En toen ze op het gras zat, vloog ze weg. Grappig beestje. En vanmorgen stonden twee koeien langs de E17 aan mekaars wang te likken. Schoon beeld. 't Is eens wat anders dan voorbijrazende trucks.

Gewend
Gek hoe snel ik aan het comfort van mijn muis mét scrollwieltje wen. Thuis heb ik zo'n ding natuurlijk en op 't werk natuurlijk ook, maar mijn collega niet wegens niet zo gek op alle computerdingen, dus heb ik me de enige muis mét wieltje maar toegeëigend (wat een opoffering, toch?).
Maar ik ga minstens een paar keer per dag hem uit de nood redden omdat zijn ouwe pc weer vastgelopen is, en dan verbaas ik me erover dat ik altijd met mijn wijsvinger op zoek ga naar het afwezige wieltje. Niet dat dit postje enige nieuwswaarde heeft, maar daarvoor was u al langer gewaarschuwd he. ;-)

Joehoe
Vanmorgen deed het opstaan pijn. Of zoals men in Antwerpen pleegt te zeggen, het piekte. Gisteravond namelijk nog naar de late heruitzending gekeken van Temptation Island omdat ik het vorige (paas)maandag gemist had. Tjonge, jonge, het is toch goéd he... Het is zelfs een reden om vanavond na 't werk als een gek naar huis te snellen en daar te blijven, want straks, om 20.40 uur, krijgen we het vervolg te zien. Ik kijk er al vol ongeduld naar uit...

Bummer
Gisteren het huisje van mijn dromen gezien, in het dorp van mijn dromen. Ik ben opgegroeid op Linkeroever, ik woon nu in de stad, maar ik wil heel graag terug naar Linkeroever. Het is een slaapdorp eigenlijk, maar het is vertrouwd, het is thuis. Het is heel groen, de mensen zijn leuk, de winkels zijn leuk. Gisteren dus een huisje gezien, redelijk klein en mét de broodnodige tuin... Ik schatte het op een miljoen of vijf. Duur, maar nog te doen. Ik belde vanmorgen naar de makelaar. 9.6 miljoen frank. End of story. Shit.

G
Ik rijd elke dag van Antwerpen naar Gent en terug en op die weg worden nu serieuze werken uitgevoerd. Op het Scheldeviaduct in Gent mogen vanaf nu geen vrachtwagens meer rijden. Ze moeten omrijden en speciaal voor hen is een 'alternatieve' route aangelegd. Die wordt aangeduid met de letter G. Geel bord met zwarte letter G. Nu zit ik me al dagen en dagen af te vragen waarvoor die G staat. Kan iemand me het verlossende antwoord geven? Dankewel en merci.

Anders
Het voordeel van zonnige zondagochtenden is dat de wereld er weer helemaal anders uitziet dan op eenzame zaterdagavonden. En da's goed.
Toen ik nog een veel te emotionele puber was en weer eens dacht dat mijn leven een hel was, zei mijn stiefpaps altijd: "Morgen sieht die Welt schon gans anders aus." Hij heeft gelijk. En da's reden om te vieren ! Ik ga een uitgebreid ontbijt halen, maar ik ga eerst een uurtje langs de Schelde skaten. Cool !

Genoeg
Ik heb me vaak afgevraagd wat best was: een spannend leven met alle gevolgen vandien, met hoge pieken en diepe dalen, of gewoon een rustig voortkabbelend weggetje met een evenwichtige balans. Dat impliceert helaas geen hoge toppen, maar gelukkig ook geen dieptepunten. Ik heb lange tijd gekozen voor de pieken, ik denk dat het voor mezelf beter is om afstand te houden. Geen pieken, en nu ook geen dalen meer. Ik heb er genoeg van.

Verwachtingen
Soms verwacht ik dingen van mensen. Zonder echt duidelijke afspraken te maken, verwacht ik toch dingen. Dat moet ik maar niet meer doen. Dat draait veel te vaak op teleurstellingen uit. En het roept vragen op. En dat kan ik missen. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd, ik hoef er echt niks meer bij te hebben. Ik neem me voor om vanaf nu niks meer te verwachten, tenzij het expliciet werd afgesproken. Correctie. Ik neem me voor om te proberen niks meer te verwachten. Da's misschien beter voor mijn gemoedsrust. En zo word ik misschien nog eens verrast. Misschien.

Ha die ma!
Ben vanmorgen even naar de Makro gereden. Had een paar spullen nodig en ik wilde ook gewoon wat rondkijken. Ik heb er een dekbedovertrek gekocht. Eigenlijk twee, maar die ene is wel bijzonder. Het is een donsovertrek met mooie rode klaprozen op. Beetje gebroken wit, beetje blauw, en veel klaprozen. Ik moest voor mijn moeder ook wat spullen meebrengen die zij de vorige keer vergeten kopen was. Ze hielp mee de koffer uitladen en ze schrok van de donsovertrek. Ze had vorige week namelijk exact dezelfde gekocht ! Zonder het van elkaar te weten, hebben we dus hetzelfde gekocht. Zou ik dan toch zoveel op haar lijken? Hmmmm.

Lied van de dag
Net nog gehoord op de radio, Ironic van Alanis Morissette. Leuk liedje. Leuke lyrics. "Meeting the man of my dreams, and then meeting his beautiful wife. Isn't it ironic?"
Just a thought...

Weekend
Ik kan het weekend al ruiken ! Het ligt vlak voor me, bijna voor het grijpen. Ik hoor de collega's en vrienden al plannen bespreken, plannen smeden, plannen uitvoeren en ik, ik plan weer niks. Hou ik niet van. Ik wil morgenochtend wakker worden om een uur of tien en me eens beginnen afvragen wat ik eens zal gaan doen. En ik wil zaterdagavond weer in bed kruipen en me afvragen wat ik allemaal gedaan heb en eigenlijk niks kunnen bedenken omdat ik gewoon niks belangrijks heb uitgestoken. Zo heb ik ze het liefst, mijn weekends. Ik laat alles maar op me af komen. Ik neem het zoals het komt. En als er niets komt, zal ik zonder zorgen weer aan een nieuwe werkweek beginnen. Maar daar wil ik nu nog niet aan denken. Het wordt vast een fijn weekend !

Huh?
Zien jullie die vreemde Chinese tekens ook op de plaats waar ik een e met een accent typte of waar ik een weglatingsteken wilde? Heel gek, want als ik het re-edit, doet ie het gewoon weer opnieuw... Heb ik zonder het te beseffen een taalpakket geinstalleerd dat ik niet wilde en veel belangrijker, hoe doe ik het weer weg? Zit hier geen undo-knop ingebouwd? Toevallig? é Kijk, hij doet het weer !

Sooooooo coool
*Iemand* uit West-Vlaanderen heeft een unique-hits-kanon gecreëerd. Een zoekmachine voor onze West-Vlaamse medemens. Helaas werkt ie nog niet, maar da's bijkomstig. Ik vind het ge-wel-dig. Even better ! Ik heb me werkelijk een kriek gelachen. Niet met de West-Vlamingen, ik vind het gewoon een grappig taaltje. Zo zei mijn Knokse stiefmams een tijdje geleden dat ik iets bij de buurvrouw moest gaan halen, of zoiets, enfin ze heet Gaby. En dat klonk als volgt: 'Katrien, ho gi bi habi mo gow'. Geweldig toch?
Maar dat was weer naast de kwestie. De site is soooooo cool En kijk vooral ook even naar de stats ! Met dank aan webbie nummer vier.

Bloemeke
Ik heb mijn desktop een beetje opgefleurd met dit zonnige bloemetje. Maakt me beter gezind. Houdt me wakker. Keeps me going. Laat me ook beseffen dat ik langzaam maar zeker afglijd naar het nerd-schap. Eén van de eerste dingen die ik me namelijk afvroeg, was of zo'n mooie kleur écht in natuur zou voorkomen, of dat de foto gephotoshopt was ...

Invulleuh
Enkele studenten van de KU Leuven doen onderzoek naar relatievorming via intant messaging, u weet wel de messenger en icq-toestanden. Ze vragen wat medewerking, dus wie in een goedgeluimde en hulpvaardige bui is, gelieve dit formuliertje even in te vullen. Wel voor vijftien april. Uw tijd gaat nu in. Succes !

Heilig
Vandaag kan mij en jullie niets overkomen. Vandaag is het namelijk de feestdag van de Heilige Isidoor en de Heilige Isidoor is uitgeroepen tot de patroonheilige van alle internetgebruikers. De man heeft wellicht een zware taak op zich genomen, maar ik voel me er wel lekker veilig bij. Warm gevoel om te weten dat er iemand over me waakt... Fijn zo !

:-)
Er staat vanmiddag een soort van onverklaarbaar glimlachje op mijn gezicht. Ik kan het nie zo goed verklaren, heb namelijk een veel te lange vergadering achter de rug waarop weerom niks fatsoenlijks is gezegd. Maar toch, het kan me allemaal niet zoveel schelen vandaag. Ik heb geen zin om te klagen, om te zeuren, om te zuchten, het leven is weer even mooi. Een fijn weertje, een prettig muziekje, het raam open en geen gezeur aan mijn hoofd. Nu heb ik mijn glimlach toch min of meer verklaard, niet? Hoedanook, het bevalt me wel. :-)

Lullo
Waar ik vanavond Bruno Wyndaele had verwacht, werden Carl en Karl ten tonele getoverd met een nieuw programma 'Het Groot Verzet', in het raam van de Vlaamse wielerweek. Nu wil ik al beginnen met te vertellen dat wielrennen waarschijnlijk de enige sport is waarvan ik niets of niemand ken, noch wil kennen. Enfin, het interesseert me bijzonder weinig. Dit volledig terzijde. In het programma zat ook een interviewtje met Marc Smeets, blijkbaar een 'monument' van de Nederlandse sportjournalistiek. Wat een ar-ro-gan-te lul, zeg ! Toegegeven, Carl Huybrechts is niet meteen een Bruno, maar die Marc Smeets keek neer op al wat Vlaams was, antwoordde met een torenhoge arrogantie naast de kwestie en moet als journalist heus wel beseffen dat er voor een interviewer niets lastigers is dan een geïnterviewde die in éénlettergrepige zinnen antwoordt en het na één zin voor bekeken houdt. Daarenboven had hij ook nog het lef om tijdens het gesprek met iemand anders - die eindelijk niets met sport te maken had - gewoon luidruchtig te gaan zitten keuvelen met Andrei f*cking Tschmil, of hoe schrijf je dat?
't Is niet omdat hij zijn strepen al verdiend heeft, dat ie uit de hoogte hoeft te doen, vin'k.
Enfin, ik vond hem arrogant.
Glad that's off my chest.

0.37 uur
Gisteravond om half twaalf in bed gekropen. Vandaag tenslotte een werkdag en vandaar dus op tijd in bed. Om 0.37 uur begint mijn gsm te piepen. (Nee Lieve, ik leer het nooit). Bericht ontvangen. Ik schrik wakker. Al uit een diepe slaap. Eén bericht ontvangen. Lezen. Mama gsm. Slaap jij al? Ma.
Da's typisch, he. Ons moeder. Is verpleegster. Had nachtshift. Ikke wakker, iedereen wakker, zo redeneert ze dan. Ik bel haar dus op. Ik zeg," ja, ik slaap al. Waarom?" "Oh zomaar", antwoordt ze. "Het was een stil moment en ik wilde zomaar wat sms'en." Kijk, da's nu mijn moeder, zie.

URL
Hoe zit het trouwens met de inspiratie voor leuke url's voor mijn logje eens het van server verhuisd is? Niet omdat het oproepstukje weer wat gedaald is, dat de ideeën niet meer welkom zijn hé. En Lieve, al een designtje klaar? :-)

Wat een eer
Ik sta gelinkt van op een uiterst betrouwbare bron. Een authoriteit op Vlaams internetgebied nog wel. En die heeft mij ontdekt. Ik geef toe, er zit ook een heeeeeeel klein beetje vriendjespolitiek mee gemoeid, maar het is in hoofdzaak natuurlijk te doen om de kwaliteit van dit log. Uiteraard. Spreekt voor zich.
Enfin, ik ben blij met de link. Onder het motto 'the more the merrier', wordt het hier nog een drukke boel. Nu alleen maar hopen dat de verwachtingen niet te hoog gespannen raken...
Maar bij wijze van dank, een link-in-return. Alstublieft.

Languit
Mijn moeder heeft een nieuwe sofa gekocht. Wordt vandaag geleverd. Mijn broer heeft haar oude-maar-nog-heel-mooie overgekocht. Ik heb die van mijn broer (nog-niet-oud-en-wel-mooi) overgekocht. Vandaag wordt een soort van sofadans gehouden bij ons in de familie. Mijn oude sofa verhuist voorlopig naar de garage van mijn broer. En als ik vanavond thuis kom, staat me daar een nieuwe en veeeeeel grotere sofa op te wachten. Kan nu al niet wachten om me daarin languit te nestelen en er vervolgens niet meer uit te komen... Maar eerst nog wat werken. Aandelen uit 1889 ontcijferen. Great !
*Not*